به گزارش مشرق، فقیه و ادیب بود و مشهور به استخراج رموز و اسرار از آیات قرآن کریم. زندگی ساده‌اش را در کاشان و اصفهان و نجف اشرف و مشهد و تهران به تحصیل اصول فقه و علوم فلسفه و عرفان گذراند و یک کار دیگر؛ مبارزه با طاغوت زمانه. از سال ۱۳۴۲ شمسی که امام خمینی (ره) به‌عیان بر ستم پهلوی تیغ کشید پیرو روحانی آگاه زمانه شد و شجاعانه مردم را به پیروی از ایشان دعوت کرد. با انتشار اعلامیه‌هایی با مفاد انقلاب سفید شاه مخالفت کرد و در جریان جنگ اعراب و اسرائیل در مسجد ارگ تهران برای پیروزی مسلمانان و شکست زورگویان دعا کرد. از همان موقع رژیم پهلوی فهمیده بود با چه کسی طرف است؛ ماموران درهای مسجد ارگ را بسته بودند و مراسم دعای آیت‌الله غروی و مردم پشت درهای بسته مسجد برگزار شد. همان جا جمعیت شعار مرگ بر اسرائیل سر دادند. درباره‌اش معروف است که شاه شخصاً دستور داده بود تلفن خانه‌اش را قطع کنند و ملاقات با وی ممنوع شود.
آیت‌الله غروی از نخستین کسانی بود که به پیروی از امام (ره) به مبارزه آشکار با حکومت پهلوی پرداخت
همچون شیری غران!
آیت‌الله غروی با رژیم پهلوی آشکارا مبارزه می‌کرد؛ بر سر مزار شهدای قیام می‌رفت و با وجود مخالفت و مزاحمت ساواک، برای شهدای روحانی از جمله «سید محمدرضا سعیدی» و «آیت‌الله غفاری» مجلس ختم برگزار کرد. وی نخستین روحانی‌ای بود که موضوع «وحدت حوزه و دانشگاه» را در دهه ۴۰ شمسی مطرح و پیگیری کرد. از نزدیکانش نقل شده که پس از کشتار بیرحمانه دانش‌آموزان در روز ۱۳ آبان ۱۳۵۷ از شدت اندوه بستری و زمین‌گیر شد. چند هفته بعد وقتی که رحلت کرد، بازار تهران و خیابان‌های مرکزی شهر تعطیل شد و مردم برایش مراسم تشییع باشکوهی برگزار کردند که البته تحمل نشد؛ ماموران رژیم پهلوی در برخی خیابان‌ها مردم را به گلوله بستند و ۳ نفر شهید و عده زیادی مجروح شدند. آیت‌الله «نجفی مرعشی» درباره ایشان فرمود:«هر کاری برای تجلیل و بزرگداشت آیت الله غروی انجام بگیرد، کم است. زیرا وی در زمانی وارد صحنه مبارزات شد که ما هنوز وارد نشده بودیم و در برابر دستگاه پهلوی همچون شیری غران ایستاد.»
آیت‌الله غروی در نهضت ملی شدن صنعت نفت همراه با آیت‌الله کاشانی پشتیبان مردم و حافظ منافع ملی بود
پیش‌بینی قرآنی آیت‌الله
طاغوت زمانه تا آخرین روزهای حیات آیت‌الله غروی هر کاری از دستش برآمد، برای اذیت و آزار وی انجام داد و این کارها و آزارها چندان دور از ذهن هم نبود. آیت‌الله غروی در اواخر دوره حیاتش یک روشن‌بینی بزرگ را بیان کرده بود؛ به استناد آیه ۲۲ سوره مجادله از شکست پهلوی خبر داده بود: «من نخواهم بود، ولی این انقلاب پیروز خواهد شد.»