به گزارش مشرق، سرانجام و پس از چند بار تعویق، قرار است 8 اسفند ماه دادگاه حکمیت ورزش (CAS) رأی خود را درباره تعلیق فدراسیون جودو ایران اعلام کند و تکلیف جودو بعد از حدود یک سال و چند ماه مشخص شود. پرونده‌ای که سناریوی آن از ماه‌ها قبل از مسابقات جهانی جودو نوشته شده بود و در توکیو با همکاری و دخالت فدراسیون جهانی اجرایی و منجر به عدم بازگشت سعید ملایی به ایران، مهاجرت او به آلمان و قبول تابعیت کشور مغولستان از سوی جودوکار سابق کشورمان شد.
اتفاقاتی که قصد داریم در این گزارش به طور کامل آنها را بررسی کرده و پروسه حضور سعید ملایی در مسابقات جهانی ژاپن، سفر به آلمان، قبول تابعیت کشور مغولستان و مبارزه زیر پرچم این کشور و در نهایت حضور او در سرزمین‌های اشغالی را به طور کامل بازخوانی کنیم.
فصل اول؛ مسابقات جهانی جودو - توکیو
سی‌وسومین دوره مسابقات جهانی جودو با حضور 862 ورزشکار از 149 کشور جهان در تاریخ 2 تا 9 شهریور ماه سال 1398 در توکیو ژاپن برگزار شد و سعید ملایی به‌عنوان تنها نماینده جودو ایران همراه با مجید زارعیان به‌عنوان سرمربی در این مسابقات حاضر شد. ملایی پس از کسب مدال برنز مسابقات جهانی 2017 در بوداپست مجارستان و مدال طلای مسابقات جهانی 2018 باکو، با انگیزه کسب سومین مدال جهانی خود به توکیو اعزام شد تا با موفقیت در این مسابقات دور خیز خود را برای حضور در المپیک 2020 آغاز کند.
در طرف مقابل فدراسیون جهانی همه تلاش خود را انجام داد تا در روز 6 شهریور ماه سال 1398 ملایی را برابر ساگی موکی از رژیم صهیونیستی قرار دهد. زیر ذره‌بین گرفتن سعید ملایی و مجید زارعیان توسط تیم فیلمبرداری فدراسیون جهانی در لحظه لحظه حضور در سالن «وارم آپ» به خوبی نشان می‌داد که برای این کار طراحی خاصی انجام شده است.
ملایی در این مسابقات پس از یک دور استراحت، مقابل «موتی اشرف» از مراکش، «کارلوس لوز» از پرتغال، «خسن خالمورزایف» از روسیه و «آنتوان فروتر» از کانادا به برتری رسید و به مرحله نیمه نهایی صعود کرد.
بیشتر بخوانید:
ناکامی‌های سعید ملایی پس از پناهندگی تمامی ندارد
ملایی که از قبل خود را با برنامه‌های فدراسیون جهانی هماهنگ کرده بود و در جریان تصمیمات این نهاد قرار داشت، پیش از شروع مرحله نیمه نهایی شروع به اجرای نقش خود کرد و از تماس‌های داخل ایران و تهدید خانواده‌اش حرف زد. ملایی قصد داشت در صورت پیروزی در دیدار مرحله نیمه نهایی، در دیدار نهایی با ساگی موکی مبارزه کند. تصمیمی که به دلیل غیرقابل پیش‌بینی بودن اتفاقات دنیای ورزش به کام فدراسیون جهانی جودو و سعید ملایی رقم نخورد و او با شکست مقابل «متئو کس» نفر چهارم رنکینگ جهانی از بلژیک، به خواسته خود نرسید و مجبور به حضور در دیدار رده‌بندی شد. ملایی در جدال برای کسب مدال برنز مقابل «لوکا مایسورادزه» از گرجستان شکست خورد تا در رسیدن به سومین مدال جهانی خود ناکام باشد.
پس از این اتفاقات، ملایی و فدراسیون جهانی، پلن شماره دو خود را اجرایی کردند و باخت‌های نماینده سابق جودو ایران را به مسائل سیاسی ارتباط دادند و در اقدام غیرمعمول در دنیای ورزش، ملایی را با اسکورت پلیس از هتل خارج و مقدمات سفر او را به آلمان فراهم کردند. اتفاقی عجیب و البته بی‌سابقه یا کم‌سابقه در ورزش.
فصل دوم؛ تصمیم ملایی برای عدم بازگشت به ایران و مبارزه زیر پرچم IOC
پس از حضور سعید ملایی در آلمان، در فاصله کوتاهی مصاحبه‌ای از او پخش شد که رسماً اعلام کرد دیگر قصد بازگشت به کشورمان را ندارد و می‌خواهد با هماهنگی فدراسیون جهانی جودو زیر پرچم کمیته ملی المپیک در رویدادهای آینده حضور داشته باشد. ملایی در این فاصله و با پیگیری فدراسیون جهانی جودو و بدون پشت سر گذاشتن روال اداری، تابعیت آلمانی خود را دریافت کرد، اما با توجه به شرایط خوب آلمانی‌ها در جودو، چاره‌ای جز مبارزه زیر پرچم IOC نداشت.
فدراسیون جهانی جودو در گام دوم سناریوی خود، در تاریخ 20 شهریور ماه 1398 جودو ایران را به دلیل اتفاقات مسابقات جهانی توکیو تعلیق کرد و قرار شد در مسابقات گرندپری ازبکستان درباره جزئیات تعلیق فدراسیون جودو تصمیم نهایی را بگیرد. در تاریخ 30 مهرماه 98 فدراسیون جهانی جودو پس از اعتراض ایران به این موضوع، رأی تعلیق جودو را تایید کرد و به کشورمان 21 روز فرصت داد تا اعتراض خود را برای تجدیدنظر به دادگاه عالی ورزش (CAS) اعلام کند.
