به گزارش مشرق، محمد مومنی مهاجم سابق تیم استقلال که در اواخر دهه هفتاد گل‌های زیادی را برای این تیم به ثمر رساند و پیش از پیوستن به استقلال سابقه آقای گلی در فوتبال ایران را داراست، در گفتگویی مفصل در خصوص آخرین مسائل مربوط به استقلال گفتگو کرد که شرح آن را در زیر می‌خوانید.
حق را به دکتر نوروزی می‌دهم
وی ابتدا به موضوع داغ مربوط به دکتر نوروزی اشاره کرد و گفت: بدون تردید در این میان حق را به دکتر می‌دهم. با صحبت‌های آقای مددی کاملاً موافقم که استقلال هم هزینه کرده تا نوروزی امروز این موقعیت را پیدا کند، اما در حال حاضر دکتر نوروزی برند باشگاه استقلال است. وقتی به قول خود مددی استقلال ۲۵ سال برای یکی مثل نوروزی هزینه کرده تا تبدیل به یک برند جهانی شود، باید به این راحتی اجازه بدهیم جدا شود؟
مشکل دکتر نوروزی اشتباه بازیکنان و یا عذرخواهی آنها نیست. بلکه مشکل دکتر نوروزی بدعت اشتباهی است که در این باشگاه نهادینه شده و آن این است که همیشه حق را به بازیکن می‌دهند. بازیکن خاطی اگر اشتباه خودش را می‌پذیرد چرا حاضر نیست در رسانه‌ها یا از طریق اینستاگرام عذرخواهی کند؟ معلوم است اگر قرار باشد تماس بگیرد و عذرخواهی کند دکتر نوروزی پذیرای آن نیست. و البته مدیران باشگاه هم با سوء مدیریت بدون آنکه بدانند و بخواهند از این بازیکنان حمایت کرده و باعث رونق بازیکن سالاری می‌شوند.
من به این نکته اشاره نمی‌کنم بازیکنانی در متن این حاشیه قرار دارند که فصل گذشته عملکرد چندان مثبتی نداشتند، صحبت من این است که حتی اگر بهترین بازیکن هم دچار چنین اشتباهی شد باشگاه باید سیاست درستی اتخاذ کند تا رفتارهای اشتباه بازیکنان در باشگاه نهادینه نشود.
چرا دکتر نوروزی مدیرعامل باشگاه نشود؟
مومنی گفت: من اصلاً می‌خواهم درباره دکتر نوروزی پا را فراتر بگذارم و بگویم اصلاً چرا ایشان را مدیرعامل باشگاه نمی‌کنند؟ مدیریت در استقلال چه اِلِمان‌هایی نیاز دارد که یکی مثل نوروزی فاقد آن است؟ چرا دکتر مهرزاد خلیلیان را برای مدیرعاملی استقلال کاندیدا می‌کنند اما نوروزی نمی‌شود؟
نوروزی جوان است، تحصیل کرده است، از خانواده استقلال است، ۲۵ سال سابقه حضور متوالی در این باشگاه دارد و مورد وثوق هواداران، پیشکسوتان و همه نهادها و ارگان‌های نظارتی هم قرار دارد. او ۲۵ سال خاک این باشگاه را خورده و در خانه هست بعد می‌گویند خلیلیان نامزد مدیریت استقلال است؟ این رفتارها خوب نیست.
بیشتر بخوانید:
جدایی کریمی ضربه مهلکی به استقلال می‌زند
مدیری به مراتب مقتدرتر از مددی نیاز است
پیشکسوت آبی پوشان گفت: احمد مددی انسانی بسیار شریف و دوست داشتنی، اما جایگاه ایشان مدیریت در باشگاه استقلال نیست. آیا می‌شود فردی را به صرف خوب بودن پشت فرمان یک اتوبوس با ۴۰ مسافر بنشانند بدون آنکه رانندگی بلد باشد؟ پس چطور اداره باشگاهی مثل استقلال را به فردی که تجربه چنین کاری را ندارد می‌دهند؟
استقلال کارگاه آموزشی نیست که فردی از بیرون بیاید در اینجا مدیریت بیاموزد و خسارت آن را تیم بزرگ استقلال و سی - چهل میلیون هوادارش بدهند. استقلال به مدیری به مراتب باتجربه‌تر، مقتدرتر، ورزشی تر و اقتصادی‌تر از آقای مددی نیاز دارد. با صراحت می‌گویم آقای مددی برای مدیریت استقلال مورد تایید من نیست. به آقای خلیل زاده خیلی احترام می‌گذارم اما وقتی پای مدیریت استقلال به میان می‌آید می‌گویم در این زمینه مورد تایید بنده نیستند.
