به گزارش مشرق، مجمع‌های حزبی به پایان رسیده است. انتخابات ریاست جمهوری کمتر از ۴۰ روز دیگر برگزار می‌شود. شواهد و نظرسنجی‌ها حکایت از آن دارد که جو بایدن نامزد دموکرات‌ها با اختلاف فاحشی بر دونالد ترامپ رئیس‌جمهور فعلی پیروز خواهد شد؛ اما این‌یک انتخابات عادی نیست. این اولین بار است که هم افکار عمومی ایالات‌متحده و ناظران بین‌الملل انتظار دارند تا در روند آن اختلال ایجاد شود. انتخابات ۲۰۱۶ با دخالت روسیه همراه بود اما هیچ‌کس انتظار نداشت که در نتیجه انتخابات تأثیر چندانی بگذارد و این‌که آیا روسیه توانسته بر پیروزی ترامپ تأثیر بگذارد هنوز بحث‌برانگیز و موردشک و تردید است.
چهار سال بعد، یعنی در انتخابات فعلی روسیه تنها یک عامل در کنار عوامل مختل‌کننده دیگر است. علامت سؤال بزرگ فعلی خودِ دونالد ترامپ است. ترامپ نمی‌خواهد ببازد و در موارد متعدد نشان داده که برای پیروزی دروغ می‌گوید و تقلب می‌کند. در این تحلیل کوتاه به راه‌های مختلفی که می‌تواند برای غلبه بر عدم محبوبیت و پیروزی در انتخابات متوسل شود، تبیین می‌شود.
گزینه اول: دروغ
در این تابستان ترامپ بیست هزارمین دروغ خود را گفت. برای رسیدن به عدد ده هزار، ترامپ روزانه دوجین دروغ گفت. ترامپ که افکار عمومی ایالات‌متحده و رسانه‌ها را به دروغ‌های خود عادت داده، اکنون این دروغ‌ها را به سطح جدیدی منتقل کرده است. او می‌گوید: در این انتخابات آمریکایی‌ها در برابر سوسیالیست‌ها قرار دارند، گویی که برنی سندرز و نه جو بایدن کاندیدای دموکرات‌هاست. وی بارها اظهار داشته بایدن می‌خواهد پلیس را تضعیف کند درحالی‌که باید در مسیری متضاد آن تلاش می‌کند. او می‌تواند واقعیات را وارونه جلوه دهد و هر دقیقه چیز جدیدی از آستین خود بیرون آورد. این همان چیزی بود که اواخر ماه اوت اتفاق افتاد و وی ادعا کرد: دستهای از اراذل‌واوباش با یونیفرم‌های سیاه در حال حرکت به سمت واشنگتن بودند تا خرابی به بار آورند، اما هیچ مدرکی برای اثبات ادعایش نداشت. سپس روز بعد ادعای قبلی خود را فراموش کرد و اظهار داشت: هواپیما از واشنگتن به مکان نامشخصی در حال حرکت بود. او از دروغ‌گویی ابایی ندارد و برای پیروزی هر چیزی را به زبان خواهد آورد.
گزینه دوم: تحریک خشونت
دونالد ترامپ بارها طرفداران خود را به برخورد فیزیکی تشویق کرده است. در طول رقابت‌های انتخاباتی در سال ۲۰۱۶ وی سیاستمدار طرفدار خود را به خاطر لحن شدید علیه منتقدان، ستود. او در یک راهپیمایی به هواداران خود گفت: مخالفان را بزنید و هزینه حقوقی آن را بپردازید. همچنین هنگامی‌که پلیس یک معترض را دستگیر کرد، ترامپ گفت: دوست دارد با مشت به‌صورت او بزند. او به‌عنوان رئیس‌جمهور از خشونت پلیس و نئونازی‌ها دفاع کرده است.
