به گزارش مشرق، ۹ میلیارد تومان، حتی امروز هم که گرانی بی‌داد می‌کند و قیمت‌ها سرسام‌آور و با سرعت نور بالا می‌روند هم رقم کمی نیست و هوش از سر خیلی‌ها می‌پراند و زندگی‌های بسیاری را می‌تواند دستخوش تغییرات جدی کند. رقم درشتی که می‌تواند هزاران جفت کفش، کیف و اقلام تحصیلی باشد برای کودکانی که این روزها در مناطق محروم چشم به دست خیرین دارند یا حتی می‌تواند مایحتاج سفره‌های خالی باشد که سال‌هاست ورزشکاران در تلاشند برای پر کردن آن‌ها توسط کمک‌های مردمی. رقمی که، اما به سادگی در یک باشگاه به سرنوشتی نامعلوم دچار می‌شود و نه فقط کسی از مقصدش و چگونه خرج شدندش خبری ندارد که صدایی هم از کسی درنمی‌آید.
این، اما نخستین بار نیست که چنین اتفاقی رخ می‌دهد. گم شدن پول‌های هنگفت و رقم‌های درشت و نجومی از جمله اتفاقاتی است که در رفت‌وآمدهای پرتعداد مدیریتی در باشگاه‌های فوتبال ایران رخ می‌دهد. اتفاقی تکراری که اگرچه صدای رسانه‌ها را درمی‌آورد و مردم را بی‌اعتماد می‌کند، اما هرگز هیچ مقام، مسئول و نهادی را حساس نکرده برای نظارت و زیر ذره‌بین قرار دادن عواقب این رفت و آمدهای پی‌درپی و نتایج و ناکامی‌های به‌جا مانده از آن!
بیشتر بخوانید:
بازتاب موفقیت بزرگ پرسپولیس در رویترز
امروز استقلال، روز قبل پرسپولیس و روزهای قبل‌تر بدون شک تیم‌هایی که کمتر در دید بوده‌اند و هستند و راحت‌تر می‌توان در آن مانورهای دلالی داد، بی‌آنکه آب از آب تکان بخورد. هرچند که در تیم‌های مطرحی که در ظاهر هر حرکت آن‌ها زیر ذره‌بین است هم اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد و اینگونه اتفاقات عجیب و غیرطبیعی، نه خم به ابروی کسی می‌آورد و بهانه‌ای می‌شود برای ردیابی و نه می‌تواند دردسر یا حتی دغدغه‌ای تدارک ببیند برای مدیران مستعفی یا آن‌هایی که به واسطه بی‌کفایتی‌های‌شان کنار گذاشته شده‌اند و حتی نمی‌تواند نهادهای ذی‌ربط و نظارتی را حساس و آشفته کند برای پیگیری رقم‌های درشتی که می‌تواند گوشه‌ای از کار را بگیرد و حداقل یکی، دو چاله را پر کند، اما بی‌هیچ توضیح منطقی یا حساب و کتابی به سرنوشت کشتی‌ها و هواپیماهایی دچار می‌شود که ناخواسته وارد محدوده مثلث برمودا می‌شوند؛ همین اندازه عجیب و همین اندازه بی‌منطق و بدون توضیح!
پرونده سعادتمند در استقلال بسته می‌شود. برخلاف پرونده بلاتکلیف ۹ میلیارد تومان پول گم شده، همانطور که پرونده رویانیان، عرب، انصاریفرد، فتح‌الله‌زاده، افتخاری، فتحی و دیگران در پرسپولیس و استقلال بسته شد، بی‌آنکه پرونده پول‌های گم شده در زمان مدیریت آن‌ها به سرانجامی برسد یا پای آن‌ها را برای پاسخگویی به میز محاکمه بکشاند. پرونده‌هایی که هر ساله شاهد تلنبار شدن آن‌ها روی هم هستیم. پرونده‌هایی با رقم‌های هنگفت گم شده که خیلی از آن‌ها می‌تواند با بودجه سالانه یک فدراسیون برابری کند، اما در باشگاه‌های فوتبال ایران که عمدتاً دولتی هستند و دست‌شان در جیب مردم، به سادگی هرچه تمام‌تر گم می‌شوند و نه فقط سرنوشت‌شان برای همیشه نامعلوم می‌ماند که هیچ‌کس نیز بابت گم شدن آن بازخواست نمی‌شود تا راه برای تکرار چنین داستان‌هایی برای مدیران بعدی و بعدی باز بماند.
اما چرا این رقم‌های درشت که عمدتاً از جیب مردم هزینه می‌شود یا حتی اگر توسط اسپانسرها نیز پرداخت شده باشد جایگزین آن از بیت‌المال و جیب مردم است، هرگز نهادهای نظارتی را حساس نکرده برای ورود به این چنین پرونده‌هایی و روشن شدن تکلیف این پول‌های میلیاردی تا دیگر هر ساله شاهد تکرار مکرر این داستان تلخ نباشیم! این ناپدید شدن‌های غیرمتعارف تا کی باید ادامه داشته باشد تا آقایان را حساس کند برای مقابله با آن؟! این سؤالی است که مسئولین بالادستی و نهادهای نظارتی که در تمام این سال‌ها چشم‌های‌شان را بر این واقعیت‌های تلخ بسته‌اند باید پاسخ بدهند.
منبع: جوان آنلاین