خلیل زاده در جایی به جز هیات مدیره خدمت کند
محمد مومنی در خصوص هیات مدیره و به خصوص ریاست آن بیان داشت: تک تک اعضای هیات مدیره انسان‌های شریف، دوست داشتنی و سالم. اما هر کدام از آنها با کدام سابقه و تجربه مدیریت در هیات مدیره حضور دارند و برای این باشگاه تصمیم‌گیری می‌کنند؟ شان نزول تک تک این دوستان در هیات مدیره چیست؟
آقای خلیل زاده یک مدیر اقتصادی بسیار قوی، اما فاقد تجربه در مدیریت ورزشی است و هیچ سبقه‌ای در استقلال ندارد. استقلال جایی نیست که برای کسی رزومه درست کند بلکه جایی است که افراد با رزومه موفق برای استفاده از تجربه شان به این باشگاه بیایند.
استقلال آنقدر بزرگ هست که برای همه حتی آقای خلیل زاده جا داشته باشد. منوط به اینکه هر فردی در جایگاه خودش به این تیم خدمت کند. از نظر من آقای خلیل زاده می‌تواند در بحث‌های اقتصادی یا ایجاد درآمدهای پایدار برای استقلال بسیار مفید باشند چون ایشان از موفق‌ترین مدیران در حوزه کارآفرینی هستند. اما وقتی این جایگاه به تصمیم‌گیری در حوزه ورزشی و فنی تغییر می‌کند، یعنی افراد در جایگاه خود نیستند و این یعنی مانع برای پیشرفت.
بعضی‌ها برای عکس گرفتن آمده‌اند
مهاجم پیشین آبی پوشان گفت: اگر یکی مثل من در هیات مدیره استقلال باشم هرگز کنار بازیکنان از ریز و درشت گرفته تا خرد و کلان برای عکس گرفتن قرار نمی‌گیرم، چون برای شناخته شدن نیازی به عکس گرفتن کنار فوتبالیست‌ها ندارم. عکس‌های من قبلاً و با لباس بازی برای استقلال گرفته شده و مرا به خاطر بازی در تیم استقلال و گل‌هایی که برای این تیم زده‌ام می‌شناسند. پس یکی مثل من برای شناخته شدن نیازی به عکس گرفتن کنار بازیکنان ندارد و برای همین امثال ما اگر مسئولیت داشته باشیم به در و دیوار نمی زنیم تا به هر قیمتی بازیکن جذب کنیم. اما انگار بعضی‌ها فقط برای عکس گرفتن به این تیم آمده‌اند.
اگر قرار باشد فردی از سوی باشگاه کنار بازیکنان عکس بگیرد باید آن فرد یکی مثل علی جباری، بهتاش فریبا، پرویز مظلومی، حسن روشن، نصرالله عبداللهی، و یا افرادی در این سطح باشند تا آن بازیکن از همان لحظه اول بداند دارد پیراهن چه تیمی را می‌پوشد و وارث کدام بزرگان فوتبال است.
متاسفانه فوتبال طوری است که هرکس با هر تخصص و تجربه‌ای که دارد خودش را در آن متخصص می‌داند. در حالی که فوتبال هم یک علم، یک تخصص و یک تجربه است که باید خاک آن را خورد تا چم و خمش را یاد گرفت و صرفاً به هوادار بودن و در کنار تیم قرار داشتن این تجربه و علم به دست نمی‌آید.
این را به مدیران وزارت ورزش هم گفتم که استقلال به مدیرانی نیاز دارد که نیازی به انتشار عکس‌های خود نداشته باشند، دنبال خرید صفحات مجازی نباشند، مدیریت را در اینستاگرام نبینند، دنبال این نباشند که با پسربچه‌هایی که در این بیکاری کرونایی در خانه نشسته و صفحات مجازی را اداره می‌کنند تعامل کنند تا از آنها حمایت کنند. استقلال به چنین مدیرانی نیاز ندارد.
چرا باید قرارداد بازیکنان را کم کنند؟
مومنی در خصوص کم کردن از مبلغ قرارداد بازیکنان استقلال بیان داشت: کاملاً با این سیاست مخالفم. هیات مدیره‌ای که امروز مدعی است قراردادهای بدی با بازیکنان بسته شده، چرا هنگام عقد این قراردادها سکوت کرده بود؟ آن زمان کجا بودند؟ مگر آن زمان مسئولیت نداشتند؟
یکی دو ماه پیش بازیکن در حالی که پیشنهادهای مختلفی پیش رو داشت سر یک میز مذاکره نشسته، چانه زنی‌هایی شده، توافقی حاصل شده و دو طرف کاملاً عاقل و بالغ پای قراردادی را امضا کرده‌اند. حال چطور می‌شود بعد از یک مدت یک طرف بخواهد یک طرفه در این قراردادها تعدیل کند.
