به گزارش مشرق به نقل از پایگاه خبری النشره، فضای سیاسی لبنان حاکی از آن است که در سایه اختلافات داخلی به‌ویژه اختلافات میان «میشل عون» رئیس جمهوری لبنان و «سعد حریری» نخست وزیر مکلف این کشور و نیز تحولات بین‌المللی و منطقه‌ای مرتبط با آشوب‌های انتخاباتی آمریکا، چشم‌اندازی برای تشکیل دولت در لبنان در زمانی نزدیک دیده نمی‌شود.
بیشتر بخوانید:
تلاش الحریری برای جلب حمایت خارجی‌ها
در این شرایط حریری در سایه درخواست‌های روزافزون از جانب گروه‌های سیاسی برای استعفای وی به‌ویژه «ولید جنبلاط» رئیس حزب سوسیالیست ترقی‌خواه در وضعیتی غیرقابل پیش‌بینی قرار گرفته است. همزمان با آن متحد دیگر حریری یعنی «سمیر جعجع» رئیس حزب نیروهای لبنانی از ماه‌ها قبل تصمیم گرفته است از او دوری کند؛ زیرا مهم‌ترین خواسته جعجع برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی بود که در سایه این شرایط غیرممکن به‌نظر می‌رسد.
بر این اساس، منابع آگاه لبنانی معتقدند اگر جنبلاط و جعجع در پرونده تشکیل دولت کنار سعد حریری بودند شرایط می‌توانست برای او بهتر باشد و کارت‌های قدرت داخلی خود در مذاکرات مربوط به تشکیل کابینه را تقویت کند، این در حالی است که نخست وزیر مکلف لبنان در زمان حاضر تیمی قدرتمند در اختیار ندارد که بتواند رأی اعتماد پارلمان را جهت تشکیل کابینه با شرایط مورد نظر خود کسب کند، به همین دلیل مجبور شده است خلاف میل باطنی خود شخصاً با نیروهای ۸ مارس نیز ارتباط برقرار کند.
در این میان منابع جریان المستقبل به‌ریاست سعد حریری معتقدند که استعفای وی به‌نفع لبنان نیست، زیرا این امر عملاً به‌معنای پایان آخرین امید برای انجام اصلاحات در لبنان است که توسط ابتکار فرانسه باید صورت بگیرد. این منابع تأکید کردند، نخست وزیر مکلف لبنان تا زمانی که امیدی برای نجات این کشور داشته باشد مأموریت خود را ترک نخواهد کرد و همچنین در این میان منافع شخصی حریری نیز مطرح است؛ چرا که پیامدهای منفی استعفا برای او بیشتر از دستاوردهایی است که ممکن است داشته باشد.
منابع مذکور گزارش دادند، سعد حریری منتظر تحولاتی است که در روزهای آینده اتفاق خواهد افتاد به‌ویژه اینکه قرار است فرانسوی‌ها دوباره در صحنه سیاسی لبنان به میدان بیایند و ممکن است پاریس ناجی سعد حریری در این شرایط باشد.
تا به این لحظه، حریری همچنان پایبندی خود را به تشکیل دولت اعلام کرده است. افراد نزدیک به وی نیز مسئولیت عدم تشکیل دولت را بر گردن ریاست جمهوری می‌اندازند، چراکه اصرار دارد که ۱۸ شخصیت تکنوکرات را برای تصدی وزارت‌خانه‌ها تعیین کند. منابع نزدیک به حریری این‌گونه القا می‌کنند که رئیس جمهوری و جریان ملی آزاد موانعی را از طریق گذاشتن شرط برای کسب وزارت‌خانه‌های حاکمیتی مطرح می‌کنند.