به گزارش مشرق، یکی از انگیزه‌های تیم‌هایی که در سطح دنیا اقدام به حضوری پرقدرت در فصل نقل‌وانتقالات کرده و سعی می‌کنند با جذب نفرات برجسته در نقاط مختلف زمین تیمی پرقدرت را روانه بازی‌های مختلف کنند، کسب عنوان قهرمانی و در پی آن جذب منابع مالی مختلف جهت جبران هزینه‌های انجام‌شده و حتی درآمدزایی است که این موارد از طریق پاداش‌های قهرمانی و آپشن‌هایی که در قراردادشان با اسپانسر گنجانده شده به دست می‌آید.
در چنین شرایطی اگر یک باشگاه در ابتدای فصل برای بازیکنان برجسته تیمش آپشن‌هایی را در نظر بگیرد که منفعت دوطرفه داشته باشد کار غیرمنطقی‌ای نیست و حتی باهوشی مدیران آن باشگاه را می‌رساند که توانسته‌اند با بندهای انگیزشی بازیکنانش را برای ارائه بهترین عملکرد ترغیب کند تا با درخشش این نفرات، تیم نتایج بهتری بگیرد و یکی از کاندیداهای قهرمانی لیگ کشورش و سایر تورنمنت‌های پیش‌رویش باشد اما سال‌هاست که می‌شنویم تیم‌های پرطرفدار و البته متمول فوتبال کشور در قرارداد بازیکنان‌شان بندهایی را قرار می‌دهند که بعضا می‌تواند مبلغ قرارداد یک بازیکن را تا چندبرابر بالا ببرد و مشخص هم نشده که این آپشن‌ها درسوی مقابل چه کمکی به تیم‌های این بازیکنان می‌کند و درواقع منفعتی که باشگاه از این خرج‌کردن‌ها می‌برد چه چیزی است.
البته این موضوع گاهی در پشت‌پرده فوتبال شنیده می‌شود که فلان مدیر آرزویش این است که تیم تحت مدیریتش قهرمان نشود چراکه درصورت بالابردن جام قهرمانی او باید به‌دنبال منابع مالی جدید باشد که بتواند آپشن‌های قرارداد بازیکنانش را بپردازد البته خیلی از مدیران هم مشکلی با این مساله ندارند چراکه هدف‌شان قرار گرفتن یک قهرمانی در پرونده کاری‌شان است و معمولا نگران بدهی‌ها نیستند!
این مشکل این روزها گریبان مدیران پرسپولیس را هم گرفته است و آنها نمی‌دانند در این شرایطی که هنوز به ۸ بازیکن از فصل قبل بدهکار هستند، ۲۰ درصد از قراردادهای این فصل بازیکنان پرداخت‌نشده، با پرونده‌های ریزودرشت خارجی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و البته به‌دنبال تمدید قرارداد با ستاره‌های تیم و جذب بازیکنان جدید هستند چگونه باید آپشن‌های قرارداد را بپردازند تا مشکلات بیشتری گریبان‌شان را نگیرد.
همه آپشن دارند جز رسن!
در گذشته نه‌چندان دور وقتی تیم‌های مدعی مثل استقلال، پرسپولیس، سپاهان، تراکتور و... به‌سراغ ستاره‌های لیگ برتر و چهره‌هایی که به آنها بمب نقل‌وانتقالات می‌گفتند، می‌رفتند مجبور بودند برای جلب رضایت این نفرات سرکیسه را شل‌تر کنند تا آن بمب را در تیم خودشان بترکانند اما ازسوی دیگر مبالغی که به این مدل بازیکنان پرداخت می‌شد بسیار بالاتر از پولی بود که بازیکنان طراز اول لیگ برتر دریافت می‌کردند و مدیران برای اینکه مبلغ قراردادشان با آقای ستاره لو نرود آپشن‌هایی را به قرارداد این بازیکن اضافه می‌کردند که باعث می‌شد رقم قرارداد بازیکن در ظاهر پایین باشد اما در انتهای فصل مشخص می‌شد که رقم دریافتی او بسیار بالاتر از این حرف‌هاست.
این مدل شرط و شروط‌ها رفته‌رفته در فوتبال کشور باب شد و هر بازیکنی برای اینکه از بازیکن دیگر عقب نماند با به‌راه انداختن جو بازارگرمی، مدیران تیم‌های بزرگ را که اکثرا هم فوتبالی نبودند و آشنایی با فضای فصل نقل‌وانتقالات نداشتند مجبور می‌کردند قراردادشان را آپشن‌دار ببندند و حالا کار به‌جایی رسیده که تقریبا تمام بازیکنان این تیم‌ها، البته به‌جز بازیکنان جوان یا بازیکنانی که از لیگ‌های پایین‌تر راهی تیم‌های اسم و رسم‌دار می‌شوند، قراردادشان آپشن‌دار است و این موضوع کار مدیران را سخت می‌کند.
این اتفاق در تیم پرسپولیس هم رخ داده و امروز می‌بینیم اکثر بازیکنان این تیم بندهایی در قراردادشان دارند که می‌تواند مبلغ قراردادشان را تا حد زیادی افزایش دهد.
