به گزارش مشرق، روند رو به رشد تهران که از دهه ۳۰ آغاز شد با مهاجرت جمعیت به این شهر کماکان ادامه دارد. تهران در تمام طول این سال‌ها از جنبه‌های اقتصادی و اجتماعی بزرگ‌تر شده و حتی از جهات مختلفی چندین برابر کشورهای حاشیه خلیج‌فارس است.
بیشتر بخوانید:
حاشیه‌نشینی، معضل شهری که پرونده آن همچنان باز است
شاید یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که تهران در آینده با آن مواجه خواهد بود عامل جمعیت است که می‌تواند معادلات آینده را در تهران دستخوش تغییرات اساسی کند. متوسط رشد سالانه جمعیت پایتخت در سال‌های ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۵ برابر با ۵.۷ درصد ودر سال‌های ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۵ برابر ۵.۲ درصد بوده است که این سرعت رشد بالای جمعیت برایند رشد طبیعی سریع و جریان مهاجرت به سوی این شهر است. بعد از این سال‌ها آهنگ رشد جمعیت در تهران کمتر شده و هم‌اکنون سالانه به ۱.۳ درصد رسیده است. مرکز آمار ایران، در تازه‌ترین گزارش خود از وضعیت ویژگی‌های جمعیتی، اجتماعی و اقتصادی تهران اعلام کرده با این نرخ رشد جمعیت احتمالا جمعیت تهران تا سال ۱۴۵۵ دوبرابر خواهد شد.
جمعیت تهران
طبق گزارش مرکز آمار، جمعیت تهران در میانه دهه ۹۰ خورشیدی به ۸ میلیون‌و ۶۹۳ هزارو ۷۰۶ نفر رسیده که در مقایسه با آغاز این دهه معادل ۶.۶ درصد رشد را نشان می‌دهد. متوسط رشد سالانه جمعیت شهر تهران در طول سال‌های ۹۰ تا ۹۵ معادل ۱.۲۹ درصد بوده، یعنی جمعیت تهران در ۶۰ سال گذشته ۵.۶ برابر شده است. با فرض ثابت ماندن آهنگ رشد فعلی جمعیت تهران در میانه قرن آینده به بیش از ۲ برابر افزایش خواهد یافت و به محدوده ۲۰ میلیون نفر نزدیک خواهد شد، یعنی رقمی بیش از ۱۷.۵ میلیون نفر.
هرم و ترکیب جمعیت پایتخت
۱۷.۴ درصد جمعیت تهران را کودکان و نوجوانان تا ۱۴ سال تشکیل می‌دهند و بخش عمده جمعیت تهران یعنی ۷۴.۱ درصد آنان در سنین ۱۵ تا ۶۴ سال هستند. همچنین ۸.۴ درصد ساکنان تهران در سنین ۶۵ سال به بالا هستند. منطقه ۱۹ با ۲۳.۵ درصد جمعیت صفر تا ۱۴ سال جوان‌ترین و منطقه ۳ با ۱۵ درصد جمعیت ۶۵ ساله و بیشتر، مسن‌ترین مناطق شهر تهران هستند. بخش عمده این جمعیت را افراد ۲۵ تا ۳۰ سال تشکیل می‌دهند. هم‌اکنون ۴ میلیون‌و ۳۲۴ هزار نفر از جمعیت تهران را مردان و ۴ میلیون‌و ۳۷۰ هزار نفر را زنان تشکیل می‌دهند.
میزان سواد
از کل جمعیت تهران (۶ ساله و بیشتر) ۷ میلیون‌و ۶۴۰ هزار نفر معادل ۹۵ درصد سواد دارند و ۵ درصد معادل ۴۱۵ هزار نفر بی‌سواد هستند. در بین همه مناطق شهر تهران بیشترین جمعیت بی‌سوادها در منطقه ۱۷ و ۱۹ به‌ترتیب با ۱۰.۴ و ۱۰.۲ درصد (از کل جمعیت بی‌سوادهای استان تهران) متمرکز شده‌اند. مناطق ۳ و ۶ هم دارای بیشترین افراد باسواد است و جمعیت کل بی‌سوادهای این ۲ منطقه بین ۱.۸ تا ۱.۹ درصد از کل جمیعت بی‌سوادهای استان تهران است.
بیکاران خوشحال
اطلاعات مرکز آمار نشان می‌دهد ۹.۵ درصد از تهرانی‌ها بدون اینکه کار کنند دارای درآمد مستمر هستند. جمعیت این گروه ۷۳۰ هزار نفر است، بخش عمده این افراد در مناطق ۲، ۳، ۶ و یک ساکن هستند.
