سرویس ورزش مشرق – این روزها فینالیست لیگ قهرمانان آسیا دچار بحران های خودساخته ای شده که هواداران این تیم را نگران می کند. رفتن بازیکنان و اخطارهای فیفا و پنجره بسته کم بود، مهدی رسول پناه هم با اظهارات جنجالی و توهین های خود که در نهایت موجب استعفای او از سرپرستی باشگاه پرسپولیس شد این بحران را جدی تر کرد. رسول پناه در فایل های صوتی و تصویری که از او در فضای مجازی منتشر شد الفاظی رکیک را به کار برد که دور از شان یک مدیر و حتی یک شهروند معمولی است و شنیدن آن از زبان یک فرد تحصیلکرده و دندانپزشک و مدیر یک باشگاه پرهوادار و پرمخاطب باعث تاسف است.
با نگاهی دقیق تر به این اتفاق تلخ که پرسپولیس را به این وضعیت انداخته مشخص می کند وزارت ورزش چقدر برای تیم پرسپولیس دلسوزی کرده است؛ وزارتخانه ای که استقلالی ها بارها و بارها این مجموعه را به طرفداری و حمایت از سرخ ها متهم کرده اند با انتصاب یک چنین فردی قصد داشته پرسپولیس را به زعم برخی طرفداران استقلال به سرمنزل مقصود برساند؟! واقعا مدینه فاضله ای که مسعود سلطانی فر برای پرسپولیس می خواست این بود؟!
البته مدینه ای که برای استقلال می خواست را هم کمی پیشتر دیدیم؛ احمد سعادتمندی که شب دربی راهی ایتالیا شد و با راه انداختن نمایش بازگرداندن آندره آ استراماچونی، آن بلبشو جلوی مجلس و باشگاه استقلال را مسبب شد و در نهایت مشخص شد، نه تنها برای استراماچونی بلکه برای الکس نوری هم هیچ اقدامی صورت نداده بود و با این اقدام باعث از دست رفتن جام حذفی و برکناری فرهاد مجیدی و تضعیف تیم در لیگ قهرمانان آسیا شد و در نهایت حکم برکناری خود را از دست هیئت مدیره گرفت. الان هم شاهد اتهامات و افشاگری های وی و اعضای هیئت مدیره استقلال علیه هم در فضای مجازی هستیم.
اما نکته مهم اینجاست که سکوت وزارت ورزش در این برهه حساس و در این بحران ها به شدت توی ذوق می زند! وزیری که در گماردن سرپرست و مدیرعامل از صنوف مختلف برای این دو مجموعه ید طولایی دارد و هرازگاهی یک مدیر از نزدیکان خود اعم از هتل دار یا دندانپزشک یا بساز و بفروش یا بنگاه معاملات ماشین از آستینش بیرون می آورد و او را با اتومبیلی مشکی رنگ روی صندلی ریاست این دو باشگاه می نشاند حالا کجاست؟ چرا سکوت؟ تاکنون وزارتخانه یا سازمان تربیت بدنی به این بی تفاوتی ندیده بودیم!
حداقل اقدام این بود که وزارت ورزش پیش از استعفای رسول پناه خود اقدام به برکناری چنین مدیری می کرد تا بلکه کمی از اتهامات موجود در رابطه با انتخاب چنین فردی برای باشگاه قهرمان لیگ برتر و فینالیست آسیا از دوش سلطانی فر کاسته شود. هرچند انتظاری بیجا از وزیری است که به خاطر انتصاب های قبلی خود امثال عرب و انصاری فرد و فتحی و افتخاری و .... و شاهکارهای آنان هیچ پاسخ قانع کننده ای نداده است.
این وزارت ورزش همان وزارتخانه ای است که از فرط خوشحالی پس از برکناری کارلوس کی روش از روابط عمومی اش پیامی به بیرون صادر شد که زیدان، کلینزمن و مورینیو کاندیداهای جانشینی کی روش هستند ولی در نهایت مارک ویلموتسی از قوطی وزیر بیرون آمد که سفارشش را در موسسه ای در هلند به رفقای فوتبالی اش کرده بود و البته مهدی تاج هم بارها این موضوع را تأیید و در نهایت ایران را زیر بار بدهی 6 میلیون یورویی برد.
اگر تدبیر و امید این است که استقلال و پرسپولیس دو باشگاه مردمی با خاستگاه چند ده میلیونی را به یکی مانند سعادتمند بسپارند که 7 ماه همه هواداران این تیم را سرکار گذاشت و دیگر مدیر باشگاه در پرسپولیس(مهدی رسول پناه) حرفهایی زد که نمی توان آنها را با صدای عادی در جمع خانواده شنید، باید به حال این دولت و به ویژه ورزشش گریست!
با افتضاحی که مدیران دو تیم محبوب پایتخت به بار آورده اند حداقل انتظار از نمایندگان مجلس این است که مماشات را کنار گذاشته و در عمل منتقد وزیر ورزش بوده و بابت این انتصاب های شائبه برانگیز و بحران ساز در خانه ملت پذیرای سلطانی فر باشند. وزیری که بر خلاف گفته هایش درباره خصوصی سازی سرخابی ها در عمل برای نابودی دو تیم کمر همت بسته و تخته گاز جلو می رود!