به گزارش مشرق، محمد ایمانی، فعال رسانه‌ای در کانال تلگرامی خود نوشت: نظامی بودن، شغل محترمی است؛ در کنار سایر مشاغل. پر زحمت هم هست. مخصوصا خدمت نظامی در کشور ما، قرین حماسه و دادن هزینه و جراحت و شهادت است.

قانون اساسی، هیچ رشته شغلی را از نامزدی ریاست جمهوری منع نکرده است. اصل 115می گوید: "رییس جمهور باید از میان رجال مذهبی و سیاسی که واجد شرایط زیر باشند، انتخاب گردد: ایرانی الاصل، تابع ایران، مدیر و مدبر، دارای حسن سابقه و امانت و تقوی، مومن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و مذهب رسمی کشور".

اما برخی عناصر رسانه ای حق العمل کار، مامورند و معذور. بنابراین از مافیای کارفرما نمی پرسند که چرا باید نظامیان را تخریب و علیه نامزد شدن آنها در کنار نامزدهایی از میان سایر رشته های شغلی، فضاسازی کرد؟!

نگارنده، شخصا هیچ تاکیدی بر نظامی بودن رئیس جمهور ندارد. اما جای شگفتی است که افراطیون مدعی اصلاحات و اعتدال، چند ماه است علیه نامزدی چهره های نظامی فضاسازی می کنند؛ و حال آن که راسا، بدترین کارنامه مدیریت دولت ها را در سابقه خود دارند.

آنها طیفی هستند که در میان شان، از حامیان ابوالحسن بنی صدر تا حامیان حسن روحانی دیده می شود. بنی صدر، حقوق و اقتصاد خوانده بود. به اصطلاح حقوقدان بود اما خیانت کرد و می خواست کودتا کند که ناکام ماند و گریخت. هاشمی، خاتمی و روحانی، نیز لباس روحانیت بر تن داشتند؛ اگر چه خلاف لوازم آن رفتار کردند.

طیف هوچی، در دوران طولانی مدیریت، کشور را گرفتار عواقب بی کفایتی و سوء مدیریت فاحش خویش کرده اند، اما به جای شرمندگی، برای انتخابات هم تعیین تکلیف می کنند!

در کشور ما، برترین قهرمانان ملی، شهیدانی در لباس نظامی هستند. بسیاری از این قهرمانان،  شغل و کسوت دیگری داشتند، اما از سر احساس مسئولیت، لباس نظامی بر تن کردند و در خطوط مقدم دفاع همه جانبه، جان فشانی کردند.

بسیاری از پیشرفت های دفاعی و اقتصادی و فنی مهندسی و حتی سیاسی امنیتی، مدیون این قهرمانان است. چنین نظامییان خدوم و پاکباخته ای، درست در نقطه مقابل نظامیان آمریکا و انگلیس یا برخی کشورهای آفریقایی و آمریکای جنوبی هستند.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.