به گزارش مشرق، «معتصم حماده» تحلیلگر سیاسی فلسطینی در یادداشتی به مسأله سازش کشورهای امارات و بحرین با رژیم صهیونیستی پرداخت و آن را «فریبکاری سیاسی» دانست.
خبرگزاری فلسطینی "معا" این یادداشت را منتشر کرد. حماده نوشت، امارات و بحرین در دیدارها و صحبت‌های مطبوعاتی با مقامات رژیم اسرائیل، مدام بر این مسأله تأکید می‌کنند که به دنبال برقراری صلح در منطقه هستند.
بیشتر بخوانید:
حماده افزود، رژیم صهیونیستی، بخش‌هایی از خاک کشورهای عربی در فلسطین، لبنان و سوریه را اشغال کرده و تا کنون خون دهها هزار عرب را ریخته و میلیون‌ها نفر را آواره کرده است و اکنون خود را «قربانی تروریسم» جلوه می‌دهد و مدعی است که از سوی فلسطینی‌ها با پشتوانه «تروریسم ایرانی» در حال تهدید شدن است تا بدین گونه دست به جنایات بیشتری زده و مناطق دیگری از فلسطینی‌ها را تصاحب کند.
این نویسنده فلسطینی افزود: «اسرائیل ترسیم "مرزهای امن" را دستاویزی برای اینگونه اقدامات خود قرار داده است و در این خصوص به قطعنامه ۲۴۲ سازمان ملل اشاره می‌کند. گویی این قطعنامه صرفا درباره اسرائیل صادر شده است، حتی اگر به قیمت تهدید امنیت ملی اعراب باشد.»
به نوشته «معتصم حماده»، دو کشور بحرین و امارات، صرفا مسأله فلسطین را بهانه‌ای برای توجیه اقدامات خود قرار داده‌اند تا بدین گونه تبادلات اقتصادی و همکاری‌های امنیتی با اسرائیل و توافقات متعدد در زمینه‌های گوناگون با این رژیم را به بهانه فلسطین و روند صلح در منطقه پیش ببرند. در این میان قطع کمک‌های مالی به فلسطینیان نیز که در کنفرانس‌های عربی تصویب شده نیز جزئی از خدمت به مردم فلسطین، قلمداد می‌شود. بنابراین سرمایه‌گذاری در بخش گردشگری در قدس اشغالی برای اسرائیل، هتک حرمت مسجدالاقصی و ورود شهرک‌نشینان به داخل آن نیز خدمت به مسأله فلسطین است.
بنابراین یادداشت، دولت امارات و بحرین اکنون زبان به تعریف و تمجید از نقش ادعایی رژیم اسرائیل در امنیت و ثبات منطقه گشوده‌اند و همزمان به رهبران فلسطینی حمله کرده و آن‌ها را به عدم پذیرش طرح‌های به اصطلاح صلح متهم می‌کنند که چرا طرح‌هایی از قبیل «معامله قرن» را که درصدد تصاحب تمامی حقوق فلسطینیان است را نمی‌پذیرند و در این راستا رسانه‌ها و روزنامه‌های کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس شروع به بدگویی از فلسطینی‌ها کرده‌اند.
سازش برای اجرای طرح «معامله قرن»
«معتصم حماده» در بخش دوم یادداشت خود به مسأله «صلح» پرداخت و نوشت، بسیاری در خصوص معنای صلح میان رژیم صهیونیستی و کشورهای سازشگر می‌پرسند، چرا تا کنون هیچ جنگی میان آن‌ها با رژیم اسرائیل نبوده و هیچ کدام نیز در مجاورت سرزمین اشغالی قرار ندارند و هیچ بخشی از خاکشان نیز اشغال نشده است یا حتی مسائل مشترک مورد اختلاف نیز ندارند که بخواهند در خصوص آن سازش کرده و روابط را از سر گیرند.
