سرویس سیاست مشرق - روزانه میتوان از لابهلای گزارشها و عناوین خبری رسانههای مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابلتوجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که میتواند برای مخاطبین قابل استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژههای مشرق" نکات و تأملات قابلاستخراج از رسانهها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژههای مشرق» همراه شوید.
*******
** افتتاح شعبه جدید ستاد انتخاباتی بایدن در ایران
«احمد نقیب زاده» فعال سیاسی اصلاح طلب که پیش از این گفته بود «برای کسب رضایت اروپا باید بُرد موشک هایمان را کاهش دهیم»! در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «اگر بایدن به ریاستجمهوری برسد و به برجام نیز بازگردد یک موفقیت بزرگ نصیب جمهوری اسلامی خواهد شد...اگر بایدن به عنوان رئیسجمهور بعدی آمریکا انتخاب شود و ترامپ در انتخابات شکست بخورد شاید نیاز به نرمش نیز وجود نداشته باشد. با این وجود سیاست خارجی ایران دچار یک بیسرانجامی شده است. ایران باید شرایط بینالمللی را درک کند. امروز در عصر دولت ملی به سر میبریم و یک دولت برای یک ملت را باید پذیرفت».
نقیب زاده در ادامه گفت: «حضور قوی ایران هزینه دارد. این در حالی است که این سیاستها در نهایت به پاشنه آشیل اقتصاد ایران نیز تبدیل شده است. در نتیجه سیاست خارجی نیز نیاز به واقعبینی وجود دارد. اگر نسبت به منافع ملی واقعبین باشیم و با یک رویکرد دقیق و علمی در عرصه بینالمللی عمل کنیم تنها در چنین شرایطی است که میتوان به بهبود وضعیت اقتصادی در ایران امیدوار بود. تجربه تاریخی نیز نشان داده ما بیش از آنکه به فکر استفاده از فرصتها باشیم بیشتر فرصتسوزی کردهایم».
در هفته های گذشته حزب دموکرات آمریکا سیاستهای خود را در قالب سندی ۸۰ صفحهای منتشر کرد. در بخشی از این سند انتخاباتی آمده است: «ما معتقدیم برنامه جامع اقدام مشترک(برجام) بهترین روش برای قطع تمامی مسیرهای حرکت ایران به سمت سلاح هستهای، به نحو قابل راستیآزمایی است. خروج یکجانبه آمریکا از برجام ما را از متحدانمان جدا و راه را برای از سرگیری حرکت ایران به سمت قابلیت ساخت سلاح هستهای باز کرد. به همین دلیل است که بازگشت به پایبندی دوجانبه به این توافق تا این حد اضطراری است. توافق هستهای همیشه قرار بوده آغاز دیپلماسی ما با ایران باشد نه پایان آن. دموکراتها از تلاشهای جامع دیپلماتیک برای محدود کردن برنامه هستهای ایران و پرداختن به سایر فعالیتهای تهدیدکننده این کشور اعم از ستیزهجویی منطقهای، موشکهای بالیستیک و سرکوبگری داخلی حمایت میکنند».
در این سند تاکید شده است که شرط بازگشت دموکرات ها به برجام، دائمی کردن محدودیت های هسته ای ایران و تعمیم برجام به حوزه توان موشکی و قدرت منطقه ای ایران است. در این سند به مسئله لغو تحریم ها هیچ اشاره ای نشده است.
این یعنی دموکرات ها همانند جمهوری خواهان در پی آن هستند تا تمامی مولفه های قدرت ایران را از کار بیندازند. همان هدفی که اوباما و ترامپ دنبال کردند. جان کری- وزیر خارجه دولت اوباما- در روزهای آخر دولتش گفته بود که ما برنامه هسته ای ایران را از کار انداختیم و حالا نوبت دولت بعدی است تا همین رویکرد را در مورد توان موشکی و قدرت منطقه ای ایران اجرا کند.
