به گزارش مشرق به نقل از رادیو بین المللی چین، شمارش معکوس انتقال قدرت در دولت آمریکا آغاز شده است و این در حالیست که «مایک پامپئو» وزیر امور خارجه این کشور دیگر آرام و قرار ندارد؛ پامپئو که در تلاش است تا به اصطلاح یک میراث دیپلماتیکی از خود بر جای بگذارد، مکررا در حال به نمایش در آوردن جنونی مصیبت بار است در حالیکه همه جا به بن بست خورده و مایه تمسخر جامعه بین الملل شده است.
بیشتر بخوانید:
پامپئو سرانجام غزل خداحافظی سر داد
در تاریخ ۱۲ ژانویه/۲۳ دی ماه بود که پامپئو ضمن سخنرانی در انجمن ملی روزنامه نگاران واشنگتن مدعی شد که ایران به پایگاه جدید نیروهای القاعده تبدیل شده و در حال تامین پناهگاه برای سران عالیرتبه این گروه است؛ پامپئو در ادعای خود گفت: اکنون زمان آن فرا رسیده است که آمریکا و کشورهای آزاد با یکدیگر به سرکوب محور پایگاه ایران بپردازند.
باید در نظر داشت که متهم کردن ایران به تبانی با القاعده یکی از لفاظی های قدیمی پامپئو محسوب می شود اما طبق معمول، این دیپلمات آمریکایی در ارائه مدرک و شواهد در رابطه با اثبات ادعاهای خود ناکام مانده است.
«محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه ایران نیز در واکنش به این ادعای پامپئو، تاکید کرده است که تمام تروریست های درگیر در حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ میلادی عضو کشورهای ویژه محبوب پامپئو در خاورمیانه بوده اند و هیچ کدام از آنها ایرانی نبوده اند!
ظریف تاکید کرده است: پامپئو به شیوه ای فاجعه بار و با بیان دروغ های جنگجویانه بیشتر در حال پایان دادن به دوره تصدی مصیبت بارش است.
بیشتر بخوانید:
پامپئو: برجام توافق احمقانه‌ای است
«ضمیر کابلوف» از مقامات وزارت امور خارجه روسیه نیز در گفت‌‍وگو با رسانه های خبری تاکید کرده است که ادعای آمریکا مبنی بر اینکه ایران به پناهگاه گروه تروریستی القاعده تبدیل شده، بی اساس است و به نظر می رسد که پامپئو امیدوار است که در پایان دوره ریاست ترامپ، ضربه ای به ایران بزند.
البته میراثی که پامپئو درصدد است از خود باقی بگذارد صرفا مربوط به ایران نمی شود؛ برای مثال، این دیپلمات آمریکایی در تاریخ ۱۱ ژانویه/۲۲ دی ماه اعلام کرد که نام کوبا در فهرست کشورهای حامی تروریست وارد می شود.
این رویکرد پامپئو در تضاد با سیاست های مربوطه اتخاذ شده سال ۲۰۱۵ میلادی و در طول دولت اوباما است و کار را برای دولت «جو بایدن» رئیس جمهور منتخب آمریکا در زمینه بهبود روابط واشنگتن با کوبا دشوارتر می سازد.
از نگاه پامپئو و امثال او، دو نوع تروریست وجود دارد: تروریست های آسیب زننده به آمریکا که باید مورد حمله قرار بگیرند و تروریست های مفید برای آمریکا که باید تحت حمایت و پشتیبانی واشنگتن قرار داشته باشند.
برای مثال، «مجاهدین خلق» از جمله سازمان های تروریستی شناخته شده توسط جامعه بین الملل و در فهرست شورای امنیت سازمان ملل هستند؛ این گروه تروریستی مدت طولانی است که مشغول انجام اقدامات تروریستی و خشونت بار است و تلفات و خسارات مالی سنگینی بر جای گذاشته و تهدیدی جدی برای ایران و صلح و ثبات مناطق ملی و بین المللی محسوب می شود.
این در حالیست که وزیر خارجه آمریکا از حذف نام این گروه از فهرست سازمان های تروریستی خبر داده است!
پامپئو از بیش از دو سال پیش و از زمان شروع به کارش در سمت وزیر امور خارجه آمریکا، مانند «ساعت زنگی» رفتار کرده است؛ او در این بین تلاش برای تاکید بر تئوری تهدید چین را فراموش نکرده و از رویکرد ضد چینی اش به عنوان پایه ای برای تبدیل شدنش به یک مقام رسمی آمریکایی استفاده کرده است!
با این وجود، دروغ ها و گمانه زنی های پامپئو باعث ایجاد انزجاری گسترده از وی در محافل سیاسی اروپا و آمریکا شده است؛ وزیر امور خارجه آمریکا اخیرا از تصمیم خود برای آغاز سفرش به اروپا خبر داده بود اما با خجالت زدگی از این سفر صرف نظر کرد چرا که هیچ کدام از مقامات اروپایی حاضر به ملاقات با وی نشدند.
پامپئو با دقت سفر سفیر آمریکا به تایوان را برنامه ریزی کرد اما مشخص شد که هواپیمای ویژه سفیر آمریکا به مدت حدود ۴ ساعت در هوا معلق و بلاتکلیف بوده و از خلبان آن خواسته شده است که باز گردد.
پامپئو هر روز از دموکراسی آمریکایی دم می زند ولی وقتی مقابل خبرنگار «صدای آمریکا» قرار می گیرد که سوالاتی جدی از او می پرسد، مستقیما او را از کاخ سفید اخراج می کند!
تردیدی نیست که پامپئو به عنوان بدترین و عجیب ترین وزیر امور خارجه آمریکا، در مقایسه با هر دولت دیگری در تاریخ این کشور، آسیب و خسارت بیشتری به روابط بین آمریکا و سایر کشورها و وجه و اعتبار واشنگتن وارد کرده است.
در طول چندین روز گذشته، چندین نفر از مقامات ارشد وزارت امور خارجه آمریکا که تحت ریاست پامپئو بودند، از سمت خود کناره گیری کرده اند که چنین روندی، میراث دیپلماتیکی که دولت فعلی آمریکا از خود بر جای می گذارد را به تصویر می کشد.
بازی رو به پایان است اما پامپئو به عنوان کسی که در رویای قدیمی جنگ سرد خود غرق شده، همچنان خودش را به خواب زده است.
جهان امروز دیگر عصر جنگ سرد نیست و هیچ کس ترجیح نمی دهد ارتباطی با «ارابه آمریکا» داشته باشد!
پامپئو و امثال او مشغول گفتن حرف های بیهوده اند که این حرف ها جز اینکه روشی برای خود درمانی آنها باشد، فایده دیگری ندارد و هیچ کس در جهان را فریب نخواهد داد!