به گزارش مشرق، همه دوستش دارند. از کودکی چند ساله گرفته تا پیرمردهای صف اول نماز جماعت. وقتی که از خانه به سمت مسجد حرکت می‌کند، با همه سلام و احوالپرسی می‌کند. آن هم با روی خوش و لبخند همیشگی. کسی را نمی‌شناسم که از دستش ناراحت باشد. با اینکه این همه اختلاف سلیقه وجود دارد، اما او هیچ کس را ناراحت نمی‌کند. همه دوست دارند با او هم‌صحبت شوند. آخر خیلی اخلاق خوبی دارد. با دقت به حرف‌هایت گوش می‌دهد و بسیار مهربانانه راه‌حل برای مشکلاتت پیشنهاد می‌کند. واقعاً روحیه‌ای عالی دارد.
بعید است بچه‌ای حاج حسین را نشناسد. همه بچه‌ها دوستش دارند. بارها دیده‌ام که با همان عمامه و لباس طلبگی با آن‌ها فوتبال بازی می‌کند. آن هم با چه شوقی! انگار همسن و سال آنهاست. جالب‌تر اینکه با هرکسی متناسب با خودش رفتار می‌کند و خوشرویی و خوش‌خلقی‌اش برای همه یکسان است. یکبار که عکس‌های پروفایلش را دیدم در میان‌شان جمله‌ای بود که خیلی حال و هوایم را تغییر داد و گویی معنایی جدید از زندگی برایم تعریف کرد. درسی بزرگ برای رفتار با دیگران: «خوش اخلاق و مهربان باشیم، شاید فردا نباشیم.»
زن و بچه چه گناهی کرده‌اند؟
وقتی با دقت این جمله را مرور می‌کنم، درمیابم که واقعاً زندگی کوتاه دنیا ارزش ناراحت‌کردن هیچ یک از دوستان و اطرافیان را ندارد. مگر ما قرار است چقدر عمر کنیم؟ آن هم عمری که پایانش را نمی‌دانیم. پس باید طوری رفتار کنیم که اگر فردا نباشیم، نبودمان قابل حس باشد نه اینکه با نبودمان مردم احساس آرامش و راحتی بیشتری داشته باشند.
اینکه تو فلان مشکل را داری و ناراحت هستی نباید با اخلاق بد بر سر اطرافیان و دیگر افراد جامعه خالی کنی. آقایی که دائماً ناراحت هستی، بله! می‌دانم گرانی همه را ناراحت کرده! خیلی‌ها از این موضوع زجر می‌کشند، اما قبول نداری که باید تاوان این گرانی را خانواده‌ات بدهند! اخم‌هایت را باز کن رفیق!
آن زن بیچاره گناه نکرده که همیشه باید چهره عبوس و درهم تو را تحمل کند برادر عزیز! بچه‌هایت بابای اخمو را دوست ندارند، آن‌ها نمی‌فهمند گرانی چیست، اما اخلاق بد تو را می‌فهمند و این باعث می‌شود کانون خانواده و آرامش حاکم در آن به خاطر خلق بد تو از هم بپاشد.
با چراغ قوه دنبال آدم خوش اخلاق بگردید!
حال و روز خیلی از مردم اینگونه است. امروز به اصطلاح باید با چراغ قوه دنبال آدم خوش اخلاق بگردی. در میان بازار که راه می‌روی، داخل تاکسی و اتوبوس که می‌شوی، چهره‌های ناراحت و نگاه سرد آن‌ها را به راحتی حس می‌کنی. اکثر اداره‌ها و ارگان‌ها که می‌روی، با نوعی برخورد سرد مواجه می‌شوی، کمتر کارمندی هست به ارباب رجوع سلام کند، جلوی پای او بلند شود و با خوش اخلاقی جوابش را بدهد، معمولاً وارد که می‌شوی و سلام می‌کنی، آقای کارمند، اول یک نگاه طلبکارانه بهت می‌اندازد و بعد جواب سلامت را به سردی می‌دهد، ان‌شاءالله که کارت را راه بیندازد، ما به این حرکت می‌گوییم بداخلاقی. وقتی شما با ارباب رجوع چنین برخوردی داری در روح و روان او اثر می‌گذارد و او نیز رفتارش را با دیگران تغییر می‌دهد.
بداخلاق‌ها تنها هستند
خوش‌رو بودن خیلی از مشکلات را حل می‌کند. از جمله مشکل تنهایی را. معمولاً افراد بداخلاق تنها هستند. چون کسی رغبت نمی‌کند با آن‌ها هم صحبت شود و برعکس، افراد خوش رو هیچ گاه تنها نمی‌مانند. چون اخلاق آن‌ها باعث شده که دوستان زیادی به دست آورند. جالب است بدانیم اخلاق در سلامت شخص هم اثر می‌گذارد. شاید به نظر این ادعا پوچ باشد، اما این حرف را از لسان مبارک پیامبر اکرم (ص) به نظرتان می‌رسانم.
ایشان در این‌باره می‌فرمایند: «هر کس بد اخلاق باشد، خودش را عذاب می‌دهد و هر کس غم و غصه‌اش زیاد شود، تنش رنجور می‌شود.» البته این سخن با تجربه نیز قابل اثبات است و از آن طرف افراد خوش اخلاق از سلامت تن برخوردار می‌شوند؛ چراکه اخلاق خوب و بد بر روح آدمی تأثیر می‌گذارد و از آنجا که جسم مرکب روح است، این مهم بر جسم نیز اثر می‌گذارد.
سلاح خوش اخلاقی پیغمبر
اگر بخواهیم با اخلاق و خوش اخلاق‌ترین شخص را معرفی کنیم، تاریخ گواهی می‌دهد که خوش اخلاق‌تر از شخص پیامبر مهربانی‌ها وجود ندارد. ایشان دین اسلام را در طی ۲۳ سال در میان جاهل‌ترین مردم به خوبی ابلاغ و افراد زیادی را به آن دعوت کردند. اگر بگوییم ایشان این کار عظیم را با سلاح خوش اخلاقی انجام دادند، به گزاف سخن نگفته‌ایم. اخلاق عملی پیامبر گرامی اسلام با مردم جامعه، خانواده، دوستان و آشنایان الگویی نیکو و کامل برای همه مردم جهان و مخصوصاً مسلمانان است.
منبع:روزنامه جوان