به گزارش مشرق، هدف قرار دادن علائم اولیه بی تفاوتی و بی علاقگی ممکن است یکی از راه های تأخیر در بروز این نوع زوال عقل یا کُند کردن پیشرفت آن باشد.
بیشتر بخوانید:
ارتباط سلامت قلب در میانسالی با کاهش ریسک زوال عقل
معمولاً علائم زوال عقل زودهنگام در افراد بین سنین ۴۵ تا ۶۴ سال تشخیص داده می شود. در این حالت، لوب های پیشانی و گیجگاهی مغز تحت تاثیر قرار می گیرد.
بیشتر بخوانید:
تاثیر آلودگی کارخانه‌ها بر افزایش ریسک آلزایمر
این نوع زوال عقل معمولاً ژنتیکی است و حدود ۱۰ تا ۳۰ درصد تمامی افراد مبتلا به این نوع زوال عقل دارای سابقه خانوادگی هستند.
افراد مبتلا به این بیماری ممکن است انگیزه، ابتکار عمل و علایق خود را از دست بدهند و این تصور اشتباه ایجاد شود که آنها دچار افسردگی شده اند.
«مارا مالپتی»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کمبریج بریتانیا، در این باره می گوید: «حس بی علاقگی و بی تفاوتی سال ها قبل از تشخیص زوال عقل زودهنگام بروز می کند. در صورت تشخیص زودهنگام این علامت، روند درمان این علائم و تاخیر یا پیشگیری از زوال عقل بهتر خواهد بود.»
بیشتر بخوانید:
آلودگی هوا با افزایش خطر زوال عقل مرتبط است
محققان در بررسی های خود متوجه شدند میزان بی علاقگی و بی تفاوتی در شرکت کنندگان دارای ژن های پرریسک در ابتدای مطالعه می تواند خطر زوال شناختی را در طول ۲ سال آینده پیش بینی کند.
اسکن MRI نشان داد که افزایش شدت بی علاقگی در شروع مطالعه با حجم کمتر مغز در دو قسمت لوب پیشانی و کورتکس سینگولات، ارتباط دارد.