بر این اساس، نرخ مشارکت اقتصادی تهران ۳۷.۷ درصد است که در مقایسه با سال ۱۳۹۰ کاهش پیدا کرده است. بیشترین نرخ مشارکت اقتصادی مربوط به منطقه ۱۰ تهران با ۳۹.۸ درصد و کمترین نرخ مشارکت اقتصادی مربوط به منطقه ۱۳ با ۳۵.۹ درصد است. نرخ بیکاری در تهران ۱۱.۵ درصد است که نشان می‌دهد در مقایسه با سال ۱۳۹۰ معادل ۲ درصد کاهش پیدا کرده است. بیشترین نرخ بیکاری مربوط به منطقه ۲۱ با ۱۴.۲ درصد و کمترین نرخ بیکاری مربوط به منطقه ۱۲ با ۸.۵ درصد است.
اشتغال
هم‌اکنون ۲ میلیون‌و ۸۸۴ هزار نفر از جمعیت کل تهران در زمره افراد فعال اقتصادی محسوب می‌شوند که از این تعداد ۲ میلیون‌و ۵۵۲ هزارنفر شاغلند؛ یعنی جمعیت بیکاران تهران به ۳۳۱ هزارو ۵۰۰ نفر رسیده است. در بین همه مناطق تهران مناطق ۱۰، ۱۱، ۱۲ و ۷ دارای بیشترین نسبت جمعیت شاغل و مناطق ۱۳، ۲، ۲۱ و ۲۲ دارای کمترین نسبت جمعیت شاغل است. طبق این آمار ۲۸.۴ درصد از تهرانی را، یعنی ۲ میلیون‌و ۱۷۵ هزارنفر را، افراد خانه‌دار تشکیل می‌دهند.
مسکن
آمارهای مرکز آمار نشان می‌دهد که هم‌اکنون ۴۲ درصد تهرانی‌ها، مشتمل بر یک‌میلیون‌و ۲۰۹ هزار خانوار، در تهران مستأجرند و یک‌میلیون‌و ۴۳۲ هزار خانواده تهرانی مالک واحد مسکونی خود هستند، یعنی ۵۰ درصد خانوارهای تهرانی مالک خانه و بقیه اجاره‌نشین هستند. مطابق این اطلاعات بیشتر اهالی منطقه ۳، از مناطق لاکچری تهران، مالک هستند و این منطقه دارای کمترین میزان مستأجر است، اما منطقه ۱۵ دارای بیشترین تعداد مستأجران است. همچنین از ۲ میلیون‌و ۸۷۰ هزار واحد مسکونی شهر تهران ۸۷.۴ درصد خانه‌ها یعنی ۲ میلیون و ۵۱۰ هزار واحد مسکونی آپارتمان است و ۳۶۱ هزار واحد مسکونی غیرآپارتمانی است که شامل ۱۲.۷ درصد از کل خانه‌های تهران است. بیشترین میزان آپارتمان‌های تهران در منطقه ۶ متمرکز شده یعنی ۹۷ درصد خانه‌های این منطقه آپارتمانی است و کمترین آن مربوط به منطقه ۱۶ با ۷۰ درصد است.
کیفیت زندگی
از ۲ میلیون‌و ۸۷۱ هزار واحد مسکونی معمولی در شهر تهران، واحدهای مسکونی با مساحت ۵۱ تا ۷۵ متر با فراوانی نسبی ۳۴ درصد بیشترین سهم را در واحدهای مسکونی معمولی داشته‌اند. پس از آن واحدهای مسکونی با مساحت ۸۱ تا ۱۰۰ مترمربع با فراوانی نسبی ۱۹.۳ درصد و واحدهایی با مساحت ۱۰۱ تا ۱۵۰ متر با فراوانی نسبی ۱۹.۱ درصد در رتبه‌های دوم و سوم قرار می‌گیرند. در بین مناطق شهر تهران، منطقه ۱۰ با ۳۱ درصد دارای بیشترین نسبت واحدهای مسکونی کوچک‌تر از ۵۰ مترمربع و منطقه ۲ با ۳ درصد دارای کمترین نسبت از این نوع واحدهاست. ۵۷.۳ درصد خانه‌های تهران اسکلت فلزی و ۳۳.۸ درصد اسکلت بتونی دارند.
منبع: روزنامه همشهری