پس از این اتفاقات، سعید ملایی که دیگر طبق گفته‌های خودش هیچ فشاری را احساس نمی‌کرد، در تاریخ 22 آبان ماه 1398 به ژاپن بازگشت و این بار در آخرین مرحله مسابقات گرنداسلم در سال 2019 شرکت کرد. مسابقات که دستاوردی برای ملایی نداشت و او این بار بدون هیچ فشاری (به گفته خودش) پس از دو پیروزی مقابل نمایندگان آرژانتین و کره جنوبی با شکست مقابل «فوجی وارا» از ژاپن و در ادامه «فرانک دویت» از هلند، با دستان خالی به آلمان بازگشت.
فصل سوم؛ قبول تابعیت مغولستان
پس از ناکامی در گرنداسلم اوزاکا، به واسطه رابطه ماریوس وزیر رئیس فدراسیون جهانی جودو با خالتما بتولغا رئیس جمهور جودوکار مغولستان، ملایی در تاریخ 10 آذر ماه 1398 به تابعیت مغولستان درآمد. کشوری که قطعاً در صورت باهوش بودن سعید ملایی، باید یکی از آخرین انتخاب‌های او می‌بود، اما او هیچ نقشی در این ماجرا نداشت و تنها، مهره‌ای بود که توسط فدراسیون جهانی حرکت داده می‌شد. اتفاقاتی که به خوبی مشخص کرد داستان ملایی فراتر از مرزهای دنیای ورزش و به دلیل مسائل دیگر است.
ملایی پس از قبول تابعیت مغولستان همچنان در آلمان به زندگی خود ادامه می‌دهد و تنها در مسابقات به‌عنوان نماینده ورزش این کشور حضور دارد. بلافاصله و پس از قبول تابعیت مغولستان، ملایی در 22 آذر ماه 98 زیر پرچم مغول‌ها در مسابقات مسترز چین شرکت کرد و این بار پس از استراحت در دور نخست مقابل «کریستین پارلاتی» از ایتالیا مغلوب شد و ناکامی دیگری را تجربه کرد.
دومین مرحله مسابقات گرنداسلم در سال 2020 نیز در روزهای ابتدایی اسفند ماه سال 98 در دوسلدورف آلمان برگزار شد و سعید ملایی پس از استراحت در دور نخست و برتری مقابل «برنلینر» از آمریکا، «لوکنتی» از آرژانتین و «دومنیک روزنا» از کرواسی، با شکست مقابل «حسن خالمورزایف» از روسیه و سپس «فرانک دویت» از هلند، از دور مسابقات حذف شد و سومین ناکامی خود را پس از خروج از کشورمان تجربه کرد. ناکامی‌هایی که دیگر بهانه‌ای مانند فشار سیاسی برای مبارزه با نماینده رژیم صهیونیستی نداشت و نشان‌دهنده اُفت سعید ملایی پس از خروج از ایران بود.
پس از سه تورنمنت ناکامی، سعید ملایی سرانجام در 3 آبان ماه 1399 در گرنداسلم مجارستان به مدال برنز رسید. او در این مسابقات پس از شکست حریفانی از ترکیه، سوئد و فرانسه، در مرحله نیمه نهایی مقابل «آنتونیو فوریچر» از کانادا مغلوب شد، اما با پیروزی مقابل «فرانک دویت» از هلند به نخستین مدال خود برای مغولستان رسید. روندی که با شروع مسابقات سال 2021 در رقابت‌های مسترز دوحه ادامه نداشت و ملایی در این مسابقات پس از برتری مقابل «لوکا مایسورادزه» از گرجستان، با شکست برابر «بورچاشویلی» اتریشی از دور مسابقات کنار رفت.
فصل چهارم؛ تلاش ناکام برای موفقیت در تل‌آویو
فدراسیون جهانی جودو در جریان پروسه خروج ملایی از ایران، تمام تلاش خود را انجام داد تا او با ساگی موکی از اسرائیل دیدار داشته باشد، اما هر بار با شکست‌های ملایی این پروسه نقش بر آب شد. تیر آخر مسئولان فدراسیون جهانی حضور سعید ملایی در مسابقات گرند اسلم تل‌آویو بود. مسابقاتی که برنامه‌ریزی شده بود تا نماینده سابق جودو ایران با نماینده رژیم صهیونیستی مواجه شود یا در نهایت با قهرمانی او در اسرائیل رقم بخورد.
اتفاقی که با وجود حضوز تنها 39 جودوکار در وزن 81- کیلوگرم و حضور چهار جودوکار اسرائیلی باز هم اتفاق نیفتاد و هر چهار نماینده اسرائیل از جمله ساگی موکی مقابل رقبای خود شکست خوردند. سعید ملایی نیز در دیدار نهایی مقابل «شرف‌الدین بولتابوئف» ازبکستان مغلوب شد تا به مدال نقره برسد. ملایی در این مسابقات نیز نتوانست مقابل این جودوکار کم نام و نشان که افتخارات زیادی در کارنامه او دیده نمی‌شود مجری طرح فدراسیون جهانی باشد تا با حضور در مسابقات رژیم غاصب صهیونیستی نام خود را در بین یکی از بازندگان بزرگ دنیای ورزش قرار دهد.
این مروری بود بر آنچه که در این مدت بر ملایی گذشته اما در کنار ناکامی‌هایی که برای او رقم خورده باید به این سؤال هم اندیشید که چه کسانی در رفتن ورزشکاران از ایران نقش دارند و چرا آنهایی که خود را منجی و همراه ورزشکاران معرفی می‌کنند، طوری رفتار می‌کنند که دود اقدامات‌شان به چشم ورزش ایران می‌رود.