ترامپ پیش از این بارها مدعی شده بود که «برجام ناقص است» و دولت وی در صورتی به برجام بازمی گردد که محدودیت های هسته ای ایران دائمی شده و صنعت موشکی و قدرت منطقه ایران نیز به توافق ضمیمه شود.
دموکرات ها و جمهوری خواهان در مسئله ایران هیچ اختلاف نظری با یکدیگر ندارند. این دو در موضوع ایران دارای هدفی مشترک و واحد بوده و فقط در مسیر رسیدن به این هدف با یکدیگر اختلاف نظر دارند. به همین خاطر بود که جان کری در تابستان 97 تاکید کرد که اگر ما(دموکرات ها) جای ترامپ بودیم هم از برجام خارج می شدیم، اما وی در این کار عجله کرد.
با اینکه دموکرات ها و جمهوری خواهان در دشمنی با ایران هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند، اما طیف اصلاح طلب اصرار دارد که بین این دو تفکیک قائل شده و نقش ستاد انتخاباتی دموکرات ها را ایفا کند!
پیش از این برخی روزنامه های اصلاح طلب رسما به ستاد انتخاباتی بایدن در ایران بدل شده و با ذوق زدگی در صفحه اول نوشته بودند: «رویای ایرانی آبان 99»!
اصلاح طلبان از پیروزی دموکرات ها در انتخابات با عنوان «رویای ایرانی» نام بردند. این در حالی است که آمریکا از آغاز پیروزی انقلاب تاکنون ۳۵ بار ایران را تحریم کرده است که ۲۴ مورد در زمان دموکراتها و ۱۱ بار در زمان جمهوریخواهان بوده است. اوباما با ۱۱ تحریم، رکورددار تحریم علیه ایران است که در واقع شدیدترین تحریمهای تاریخ علیه یک کشور بوده است. جو بایدن نیز در دولت اوباما، معاون رئیس جمهور بوده است.
روحانی در سال ۸۳ در مقطعی که دبیر شورای عالی امنیت ملی بود، در حاشیه نشست خبری با رسانه ها گفت : «ایران از دموکراتها زیان بیشتری دیده است... ما ترجیح نمیدهیم دموکراتها برنده شوند. آنها به طور تاریخی بیش از جمهوریخواهان به ایران صدمه زدهاند».
** مجالس عزاداری امام حسین(ع) را در فضای مجازی برگزار کنید
روزنامه اعتماد در یادداشتی با عنوان «از وضع مردم هیچ نمی دانیم!» به قلم «جعفر گلابی» نوشت: «وقتی شرایط عادی عبور و مرور و حضور ایمن مردم در خیابان کنترل نمیشود یا توانش نیست، چگونه ممکن است اجتماعات هیجانی و پر احساس محرم را از فوران آمار قربانیان نجات داد؟ عدهای آشکارا از دادن جان در این راه سخن میگویند ولی هرگز پاسخ نمیدهند که آیا جان زن و فرزند و همسایه و همکار هم دست ایشان است که به راحتی از آن میگذرند و مسوولیتش را چگونه میخواهند بپذیرند؟».
این روزنامه اصلاح طلب همچنین در شماره امروز در یادداشتی با عنوان «محرم امسال، محرمی متفاوت» به قلم «غلامعلی رجایی» نوشت: «امسال باید رویکردی متفاوت در عزاداری محرم پیشگیریم، رویکردی استثنایی که در طول تاریخ عزاداریهای ایران اسلامی سابقه نداشته است. درهای حسینیهها و تکایا بسته باشد یا با رعایت فاصله اجتماعی و ماسک مراسمها برگزار شود، عزاداریها از طریق بلندگوها به گوش برسد، روضه و نوحه از طریق تلویزیون پخش شود یا در فضای مجازی برگزار شود».
مقامات مسئول اعلام کرده اند که مرجع اعلام نحوه برگزاری مراسم عزاداری اباعبدالله الحسین(ع)، ستاد ملی مقابله با کرونا است. این ستاد نیز در اطلاعیه هایی نحوه برگزاری مراسم های مذکور را اعلام کرده است.
