کد خبر 1128469
تاریخ انتشار: ۱۹ مهر ۱۳۹۹ - ۰۶:۳۰

عضو دولت اصلاحات با تخطئه زمزمه برخی افراطیون مدعی اصلاحات درباره استعفای روحانی گفت: روحانی استعفا بدهد که چه؟ چه کسی می‌خواهد بیاید؟

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: مصطفی هاشمی‌طبا در گفت‌وگو با آفتاب یزد و درباره فضاسازی طیف متبوعش علیه نامزدی نظامیان اظهار داشت: اصلا اینکه آدم‌ها چه لباسی می‌پوشند مهم نیست، مهم این است که در مغزشان چه می‌گذرد. برخی تصور می‌کنند یک نظامی بیاید مثل رضاشاه بزند و بکوبد و... نه؛ آنقدر نظامی‌هایی هستند که خیلی قلب رئوفی دارند ما باید ببینیم کسی که می‌خواهد بیاید، روحانی باشد، نظامی باشد، دکتر باشد یا... باشد، فرقی ندارد چه فرقی دارد چه لباسی به تن کرده است، مهم این است که ببینیم برنامه‌اش چیست؟ وی اضافه کرد: الان مثلا می‌گویند آقای روحانی استعفا بدهد، استعفا بدهد که چی؟ چه کسی می‌خواهد بیاید؟ چه کاری می‌خواهد بکند؟ آقای روحانی الان چه باید بکند؟ باید کسی روی کار بیاید که راهکار مشخص فرار از بحران داشته باشد. هر کس می‌خواهد بیاید فقط ابتدایش بگوید من می‌خواهم چه کاری انجام بدهم و کاری که می‌خواهم انجام بدهم چه اثراتی روی جامعه دارد. خب نظامی بیاید. اگر این توان را داشته باشد که کشور را از بن‌بست خارج کند، اگر از سوی مردم برگزیده شود، دیگر فرقی ندارد پیشینه‌اش چه بوده و لباس تنش چه بوده است.

وی در پاسخ این سوال که از نظر شما هر کاندیدایی که برنامه جامعی برای اداره کشور بدهد، در کنار رزومه اجرایی پیشینی که دارد، فارغ از لباس تنش شایستگی رقابت برای اداره دولت را دارد؟ گفت: واقعا اگر برنامه باشد یک برنامه مدون و عملیاتی و به دور از شعار با ویژگی سابقه اجرایی کاندیدا همراه شود که باید گفت خیلی هم خوب.

روسای‌جمهور در زمان نامزدی شعار می‌دهند. برنامه نمی‌دهند. شعار می‌دهند. فرقی هم نمی‌کند، چه آقای احمدی‌نژاد و چه آقای خاتمی و چه آقای روحانی، شعار می‌دهند. مردم هم دنبال برنامه نیستند و آنها هم می‌دانند مردم جذب شعار می‌شوند نه برنامه. برای اینکه برنامه دادن فکر و تحلیل و کار می‌خواهد. بنابراین اصلا برنامه بدهند که چه؟ یک سری شعار را عنوان می‌کنند و هوادار ایجاد می‌کنند و سیستم‌های تبلیغاتی راه‌اندازی می‌کنند. بله اگر یک رئیسی، هر کسی می‌خواهد باشد، به جای شعارزدگی، با برنامه پیش بیاید و به برنامه هم پایبند باشد، نظامی هم باشد قدمش روی چشم.