سرویس ورزش مشرق – چند روزی است که باز هم نام "آندره‌آ استراماچونی" به کلید واژه پرتکرار در رسانه های ورزشی تبدیل شده است. از روزی که این مرد ایتالیایی از استقلال رفت تا چند ماهی نام استراماچونی مانند نام "جمال خاشقچی" در هر رسانه و مجلس و گفتگویی بیشترین سهم را داشت و در ارکان مختلف کشور اعم از ورزشی و سیاسی بحث و تلاش برای بازگشت مرد ایتالیایی داغ بود.
در برهه ای که فتحی (مدیرعامل وقت) با کوتاهی در پرداخت به موقع رقم قرارداد استراماچونی بند قرارداد او را فعال کرد بارها و در مصاحبه با پیشکسوتان و یا یادداشت های مرتبط با همان موضوع نوشتیم که بودن چنین مربی در یکی از پرطرفدارترین تیم های لیگ برتر موجب پیشرفت تیم ملی می شود و این موضوع را در تلفیق دو تیم پرسپولیس با کالدرون نوشتیم ولی حالا بازگشت استراماچونی به نوعی خلف وعده وزارتخانه ای است که خودش مصوبه ای را برای همه تیم های لیگ برتری خصوصاً سرخابی های خودش، تبیین و تعیین کرد!
وزارت ورزش که احمد سعادتمند هنوز کارمندش محسوب می شود (و با حفظ سمت به مدیرعاملی باشگاه استقلال درآمده) از لحظه ای که باشگاه استقلال در بیانیه ای رسمی پس از بازی با تراکتور پایان همکاری با فرهاد مجیدی را اعلام کرد و نوشت برای بازگرداندن استراماچونی به تهران با تمام قوا در حال فعالیت است، هیچ واکنشی به این موضوع نشان نداده است! سکوتی بی معنا که پر از مفهوم است با این مضمون که "مرگ خوب است ولی برای همسایه"؟
بیشتر بخوانید:
بازی با اسم استراماچونی و پنهان شدن پشت نام مربی ایتالیایی
به هیچ عنوان مخالف ورود علم روز فوتبال به فوتبال ایران نیستیم و برعکس و باز هم به گواه آرشیو معتقدیم فوتبال حرفه ای یعنی باز گذاشتن فضا و ورود بازیکنان و مربیان خارجی برای بالا بردن سطح فنی فوتبال کشورمان ولی سیاست "یک بام و دو هوا" را پیشه کردن قطعا با واکنش های ۱۵ باشگاه دیگر مواجه خواهد شد.
حال این سوال پیش می‌آید چطور استقلال علی رغم موضع صریح و مخالفت فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ علناً اعلام کرده با یک مربی خارجی که دیگر با این تیم قرارداد ندارد، می تواند قرارداد ببندد ولی دیگر تیم ها نمی توانند با خارجی ها قرارداد داشته باشند؟ باز هم تاکید می کنیم استراماچونی در همان برهه کوتاهی که سرمربی استقلال بود ثابت کرد چرا در اینترمیلان مربیگری کرده و استقلال قعرنشین را در حضور پرسپولیسی که قهرمان فصل قبل بود و در نهایت قهرمان هم شد و سایر مدعیان به صدر جدول رساند و قطعا با حضور دوباره اش در استقلال حتی بدون ستاره هایی که یکی یکی از این تیم جدا می شوند این استقلال را سرپا می کند ولی به چه قیمتی؟ به این قیمت که وزیر و معاونانش حرف خودشان را زیر پا گذاشته و تبعیضی به روشنای آفتاب تموز برای یک تیم قایل شوند؟
حالا که بحث مذاکره مدیران استقلال با استراماچونی جدی تر شده و حتی شروط مربی ایتالیایی هم مطرح شده، امید است وزارت ورزش به این تناقض و سوال پاسخ روشنی دهد و تکلیف هواداران یکی از دو تیم محبوب پایتخت و کشور را زودتر روشن کند تا امید واهی به آینده نامعلوم نداشته باشند.