به گزارش مشرق، یکی از زیباترین مجموعه مناجات‌ منسوب به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، مناجات «خمس عشر» یا «پانزده‌گانه» است. علاّمه مجلسی رحمة الله علیه در کتاب «بحار الانوار» فرموده است: من این مناجات را به روایت از آن حضرت در کتاب‌های بعضی از علما (رضوان الله علیهم) یافتم.

مناجات التائبین، مناجات الخائفین، مناجات الذاکرین، مناجات الراجین(امیدواران)، مناجات الراغبین، مناجات الزاهدین، مناجات الشاکرین، مناجات الشاکین(شکوه‌کنندگان)، مناجات العارفین، مناجات المتوسلین، مناجات المحبین، مناجات المریدین، مناجات المطیعین، مناجات المعتصمین، مناجات المفتقرین (نیازمندان)

علمای بزرگوار همواره اهتمام به خواندن این مناجات داشتند و شاگردان خویش را دعوت به خواندن آن می‌کردند. متن آن، در برخی از کتب صحیفه سجادیه و یا در مفاتیح‌الجنان به همان ترتیب یافت می‌شود.

به عنوان مثال در فرازهای اولیه مناجات تائبین می‌خوانیم:

الٰهِی أَلْبَسَتْنِی الْخَطایا ثَوْبَ مَذَلَّتِی ، وَجَلَّلَنِی التَّباعُدُ مِنْکَ لِباسَ مَسْکَنَتِی ، وَأَماتَ قَلْبِی عَظِیمُ جِنایَتِی ، فَأَحْیِهِ بِتَوْبَةٍ مِنْکَ یَا أَمَلِی وَبُغْیَتِی ، وَیَا سُؤْلِی وَمُنْیَتِی ، فَوَعِزَّتِک ما أَجِدُ لِذُنُوبِی سِواکَ غافِراً ، وَلَا أَرَیٰ لِکَسْرِی غَیْرَکَ جابِراً ، وَقَدْ خَضَعْتُ بِالْإِنابَةِ إِلَیْکَ ، وَعَنَوْتُ بِالاسْتِکانَةِ لَدَیْکَ ، فَإِنْ طَرَدْتَنِی مِنْ بابِکَ فَبِمَنْ أَلُوذُ ؟ وَإِنْ رَدَدْتَنِی عَنْ جَنابِکَ فَبِمَنْ أَعُوذُ ؟ فَوا أَسَفاهُ مِنْ خَجْلَتِی وَافْتِضاحِی ، وَوا لَهْفاهُ مِنْ سُوءِ عَمَلِی وَاجْتِراحِی .

خدایا، گناهان بر من لباس خواری پوشانده و دوری از تو جامه درماندگی بر تنم پیچیده و بزرگی جنایتم دلم را میرانده، پس آن را با توبه به درگاهت زنده کن، ای آرزویم و مرادم و خواسته‌ام و امیدم، به عزّتت سوگند برای گناهانم آمرزنده‌ای جز تو نمی‌یابم و برای دل‌شکستگی‌ام جبران‌کننده‌ای جز تو نمی‌بینم، به پیشگاهت با توبه و انابه فروتنی کردم و با ذلّت و خواری، به درگاهت تسلیم شدم، اگر مرا از درگاهت برانی به که روی آورم؟ و اگر از آستانت بازگردانی به که پناه برم؟ در این حال افسوس از شرمندگی و رسوایی‌ام و دریغ از زشتی کردار و فراهم آوردن گناهانم.