این نویسنده فلسطینی در ادامه پاسخ داد که برای همگان واضح و روشن است که توافق سازشی که در واشنگتن امضاء شد، بخش سیاسی طرح موسوم به «معامله قرن» بود، پیش از آن نیز بخش اقتصادی این طرح در منامه در ژوئن ۲۰۱۹ کلید خورد و نیازی نیست که کارشناس مسائل سیاسی باشی تا متوجه بشوی که اتفاقات اخیر در راستای اجرای بخش منطقه‌ای طرح معامله قرن است. صهیونیست‌ها پیش از آن برای اجرای معامله قرن در داخل فلسطین با مخالفت‌ها و مقاومت شدید مواجه شده بودند و دیگر کشورهای اروپایی، چین و روسیه نیز با آن مخالف بودند، اما در موضوع عادی‌سازی روابط با منامه و ابوظبی، در سطح بین‌المللی مخالفت چندانی با آن نشد.
چرا با ایران صلح نمی‌کنید؟
اسرائیل دیگر دشمن نیست. ایران است که دشمن محسوب می‌شود. اما فلسطینی‌ها؛ تا زمانی که لجبازی کنند و وارد بهشت صلح آمریکایی نشوند؛ پس بروند به جهنم!
«معتصم حماده» در ادامه نوشت که آیا دولت‌های امارات و بحرین به دنبال صلح و ثبات در منطقه هستند؟ پس چرا به دنبال صلح با ایران نمی‌روند و به جای آن به سمت صلح با رژیم اشغالگر اسرائیل می‌روند که خود تهدید اصلی صلح در منطقه است؟
او افزود: «ایران کشور همسایه است و پیش روی امارات و بحرین مسیرهای متعددی برای برقراری روابط دوستانه با ایران در سطوح مختلف وجود دارد. طبق برخی گزارش‌ها، نزدیک به ۳۰۰ شرکت ایرانی در کشور امارات مجوز فعالیت دارند و علاوه بر این امنیت خلیج [فارس]، در راستای منافع مشترک ایران و دو کشور مذکور است و ایران نیز تأمین امنیت این منطقه و دور کردن بحران‌ها از آن را وظیفه خود می‌داند و ضرورت حضور ناوگان‌های غربی به بهانه منافع انرژی را رد می‌کند.»
به گفته وی در بخش همکاری‌ها، ایران گزینه‌های مختلفی دارد که امارات و بحرین به جای همکاری با اسرائیل می‌توانند منافع مد نظر خود را از طریق همکاری با ایران به دست آورند.
معتصم حماده، ایران را کشور بزرگی دانست که دارای اقتصاد بسیار قوی است؛ حماده نوشت، ایران توانسته در برابر شدیدترین تحریم‌های آمریکا ایستادگی کند و همزمان ارتش قدرتمندی دارد که می‌تواند نقش بالایی در تضمین امنیت خلیج فارس و منطقه ایفا کند. سوای این‌ها یک کشور مسلمان است و زمینه‌های همکاری وسیعی با کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس دارد که نیازی به سازش و توافق موسوم به «آبراهام» نباشد.
این تحلیلگر فلسطینی همکاری و بهبود روابط ایران با کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس را دارای نتایج مثبتی در راستای حمایت از مسأله فلسطین دانست که این مسأله در مورد رابطه با رژیم صهیونیستی برعکس است.
او سپس به یک شبهه پاسخ داد و گفت: برخی می‌گویند مسأله جزایر سه گانه مانع صلح میان ایران با این کشورها شده است و [مدعی هستند] که ایران این جزایر را از زمان رژیم شاه، اشغال کرده است؛ اما پاسخ این است که اسرائیل کل فلسطین را اشغال کرده است، جولان، مزارع شبعا، بلندی‌های کفرشوما، قدس، مسجدالاقصی، مسجد الصخره و حرم ابراهیمی را اشغال کرده است. پس چگونه صلح با چنین رژیمی شدنی است؟ چگونه است که رابطه با اسرائیل در خدمت صلح و ثبات است، اما صلح با ایران چنین نیست؟».
«معتصم حماده» در پایان نوشت که جواب همه این سؤالات در واشنگتن و طرح آمریکا برای برقراری یک پیمان آمریکایی، اسرائیلی، عربی نهفته است. طرحی که می‌خواهد معادلات را بر هم بزند و خلاصه آن این است: «اسرائیل دیگر دشمن نیست. ایران است که دشمن محسوب می‌شود. اما فلسطینی‌ها هم تا زمانی که لجبازی می‌کنند و وارد بهشت صلح آمریکایی نمی‌شوند؛ پس بروند به جهنم».