همانطور که پیش از این نیز در ماه مبارک رمضان همین رویکرد در پیش گرفته شد و مردم عزیز ایران در مراسم های مذهبی در اجرای پروتکل های بهداشتی سنگ تمام گذاشتند و این شور و شعور، تحسین مقامات ارشد وزارت بهداشت را در پی داشت.
با اینحال فعالین و رسانه های اصلاح طلب بدون توجه به دستورالعمل ستاد ملی مقابله با کرونا، همچنان با سیاه نمایی و وحشت پراکنی، درباره برگزاری مراسم عزاداری امام حسین(ع) هشدار می دهند.
در روزهای گذشته «محمدتقی فاضل میبدی» فعال سیاسی اصلاح طلب گفته بود: «امام حسین(ع) برای عزت و کرامت انسان و سلامتی جامعه جنگید. من از رئیسجمهور تعجب کردم که چرا ایشان اینگونه صحبت کرد که در ذهن مردم تداعی شده حتما باید مراسم محرم را برگزار کرد. هیچ حتمیتی در این مراسم نیست و یک سال تعطیلکردن آن هیچ اتفاقی ایجاد نمیکند و در ازای آن از جان مردم محافظت میکند».
واقعیت این است که کرونا، صرفا بهانه ای در دست اصلاح طلبان برای حمله به مراسم عزاداری امام حسین(ع) است. چرا!؟ به این دلیل که این طیف در سالهای گذشته نیز در آستانه ماه محرم، همین گونه به عزاداری امام حسین(ع) حمله میکرد، البته به بهانه های دیگر. به این موارد دقت کنید:
روزنامه اصلاح طلب همدلی در شهریور ۹۸ و همزمان با ایام سوگواری سید و سالار شهیدان در مطلبی تأمل برانگیز نوشته بود: «از نظر روانشناسی رنگها، مشکی حزن و اندوه و افسردگی ایجاد میکند و میتواند باعث حالت تهوع شود... رنگ سیاه، نماد ظلمت است، شادی و انبساط خاطر را از بین میبرد و زمینه خودکشی در افرادی را که در بحراناند، افزایش میدهد. این رنگ آثار روانی مخربی دارد...تزریق این همه سیاهی به جان فضای عمومی و طبلکوبیهای گوشخراش و آلودگیهای صوتی و سوءاستفاده از نام حسین بزرگ برای مقاصد دنیوی مبتذل، انحراف از پیام بیدارکننده و عزت بخش عاشوراست... گروههایی مثل طالبان و داعش و جبهه النصره که ریشه وهابی دارند، در رنگ سیاه غوطه میخورند و حتا پرچم داعش سیاه است...سیاهپوش کردن فضای عمومی بدعتی مخرب در دین است».
روزنامه اصلاح طلب ابتکار نیز- شهرویر ۹۷- در مطلبی مشابه نوشته بود: «در بسترعزاداریها برخی مسائل بهداشتی و شهری نادیده گرفته میشود؛ از ترافیکهای پرحجم که پشت دستههای عزاداری ایجاد میشود تا استفاده از ظرفهای یک بار مصرف که سالهاست ادامه دارد و هشدارهای پلیس و سازمانها در این باره گویا تاثیری بر این ماجرا ندارد».
دیگر روزنامه اصلاح طلب در مطلبی مشابه نوشته بود که در ایام محرم فرزندان خود را به مراسم های مذهبی نبرید، چون طعمه کودک ربایی می شوند! دیگری نوشته بود، در محرم لباس مشکی نپوشید چون آمار تصادفات را افزایش می دهد! و...
