صادقي نويسنده وبلاگ "4سوق" در جديدترين مطلب خود نوشت:
يکي بود و هميشه بود
قصه وقتي شروع شد که يک عده چند تا حديث را گرفتند دستشان و شال و کلاه کردند تا ببينند مصداق اين احاديث چه کساني هستند؟!
رهبر و پير مراد آنها گفت وحدت، گفت اولويت بندي امور، گفت بصيرت؛
ولي آنها ديگر رفته بودند و نشنيدند
بعد يک عده ديگري که از قبل بودند و مي دانستند که اين راه، بيراهه است، مصاحبه کردند - نميدانم مصاحبه کردن درست بود و بهترين راه حل يا نه! -
در هر حال اينطور دعوا شروع شد؛ وسط دعوا هم که حلوا خيرات نمي کنند! اتهام زدند که اصلا شما ضد ولايت ها عقبه ي همان تفکر هاشمي هستيد و تهديد کردند که رسوايتان مي کنيم و . . .
اينجاها قصه گو مشغول فکر کردن است؛
اگر هاشمي نبود اصولگراها چه اتهام جانانه و آبدار ديگري داشتند براي کوبيدن همديگر؟!!
هيييييييييييييييييييييس!
آهسته رد شويد فکر قصه گو به هم نخورد!
سايت "موعود" در برابر مصداق يابي سايت "ظهور بسيار نزديک است" جبهه گرفت و الحق حق با موعود بود.
اين تفکر که مقام معظم رهبري، سيد خراساني است و احمدي نژاد، شعيب بن صالح، شبيه تفکر خاله زنک هايي است که از بيکاري آسمان و زمين را به هم مي بافند تا به نتيجه دلخواه برسند.
اصلا گيريم احمدي نژاد، همان و رهبر، همان که شما مي گوييد؛ کشف « اين هماني ها » همان انتظاري است که رهبر از شما دارد؟!
کجاست همت مضاعتان براي دين و کشور؟
اصلا با دانستن و ندانستن اينها کدام مشکل حل مي شود و کدام گره گشوده!
برادر عزيزي که درشت مي نويسي « احمدي نژاد، شعيب بن صالح است »، مي شود 4 ويژگي سياست خارجي و روش مديريتي او را درست بگوييد؟ ويژگي هايي که در دوره اصلاحات نبود و همين خصوصيات، احمدي نژاد را احمدي نژاد کرد.
فأين تذهبون؟!
اصلا مصداق يابي، ارتباط علّي و معلولي دارد با زمان سنجي براي ظهور، و اين يعني انحراف در مهدويت، طبق همان احاديثي که همه در برابرش تعظيم مي کنيم.
اينجا قصه گو آه مي کشد
عقب برويد آتش دلش از صفحه مانيتور، دامنتان را نگيرد!
قصه گو حرف هاي زيادي درباره ي اين دعوا دارد، ولي خاطر شما آنقدر برايش عزيز هست که دوست ندارد غم انگيز و ملال انگيز شود. براي همين با ذکر يک سوتي ايام شباب! آن را دل انگيز مي کند :
نوجوان بوديم - مثل حالا چلاق نبوديم - و به سوداي بالا رفتن از پله هاي سلوک و معنويت!
روزي پدر ما (حفظه الله) مشغول هندوانه خوردن بود، ما که تازه روايت ارزش نگاه کردن به پدر و مادر را شنيده بوديم ، فرصت را غنيمت شمرده و نگاه محبت آميز نموديم که بعد از دقايقي باباي فوق عزيزمان برآشفت و فرياد برآورد: چه مرگته زل زدي به من، زهرمارم کردي !!!!!!!!!!!!!!!!
دلخون شديم همانند آن هندوانه ي زير دست بابا!
- مرده شور غربت را ببرند که فرصت نگاه کردن به پدر و مادر را هم از آدم مي گيرد! -
قصه گو اين را گفت تا يادآور شود که هر سخن جايي و هر نکته مکاني دارد.
کسي به نيت نيک برادرانمان در سايت "ظهور نزديک است" شک ندارد؛ ولي اين رفتار، به دشمن فرصت مي دهد تا در سرمقاله روزنامه شرق، اين مصداق يابي را دستاويز مکر خويش عليه رئيس جمهورمان قرار دهند؛ کسي که به خاطر خصوصياتش براي ما عزيز است نه به دليل شعيب بن صالح بودن يا نبودن!
تمرين کنيم انتقادپذيري را
بازگشت از بيراهه، بي راه نيست!