به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: خبرآنلاین از مرعشی پرسیده «شرایط کشور به این سمت و سویی رفته که اصلاح‌طلبان هم منتقد عملکرد آقای روحانی هستند. ضعف اصلی کجاست؟ واقعاً تیم دیپلماسی و اقتصادی کشور ضعیف بوده و حالا گزینه‌های بهتری برای جایگزینی آنها و برای بهبود شرایط وجود دارد؟». او پ‍اسخ داد: اولین مسئله‌ای که به آن توجه داریم و من همیشه روی آن تاکید می‌کنم و دولت اول آقای روحانی هم آن را تجربه کرد این است که رئیس‌جمهور موفق در این ساختار فعلی جمهوری اسلامی ایران، رئیس‌جمهوری است که بتواند قدرت رهبری را پشت سر دولت بیاورد. آقای روحانی در دور اول به حد زیادی موفق بود؛ برجام که مهم‌ترین دستاورد دوره آقای روحانی است و آثار آن هم در دولت اول آقای روحانی آشکار شد، نتیجه ترکیب سه عنصر بود: اراده رئیس‌جمهور، به‌کارگیری بهترین دیپلمات‌های ایران و حمایت رهبری. کار به این مهمی بدون حمایت رهبری انجام نمی‌شد.
وی افزود: اما آقای روحانی این تجربه موفق دوران ریاست جمهوری خودش را در بقیه مسائل کشور ادامه نداد و از این موفقیت استفاده نکرد. شکاف بین رئیس‌جمهور و رهبری در ایران نه به نفع رهبری، نه به نفع رئیس‌جمهور و نه به نفع مردم است. بنابراین سیاست روشنی که ما به هرکسی که می‌خواهد رئیس‌جمهور آینده شود توصیه می‌کنیم این است که اگر نمی‌تواند در یک چهارچوبی حرکت کند که قدرت رهبری را پشت سر دولت بیاورد بهتر است که رئیس‌جمهور نشود تا مردم را معطل نکند.
مرعشی همچنین گفت: مردم کشور دیگر طاقت و توان این کشمکش‌ها را ندارند که مثلا بالاخره این FATF خوب است یا بد است، اینکه FATF خوب است یا بد است باید بین رئیس‌جمهور و رهبری نهایی شود. اگر لازم نیست، چرا آن‌قدر رئیس‌جمهور روی آن اصرار می‌کند و اگر لازم است چرا رهبری قانع نمی‌شود؟ این موضوع، اختلاف آقای روحانی با مجمع تشخیص نیست. ما طبق قانون اساسی یک مقامی به نام رهبری داریم که هماهنگ‌کننده قوای سه‌گانه است.
سخنگوی کارگزاران گفت: مردم دیگر به تنگ آمده‌اند، صبح که بیدار می‌شوند همه کالاهایی که دیروز خریده‌اند ۱۰ الی ۱۵ درصد گران‌تر شده؛ این چه اداره‌ای است؟ یک جای کار اشکال دارد. اگر آقای روحانی نمی‌تواند کشور را اداره کند کنار برود و اگر می‌تواند ادامه دهد. با مردم و مصالح مردم و کشور نمی‌شود شوخی کرد. هرکسی که می‌خواهد وارد این میدان شود اگر می‌تواند با این مجموعه کار کند بیاید؛ زمانی که کاندیدها می‌خواهند رئیس‌جمهور شوند همه چیز خوب است و همه می‌گویند من این کار را می‌کنم و...
اما زمانی که رئیس‌جمهور می‌شوند می‌گویند که به ما اجازه انجام این کارها را نمی‌دهند (اما همه اینها از قبل مشخص بوده است)؛ ما ولایت فقیه، سپاه، شورای نگهبان، مجلس، قوه قضاییه و... داریم و ترکیب آنها و شرایط‌شان کاملا مشخص است.
درباره اظهارات مرعشی گفتنی است: اولاً به لحاظ شرعی و قانونی رئیس‌جمهور و دیگر سران قوا باید با رهبری هماهنگ باشند. ثانیاً امام(ره) و رهبری همواره از دولت و رئیس‌جمهور مستقر برای پیشبرد اهداف حمایت کرده‌اند به عبارت دیگر، نوعاً این ولی فقیه بوده که برای رعایت مصالح کلان کشور، تنازل کرده و به حمایت از دولت و رئیس‌جمهور اولویت بخشیده؛ اما از آن‌سو، در بسیاری از مواقع، دولت‌ها مرتکب قصور و تقصیر در هماهنگی شده‌اند.
در ماجرای برجام نیز، دولت نتوانست خطوط قرمز نظام و رهبری را مراعات کند و اتفاقاً خسارت‌های برجام، ناشی از این کوتاهی در مراعات مصالح ملی در نگارش و اجرای برجام بود.
با این وجود و در حالی که نیمی از منتقدان اصولگرا، برخی اصلاح‌طلبان نیز با انگیزه‌های متفاوت، خواستار استعفا و استیضاح و برکناری رئیس‌جمهور بودند، رهبری بیشترین حمایت‌ها را از دولت و رئیس‌جمهور انجام دادند؛ چراکه مصلحت‌های بالاتری را می‌دیدند. در واقع در اینجا حیثیت والای رهبری برای صیانت از دولت - و ثبات سیاسی کشور - هزینه شد.
ثالثاً غیر از اختیارات قانونی، رئیس‌جمهور اختیارات متعددی هم از رهبری گرفتند که از جمله آن، تسریع در تدابیر مدنظر دولت از طریق جلسه سران سه قوه، اعطای مجوزهای متعدد برای برداشت از صندوق توسعه ملی و... بود. این اختیارات آن‌قدر گسترده بود که سعید لیلاز عضو مرکزیت حزب کارگزاران به یورونیوز گفت: اختیاراتی را که رهبری به رئیس‌جمهور داده، اگر به چوب خشک می‌دادند، وضعیت اقتصادی بهتر از این بود.
بنابراین تلاش موذیانه مرعشی برای فضاسازی در این باره که گویا رهبری، مانع مدیریت دولت است، تحریف‌گری و خلاف واقع است. در موضوع FATF نیز، مسئله به رهبری برنمی‌گردد چرا اینکه ایشان موضوع را به رسیدگی در روال قانونی ارجاع دادند و مجمع تشخیص مصلحت به درستی با اجرای ۲ بند باقی‌مانده از ۴۱ مطالبه یکطرفه FATF مخالفت کرد. در واقع مشکل از طرف ایران نبود، بلکه طرف غربی به صراحت می‌گوید حتی با اجرای همه مطالبات FATF از ایران - که منحصر به ایران هم هست - تضمینی نیست که تحریمی برداشته شود اما ایران در این چهارچوب باید اطلاعات اقتصادی بیشتری به طرف مقابل بدهد که در خدمت خزانه‌داری و وزارت خارجه آمریکا برای تحریم‌های دقیق‌تر قرار گیرد. هر وقت هم از دولتمردان سوال شده چه تضمینی وجود دارد با پذیرش دو بند باقی‌مانده، تحریم‌ها برطرف شود، برخلاف وعده‌های برجامی، می‌گویند هیچ تضمینی وجود ندارد!! با این تفاصیل امثال آقای مرعشی باید پاسخگوی سوءمدیریت حادّی باشند که به مردم تحمیل کرده‌اند و رسما از افکار عمومی عذرخواهی کنند.