این روزها بی بی سی فارسی، صدای آمریکا و ایران اینترنشنال(رسانه وابسته به آل سعود) مرتب بر لزوم عدم برگزاری مراسم عزاداری امام حسین(ع) تاکید می کنند. به نظر شما این رسانه ها که از هیچ فرصتی برای تحقیر و تحریم و ضربه زدن به مردم ایران دریغ نمی کنند، نگران و دلواپس سلامت هموطنانمان هستند!؟
** «خشم و وحشت» اخراجی های مجلس از قالیباف
روزنامه شرق در گزارشی با عنوان «همه مخالفان قالیباف» نوشت: «مهمترین بخش زندگی سیاسی محمدباقر قالیباف را میتوان به سه دوره تقسیم کرد؛ سه دوره با نقاط عطف که همان انتخابات ریاستجمهوری بوده است؛ ۸۴ تا ۹۲، ۹۲ تا ۹۶ و ۹۶ تا امروز. مردی با بیشترین انگیزه و تمایل برای نشستن بر صندلی پاستور، اما درعینحال با بالاترین ناکامی. تحلیل گذشته و پیشبینی آینده، حاکی از این است که احتمالا قالیباف باید به همین سه تلاش دل خوش کرده و با احتمال تکرار ماجرای سال 96، به پست ریاست مجلس اصولگرایان قناعت کند و ریاست پاستور را به مقبولترها واگذارد».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «زمانی که قالیباف وارد مجلس شد و ریاست پارلمان را بر عهده گرفت، همگان بر این نظر بودند که این هم بازی جدید او برای 1400 است تا بالاخره به آرزوی دیرینهاش برسد؛ تا جایی که همجریانیهایش حتی برایش شرطوشروط گذاشتند که تنها در صورتی از او برای ریاست پارلمان حمایت میکنند که سودای ریاستجمهوری را وانهد. اگرچه قالیباف تن به این شروط نداده رئیس مجلس شد، اما بعید است او بعد از یک سال رخت ریاست بهارستان را از تن بکند به امید قبای ریاست پاستور؛ بهویژه که شنیدهها حاکی از این است که برخی رقبای سال 96 دوباره عزم آمدن کردهاند و این یعنی در برای قالیباف دوباره بر همان پاشنه خواهد چرخید».
اصلاح طلبان در انتخابات مجلس یازدهم با ترافیک کاندیدا مواجه بودند. برای مثال این طیف در حوزه انتخابیه تهران برای ۳۰ کرسی، حداقل ۴۳ کاندیدا داشت. در نهایت «مجید انصاری» سرلیست اصلاح طلبان علیرغم تبلیغات گسترده فقط ۷۰ هزار رای کسب کرد و در سوی مقابل قالیباف به عنوان سرلیست وحدت، یک میلیون و سیصد هزار رای کسب کرد.
طیف اصلاح طلب در مقطع انتخابات با تبلیغات گسترده تلاش کردند تا میان طیف اصولگرا تفرقه ایجاد کنند، اما انتشار «لیست وحدت» نقشه تفراقه افکنان را نقش بر آب کرد.
در گام بعدی، اصلاح طلبان با تبلیغات گسترده اینگونه وانمود کردند که قالیباف در مجلس تنهاست و شانسی برای ریاست مجلس یازدهم ندارد. اما در ادامه محمدباقر قالیباف با ۲۳۰ رای به ریاست مجلس یازدهم رسید. انتخاب قالیباف با اکثریت مطلق مجلس، برای دومین بار عملیات رسانه ای اصلاح طلبان را با شکست مواجه کرد.
اکنون حدود ۲ ماه و اندی از آغاز فعالیت مجلس یازدهم سپری شده است. اصلاح طلبان در مدت زمان مذکور تبلیغات گسترده ای علیه منتخبان مردم به راه انداختند. به عنوان نمونه، طیف اصلاح طلب دولتِ هفت ساله روحانی را در موضوع گرانی دلار بی تقصیر جلوه داد و مدعی شد که دلار ۲۰ هزارتومانی تقصیر مجلس یازدهم است. مجلسی که در آن مقطع تازه یکماه از آغاز فعالیتش سپری شده بود.
اخراجی های مجلس دهم نسبت به قالیباف دچار خشم و وحشت هستند. علت این خشم و وحشت در تفاوت کارنامه دو طرف است. طیفی که سلفی حقارت و نساختن حتی یک کیلومتر مترو در سه سال را در کارنامه دارد، باید هم از قالیباف وحشت داشته باشد و عصبانی باشد.