اما در ۶۰ روز آخر منتهی به انتخابات، او تحریک خشونت را به سطح بالاتری منتقل می‌کند. او به هواداران خود گفت خشم خود را فقط به چند معترض محدود نکنند. او عملاً از هواداران خود می‌خواهد تا جنگ داخلی را آغاز کنند. او از کایل ریتنهاوس یکی از طرفداران خود که دو نفر را در ویسکانسین کشت، دفاع کرد. او کاروان راست‌گرایان افراطی مخالف سیاه‌پوستان را میهن‌پرستان بزرگ نامید. همان‌طور که جان کسیدی در نیویورکر می‌نویسد: ترامپ سطح خشونت را به آستانه‌ای رسانده که از شاخصه‌های رهبران فاشیست است.
گزینه سوم: سرقت انتخابات
دونالد ترامپ هیچ توجهی به حاکمیت قانون ندارد. وی در دوران ریاست جمهوری خود آنقدر قوانین را نقض کرده- از قوانین اساسی گرفته تا تبانی با رهبران خارجی برای کمک به انتخاب مجدد خود- که هیچ ابایی برای انجام مجدد آن برای انتخابات پیش رو ندارد. حزب جمهوری‌خواه فعالیت گسترده‌ای درزمینهٔ سرکوب رأی‌دهندگان داشته است. به‌طوری‌که سابقه خارج کردن رأی‌دهندگان از لیست، جلوگیری از ثبت‌نام مردم و همچنین بستن حوزه‌های رأی‌گیری را در سابقه خود دارند. ترامپ در انتخابات پیش رو به همان اندازه علاقه‌مند به کاهش تعداد رأی‌دهندگان است. به همین منظوری وی اعتبار و مشروعیت آرای اینترنتی را زیر سؤال برده و اظهار داشته: رأی‌گیری اینترنتی تقلب است اما هیچ مدرکی برای این ادعا ارائه نداده است.
بسیاری از رأی‌دهندگان، صرف‌نظر از این‌که ترامپ چه می‌گوید، از ترس آلودگی به کووید ۱۹ در ماه نوامبر، تلاش خواهند کرد تا به‌صورت اینترنتی رأی دهند؛ بنابراین ترامپ در تلاش است تا برای این مسیر رأی‌گیری اختلال ایجاد کند. وی تأکید کرده که بودجه اضافی را کاهش خواهد داد تا این سیستم نتواند پاسخگوی همه تقاضاها باشد. نتیجه این امر این می‌تواند باشد که اگر وی پیروز شد که هیچ، اگرنه وی می‌تواند ادعا کند که رأی‌هایش به خاطر تأخیر در شمارش آرای اینترنتی به سرقت رفته است. این امر منجر به گزینه چهارم می‌شود.
گزینه چهارم: عدم کناره‌گیری از قدرت
اگر همه گزینه‌های پیشین با شکست روبرو شود، ترامپ می‌تواند به‌راحتی از کناری گیری از قدرت خودداری کند. او می‌تواند بگوید که در انتخابات تقلب صورت گرفته و از طرفدارانش بخواهد که برای دفاع از وی به خیابان‌ها بیایند. به‌عبارت‌دیگر ترامپ می‌تواند همه گزینه‌های فوق‌الذکر را برای تبدیل دموکراسی به خودکامگی به کار گیرد. ترامپ طی ماه‌های گذشته دریافته است که می‌تواند روی کدام بخش از نظامیان حساب کند. ارتش آمریکا از سرکوب مخالفین و معترضین خودداری ورزید. گارد ملی توسط فرمانداران کنترل می‌شوند و ترامپ می‌تواند صرفاً روی مأموران فدرال، پلیس و شبه‌نظامیان طرفدار خود استفاده کند. خوشبختانه بدون حمایت ارتش آمریکا، ترامپ قدرت کافی برای تعلیق قانون اساسی و براندازی دموکراسی ندارد و اگر از قدرت کنار نرود او را مجبور به خروج از کاخ سفید خواهند کرد و امیدوارم به زندان، یعنی جایی که به آن تعلق دارد فرستاده شود.
منبع: راهبرد معاصر