سرویس سیاست مشرق _ علیرضا محجوب، فعال اصلاح‌طلب و از حامیان رئیس‌جمهور روحانی که زمانی گفته بود ما اصلاح‌طلبان راهی را می‌رویم که روحانی نشان بدهد[1] به تازگی در اظهارات عجیبی پیرامون صندوق تأمین اجتماعی با انتقاد از برخی رفتارهای دولت آقای روحانی، به ایلنا گفته است:
"تذکر من به نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، کانون‌های بازنشستگی و کارگری مشمولین سازمان تامین اجتماعی این است که برادران و خواهران عزیز مراقبت بفرمایید که به صندوق تامین اجتماعی جفا و ظلم نشود. نباید اجازه داد این صندوق در آستانه استیصال مالی و بحران قرارگیرد.
قطعا جامعه بزرگ بازنشستگان و صاحبان صندوق یعنی بیمه‌شدگان عزیز در این مورد چنانچه موضوع به شکلی حل و فصل نگردد که دیون آن و پرداختش قطعی گردد، "واکنش حداکثری" نشان خواهند داد و تحمل و شکیبایی در چنین موردی به هیچ وجه روال تشکل‌های کارگری و بازنشستگی خصوصا خانه کارگر نیست!"[2]
*آقای محجوب که اینچنین کارگران و قشر زحمتکش جامعه را به "شورش حداکثری" فرا می‌خواند و پس از سال‌ها ارتزاق از سفره نظام اسلامی و حضور در مجامع دموکراتیکی مثل مجلس شورای اسلامی؛ اکنون گویا دیگر اعتقادی هم به راه حل‌های دموکراتیک ندارد؛ باید زمانی از این ژست‌های انتقادی می‌گرفت که پول‌های کارگران مظلوم در خانه کارگر را خرج تبلیغ برای آقای روحانی می‌کرد![3]
به سخن دیگر اینکه در مقطع فعلی تنها صدایی که هرگز نباید مسموع باشد و نبایستی از دید خوشبینانه به آن نگاه کرد؛ صدایی است که از حلقوم امثال محجوب و دوستانش در ستاد اصلاحات برمی‌خیزد. و کارگران عزیز حتما بایستی متوجه این دوستی‌های خرس‌خاله‌ها و رهنمودهای افراد مشکوک باشند!
چه اینکه همین افراد بودند که یک دولت ناکارآمد را در دامن رأی مردم گذاشتند و اکنون که مشکلاتی بروز کرده است اما به جای عذرخواهی و نشان دادن سمت درست حل مشکلات یعنی صندوق رأی؛ آدرس شورش و اعتراض خیابانی را به مردم و مخاطبان خود می‌دهند.
مسئله جالب آنست که محجوب طی سال‌های گذشته خود را در قامت یک رجل دموکراتیک و سمپات حزبی جلوه داده است اما اکنون می‌بینیم که ماسک‌های نمایندگی و تحزّب و غیره را کنار می‌گذارد و می‌گوید: "تحمل و شکیبایی به هیچ وجه روال تشکل‌های کارگری و بازنشستگی خصوصا خانه کارگر نیست"! و یا با اینکه شخص او مبلغ انتخاباتی رئیس‌جمهور روحانی بوده است اما امروز در پشت یک تریبون می‌گوید: "دولت و بانک مرکزی به دنبال آتش‌افروزی هستند"!
این تأکید بر واکنش حداکثری و آتش افروزی دولت و غیره، بدون حتی یک کلمه در مذمت اعتراض و یا تأکید بر راه حل‌های قانونی مثل انتخابات در قبال این مشکلات برای چیست؟
مردم و کارگران عزیز باید بدانند که به سر آمدن تحملی که محجوب و دوستانش می‌گویند به معنای برداشتن اسلحه و سوریه سازی ایران است...
و آیا کسی جز "فرماندهان فتنه اقتصادی" پیدا می‌شود که در سوریه سازی و اوکراینیزه کردن ایران نفعی داشته باشد؟!
چه اینکه در صورت بروز هرگونه اغتشاش خیابانی و در نخستین گام؛ این اقتصاد کشور و روندهای تولیدی است که آسیب خواهند دید.
و البته تحلیل‌های بدبینانه‌تری نیز وجود دارد که می‌گوید در صورت بروز اغتشاش، خطر حمله نظامی دشمن نیز وجود دارد.
اکنون آیا عقل سلیم هیچ کارگر عزیزی می‌پذیرد به صرف وجود یک مشکل که در نظامات دموکراتیک راه حل‌های بسیاری از جمله "رأی خوب در انتخابات" برای آن وجود دارد؛ به تمام شدن صبر و تحمل و حرفی به نام واکنش حداکثری بیاندیشد؟!
گفتنیست، تعدادی از رجال ستادی اصلاح‌طلب و حامیان سابق رئیس‌جمهور روحانی در 2 دوره انتخابات قبلی؛ طی ماه‌های اخیر با لحنی تشویق‌آمیز از مقولاتی مثل عام‌البلوی بودن جامعه ایران، احتمال بروز اغتشاش در سال 1400، لزوم سازماندهی زنان برای ایفای نقش "نیروی رهایی بخش"، تکرار آبان 98 با خشونتی بیشتر و خونبار بودن رخدادهای آینده[4] سخن گفته‌اند.
محافل تحلیلی از مدت‌ها پیش خبر داده‌اند که اصلاح‌طلبان به دنبال ایجاد "فتنه اقتصادی" هستند. اما چیزی که می‌تواند کُمیت ستاد اصلاحات در این پروژه شوم را لنگ بگذارد؛ پیگیری چشمان آگاه جامعه، تأمل مردم و روشنگری‌های خواص است.
***
1_https://www.isna.ir/news/94090301713/
2_https://www.ilna.news/fa/tiny/news-985387
3_mshrgh.ir/723385
4_ mshrgh.ir/1080836