روزی که این قراردادها منعقد می‌شد در همه ایران باشگاه‌ها با همین معیار قرارداد می‌بستند. چرا الان فقط به رقم قرارداد بازیکنان استقلال گیر داده و قرار است مبلغ بازیکنان این باشگاه را کم کنند؟ آیا فقط برای استقلال پول نیست؟ یا این روشی است برای ایجاد تنش یا احیاناً محکوم کردن مدیر قبلی؟
کجای دنیا قیمت‌ها این‌طور افزایش یافته است؟
وی افزود: توجیه آقایان این است که در دنیا بازیکنان حرفه‌ای به خاطر کرونا و فشارهای اقتصادی بر جامعه قراردادشان را کم کرده‌اند اما در ایران چند برابر. اولاً که این موضوع در مورد همه ایران است و فقط استقلالی‌ها قراردادهای خود را زیاد نکرده‌اند و اگر قرار است مبلغ قراردادها تعدیل شود، باید برای همه ایران شود نه فقط برای استقلال.
در درجه بعدی باید این را هم بدانیم که در همه جای دنیا بعد از شیوع کرونا قیمت خیلی از اجناس برای کمک به ملت تعدیل پیدا کرد و خیلی از امکانات و سرویس دهی‌ها رایگان شد. اما اینجا بعد از کرونا هزینه زندگی چند برابر شد و وقتی فوتبالیست هم این شرایط را می بیند، به خودش اجازه می‌دهد دستمزدش را چند برابر بکند که البته همانطور که گفتم این تنها مختص به بازیکنان استقلال نیست و برای همه فوتبال ایران صدق می‌کند.
اتفاق خوبی که در پرسپولیس افتاد و برعکس آن در استقلال
مومنی بیان داشت: بعد از انتخاب سمیعی به عنوان مدیرعامل استقلال یک اتفاق فوق‌العاده خوب در این باشگاه افتاد و آن هم انتخاب ابراهیم شکوری به عنوان معاون باشگاه بود. شکوری یک مدیر جوان و تحصیل کرده است که تجربه مدیریت را هم دارد. اتفاق خوب در پرسپولیس است که آنها یکی مثل شکوری را دارند که حمایتش می‌کنند، او به فدراسیون می‌رود تجربه اندوزی می‌کند و بعد به تیمش می‌رود تا از آن تجربه استفاده کند.
این در حالی است که در استقلال پُر است از این ابراهیم شکوری‌ها که هیچکس به آنها بها نمی‌دهد. ما میرشاد ماجدی را داریم با تحصیلات بالا و تجربه سال‌ها مدیریت در فدراسیون. اما وقتی به استقلال می‌آید چنان فضایی برای او ایجاد می‌کنند تا از باشگاه فرار کند و دیگر حاضر نباشد اسم استقلال را بیاورد. فقط ماجدی نیست و ما نمونه‌های دیگری داریم. خود من، رضا حسن زاده، هادی طباطبایی، ستار همدانی، مهدی امیر آبادی و خیلی از پیشکسوتان دیگر. حتی پیشکسوتانی داریم که در امور اقتصادی و درآمدزایی هم رزومه خوبی دارند اما مورد توجه نیستند.
ما پیشکسوتان باید تعیین کنیم مدیرعامل باشگاه چه کسی باشد
پیشکسوت آبی پوشان در پایان گفتگویش تصریح کرد: یک روز به آقای اولیایی هم گفتم که ما پیشکسوتان باید مدیرعامل استقلال را تعیین کنیم. چرا ما ساکت می‌نشینیم و افرادی که نه سابقه فوتبالی دارند و نه سابقه استقلالی، برای مدیریت این مجموعه تصمیم‌گیری می‌کنند؟
استقلال تیمی با ۷۵ سال سابقه است و حداقل بالای ۱۵۰ پیشکسوت شناخته شده و شناسنامه دار است که آنها باید مدیرعامل را تعیین کنند. چرا این حق از پیشکسوتان استقلال سلب شده است؟ حتی اگر مدیرعامل از بین پیشکسوتان نباشد، باید با نظر و تایید پیشکسوتان باشد و بسیاری از مدیران و معاونین داخلی باشگاه می‌توانند از خود پیشکسوتان باشند.