سرویس سیاسی مشرق- اظهارات شب گذشته وزیر اطلاعات همه را شگفت‌زده کرده است؛ محمود علوی در گفت‌وگو ویژه خبری شبکه دوم سیما در واکنش به وضعیت پرونده هسته‌ای ایران در اظهاراتی شتاب‌زده و غیرقابل‌دفاع می‌گوید: مقام معظم رهبری در فتوایشان فرمودند که تولید سلاح هسته‌ای حرام اخلاف شرع است و جمهوری اسلامی سراغ آن نمی‌رود اما اگر گربه‌ای را گوشه‌ای گیر بیاندازند ممکن است رفتارش با گربه آزاد فرق کند؛ اگر ایران را به آن سمت هل دهند آن‌وقت تقصیر ایران نیست».

باید از وزیر محترم اطلاعات پرسید که آیا بیان برداشت منطق شرعی عدم تمایل ایران به دستیابی به بمب اتم را باید به‌حساب نقطه‌نظر شخصی وزیر نوشت یا آن را استراتژی نظام در برخورد با دموکرات‌ها تلقی کرد؟

پاسخ به این سؤال روشن است! ادعای علوی در خصوص احتمال ساخت سلاح هسته‌ای در حالی مطرح می‌شود که تاکنون چندین بار رهبر انقلاب اسلامی «حرام بودن» ساخت، نگه‌داری و به‌کارگیری این قبیل از تسلیحات را به‌صراحت اعلام و در این خصوص فتوا صادر کرده‌اند. همچنین رهبر انقلاب در مهرماه سال ۹۸ در جمع استعدادهای علمی کشور به‌صراحت می‌فرمایند: «می‌توانستیم، اما در راه ساخت بمب اتم وارد نشدیم؛ استفاده از بمب اتم حرام قطعی و شرعی است»[۱]

همچنین رهبر انقلاب در سال ۸۹ و در پیامی به نخستین کنفرانس بین‌المللی خلع سلاح و عدم اشاعه فتوای تحریم استفاده از سلاح‌های اتمی را تکرار کرده و فرمودند: «به اعتقاد ما افزون بر سلاح هسته‌ای، دیگر انواع سلاح‌های کشتارجمعی، نظیر سلاح شیمیایی و سلاح میکروبی نیز تهدیدی جدی علیه بشریت تلقی می‌شوند. ملت ایران که خود قربانی کاربرد سلاح شیمیایی است، بیش از دیگر ملت‌ها خطر تولید و انباشت این‌گونه سلاح‌ها را حس می‌کند و آماده است همهٔ امکانات خود را در مسیر مقابله با آن قرار دهد. ما کاربرد این سلاح‌ها را حرام و تلاش برای مصونیت بخشیدن ابناء بشر از این بلای بزرگ را وظیفهٔ همگان می‌دانیم»[۲]

با وجود تأکید مکرر رهبر انقلاب اسلامی سال‌هاست که دشمنان ایران با تکیه بر اسنادی واهی و خیالی تهران را متهم به تلاش برای دستیابی به سلاح هسته‌ای می‌کنند، حالا با این اظهارات عجیب که با قدرتی بدتر از یک بمب اتم در فضای رسانه‌های خارجی و فارسی‌زبان ضدانقلاب دست‌به‌دست می‌شود، باید از وزیر اطلاعات پرسید آیا این دست اظهارنظرها دست‌مایه‌ای برای پیش‌فرض‌های دروغین آن‌ها نشد؟

بسیاری از تحلیل گران خارجی اظهارات وزیر اطلاعات را مصداق نظرات نظام لحاظ کرده و مدعی می‌شوند که فتوای شرعی رهبر انقلاب شامل اصل پویایی فقه شیعه شده و انعطاف‌پذیر است و از همه بدتر نظام را متهم به یک دروغ‌گویی بزرگ می‌کنند. این در حالی است که فتوای رهبر انقلاب هیچ‌گونه تبصره و استثنایی نداشته و بدون تغییر و تفسیر است.

نتیجه سخنان شب گذشته وزیر اطلاعات را حالا می‌شود به روی وب‌سایت‌ها و شبکه‌های ضدانقلاب به‌خوبی مشاهده کرد!

سخنان محمود علوی؛ فضا را برای تحرکات ایران هراسانه آماده کرده و دشمنان با بهره‌برداری از آن‌یک افسانه جعلی را به نام ایران سندسازی می‌کنند.

اظهارات آقای علوی نه‌تنها خوراک سالانه بخش فارسی وزارت خارجه انگلیس و رادیو سازمان سیا (فردا) را تأمین می‌کند؛ بلکه کلیپ سی‌ثانیه‌ای این اظهارات به‌عنوان بخشی از پرونده هسته‌ای ایران؛ در آژانس و محافل خارجی ضمیمه خواهد شد! و نتایج آن به‌زودی از زبان مقامات آمریکایی و اروپایی شنیده خواهیم شنید.

آیا وزیر اطلاعات هنوز نمی‌داند که؛ تحریم و ترور و مذاکره و برجام از ابتدای انقلاب تا به الآن، از نگاه غرب و آمریکا، همواره روی میزاست و مسئله امروز و دیروز نیست که به بهانه آن سخنانی بگوییم که حقانیت ایران زیر سؤال برود! این دست اظهارات به نگاه هر شنونده عاقلی چنین القاء می‌کند که ایران هر بار تحت‌فشار قرار بگیرد ممکن است به سمت سلاح هسته‌ای رفته پس نتیجه‌گیری آنکه ایرانی‌ها همیشه دروغ می‌گویند!

از سال ۲۰۰۳ تا امروز، پس از بیش ۵ هزار نفر بازرسی و بیش از ۱۵۰ مرحله ورود و بازرسی تکمیلی، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، به‌طور مکرر اعلان کرده است که هیچ مدرکی دال بر اینکه حتی یک گرم از مواد هسته‌ای از سوی ایران برای اهداف نظامی به کار گرفته‌شده است، در دست نیست. در برابرش مقامات رژیم صهیونیستی به همین اندازه ایران را متهم کرده‌اند که ایران اورانیوم لازم برای ساخت یک بمب هسته‌ای در دست دارد!

مهم‌تر آنکه ایران هیچ‌گونه تسلیحات تخریب جمعی در اختیار ندارد و همه معاهدات اصلی که تحصیل تسلیحات تخریب جمعی را منع می‌کنند، امضا کرده است؛ معاهداتی از قبیل معاهده تسلیحات بیولوژیکی، معاهده تسلیحات شیمیایی، معاهده منع گسترش تسلیحات تخریب جمعی و معاهده جامع منع آزمایش‌ها هسته‌ای... اما وزیر اطلاعات فقط در یک دقیقه کل تعهدات بین‌المللی نظام را زیر سؤال برده و حالا آمریکایی‌ها را به استناد نفر اول وزارت اطلاعات ایران به‌سادگی محکوم می‌کنند. اگر این تعهدات بین‌المللی برای دولت روحانی ارزشی ندارد، چگونه است که آن‌ها به دنبال رفتارهای دیپلماتیک هستند؟