شاید برایتان عجیب باشد اما بین بازیکنان اسم و رسم‌دار پرسپولیس، چه آنهایی که در ترکیب اصلی حضور دارند و چه نفراتی که کمتر بازی می‌کنند، تنها بازیکنی که قراردادش هیچ آپشنی ندارد رسن عراقی است. شاید عجیب باشد بازیکن ملی‌پوشی در سطح بشار که قراردادش هم به دلار بسته شده در پایان فصلی که به قهرمانی و کسب سهمیه آسیا منجر شده، رقم کمتری از بازیکنان داخلی تیمش گرفته باشد و این به‌دلیل آپشن‌هایی است که قرارداد بازیکنان داخلی دارد و قرارداد رسن نه!
قهرمانی ۲۰ میلیاردی سرخ‌ها
اما اینکه پرسپولیسی‌ها بابت آپشن‌های قراردادشان چه مبلغی از باشگاه دریافت کنند و مدیران سرخ برای این قهرمانی باید چه هزینه‌ای بپردازند، موضوعی است که شاید باورش برای بسیاری از هواداران پرسپولیس سخت باشد.
هرچند امروز نمی‌توان به‌صورت کامل هزینه‌ای که روی دست باشگاه باقی‌مانده را محاسبه کرد چراکه هنوز دیدار نیمه‌نهایی جام‌حذفی باقی‌مانده و اگر پرسپولیسی‌ها بتوانند از دیدار دربی سربلند خارج شوند این شانس را دارند که یک قهرمانی دیگر هم کسب کرده و یک بند دیگر هم در قراردادشان را فعال کنند.
بازیکنان اسم و رسم‌دار پرسپولیس که شاید حدس زدن نام آنها برای هواداران سرخ چندان سخت نباشد در قراردادشان آپشنی دارند که اگر تیم قهرمان لیگ برتر شد ۱۵ درصد به مبلغ قراردادشان اضافه شود و نفراتی که سابقه کمتری در تیم دارند و در سطح فوتبالی پایین‌تری قرار دارند نیز این آپشن را با درصد کمتری در قراردادشان دارند. بازیکنان درجه ۲ تیم نیز در قراردادشان بند ۱۰ درصدی دارند که درصورت قهرمانی در جام‌حذفی فعال می‌شود.
این اما پایان کار نیست و انواع و اقسام بندهای عجیب دیگر نیز در قرارداد بازیکنان سرخپوش دیده می‌شود که اگر از شروطی مثل پاس‌گل، گل، پنالتی، گرفتن پنالتی، آقای‌گلی و... بگذریم بندی در قرارداد برخی بازیکنان وجود دارد که فعال‌شدن آنها اظهرومن‌الشمس است و مثل این می‌ماند که بگوییم اگر ماست سفید بود باید ۱۵ درصد به قرارداد فلان بازیکن اضافه شود. در این بند از قرارداد آمده اگر بازیکن بتواند در ۶۰ درصد بازی‌های تیم حضور پیدا کند ۱۵ درصد دیگر نیز به قراردادش اضافه می‌شود و این موضوع وقتی جالب می‌شود که بدانیم این بندها نه در قرارداد بازیکنان جوان و باانگیزه برای دوچندان‌شدن انگیزه‌شان، بلکه در قرارداد ستاره‌های اصلی هم گنجانده شده است.
یک منبع موثق نزدیک به باشگاه که نمی‌خواست نامش فاش شود درخصوص این بندها گفت: «بند قهرمانی و بازی بالای ۶۰ درصد به‌تنهایی حدود ۲۰ میلیارد تومان برای باشگاه آب می‌خورد و مدیران تیم در این شرایط که حتی برای حضور در فصل نقل‌وانتقالات آهی در بساط ندارند حالا باید به‌دنبال پرداخت این مبالغ به بازیکنان باشند و اگر نتوانند آنها را بپردازند، خیلی سخت می‌توانند این بازیکنان را پای میز مذاکره برای تمدید بنشانند. هنوز تکلیف تیم در جام‌حذفی مشخص نیست و اگر بازیکنان و کادرفنی بتوانند این جام را هم بالای سر ببرند آن‌وقت بدهی باشگاه بیشتر از این هم می‌شود و شاید پرداخت آن در شرایط فعلی برای باشگاه غیرممکن شود.»
بیرانوند و آپشنی که فعال نشد!
روزی که مشخص شد علیرضا بیرانوند باید پرسپولیس را ترک کند و راهی آنتورپ شود، برای مشخص‌شدن حساب‌وکتابش چندمرتبه‌ای به باشگاه رفت و البته هر مرتبه عصبانی‌تر از قبل آنجا را ترک می‌کرد.
این بازیکن علاوه‌بر مشکلی که برسر متمم قراردادش که در زمان مدیریت انصاری‌فرد اضافه شد با مدیران جدید به مشکل برخورده بود، درخصوص آپشن‌های قراردادش هم مشکلاتی داشت که به‌صورت تمام‌وکمال حل نشد.
ظاهرا ذی‌حساب باشگاه معتقد بود او چون تا پایان فصل نمانده نباید پاداش قهرمانی را دریافت کند و این بند در قراردادهایی فعال می‌شود که در زمان قهرمانی عضو تیم هستند. البته ظاهرا این مشکل با وساطت کادرفنی و برای قدردانی از زحمات چندساله این بازیکن در پرسپولیس برطرف شد اما او نتوانست به حداقل ۶۰ درصد حضور در بازی‌های پرسپولیس برسد و این آپشن قراردادش فعال نشد. او به‌واسطه بازی‌هایی که توسط کالدرون در نیم‌فصل اول روی نیمکت پرسپولیس نشست، نتوانست تعداد بازی‌هایش را به حداقل حضور برساند و درنهایت نتوانست این بند از قراردادش را دریافت کند.