به گزارش مشرق، کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) روز گذشته به شکل رسمی اعلام کرد که بازی‌های باقیمانده گروه C مرحله انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر و جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۳ چین، به طور متمرکز در کشور بحرین برگزار خواهد شد.
با اعلام این خبر، تیم ملی فوتبال کشورمان که در گروه C با تیم‌های بحرین، عراق، هنگ‌کنگ و کامبوج همگروه است، باید بین تاریخ ۳۱ مِی تا ۱۵ ژوئن ۲۰۲۱ (۱۰ تا ۲۵ خرداد ۱۴۰۰) در کشور بحرین بازی‌های باقیمانده‌اش را انجام دهد.
شائبه دخالت مسائل سیاسی و غیرفوتبالی در اتخاذ تصمیم فوق از سوی AFC از آنجا رنگ و بوی واقعیت به خود می‌گیرد که بدانیم تیم فوتبال کشورمان در صورتی که شرایط کرونایی منجر به متوقف شدن بازی ها نمی شد، سه بازی از ۴ بازی باقی مانده خود را در تهران برگزار می‌کرد. به بیان دقیقتر با توجه به اینکه در دور رفت مسابقات انتخابی جام جهانی، تیم‌های سرگروه سه بازی خارج از خانه و یک بازی خانگی مقابل ضعیف‌ترین تیم گروه انجام داده بودند، از همین‌رو در دور برگشت که برای سرگروه‌ها چهار بازی و برای سایر تیم‌ها سه بازی باقیمانده است، تمام سرگروه‌ها سه بازی خانگی از چهار بازی باقیمانده خواهند داشت.
همین مسئله موجب شده تا میزبانی بیشتر سرگروه‌ها از مسابقات باقیمانده که قرار است به شکل متمرکز برگزار شود، تقریبا قطعی شده باشد، به طوری که تاکنون میزبانی تیم‌های امارات، عربستان، چین و قطر قطعی شده و سه کشور کره جنوبی، ژاپن و استرالیا هم منتظر چراغ سبز دولت‌های خود برای انجام این میزبانی هستند و در حال حاضر تنها گروه C است که علی رغم سرگروهی ایران در آن و همچنین درخواست رسمی مقامات کشورمان برای میزبانی بازی های متمرکز، این میزبانی به کشور بحرین داده شده است!
لغو میزبانی ایران ربطی به FATF دارد؟
با این تفاسیر و در شرایطی که انتظار می‌رفت رسانه‌های داخلی در قبال این اقدام غیرموجه و سیاست زده کنفدراسیون فوتبال آسیا موضعی هماهنگ و یکصدا اتخاذ کنند، برخی رسانه‌ها تلاش کردند تا با وارونه جلوه دادن حقایق، به نوعی از این مسئله بهره برداری جناحی و حزبی کنند.
برای نمونه روزنامه سازندگی ارگان حزب کارگزاران در شماره امروز خود، با تیتر بزرگی تحت عنوان "فوتبال ایران قربانی FATF" تلاش کرده تا اینگونه به مخاطب القا کند که مخالفت کنفدراسیون فوتبال آسیا با درخواست ایران برای میزبان بازی های متمرکز انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ علتی جز عدم الحاق ایران به دو کنوانسیون پالرمو و CFT ندارد.
سازندگی در توضیح تیتر صفحه اول مدعی شده است که محدودیت بانکی برای انتقال پول، حق پخش تلویزیونی مسابقات و مسائل گمرکی، دلیل اصلی مخالفت AFC با میزبانی کشورمان بوده است.
البته شاید اگر "سازندگی" مشخصاً مسئله تحریم ها را به عنوان عامل اصلی مخالفت AFC با میزبانی کشورمان معرفی می کرد، می شد آن را به عنوان عدم آگاهی کافی نگارنده از اصل ماجرا قلمداد کرد و آن وقت فرضیه بهره برداری سیاسی این روزنامه از این ماجرا تاحدودی قابل چشم پوشی بود اما نگاهی دقیقتر و از منظر حقوقی به اصل ماجرا نه تنها فرضیه سیاسی کاری روزنامه سازندگی را تقویت می کند بلکه شائبه سیاست زدگی کنفدراسیون فوتبال آسیا را نیز بیش از پیش به اثبات می رساند.
حقوق تجاری مسابقات انتخابی جام جهانی برای فدراسیون فوتبال ایران است
AFC در توضیح مخالفت با میزبانی کشورمان مدعی این شده است که تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران، توانایی این کنفدراسیون و شرکای تجاری او را برای انجام وظایف خود در ایران، زیر سؤال برده است. در حالی که واقعیت این است که نه کنفدراسیون فوتبال آسیا و نه شرکای وابسته تجاری‌اش، در این مرحله از مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ چه در ایران و چه در کشورهای دیگر اساساً حقوق تجاری ندارند.
به بیان دقیقتر تمام حقوق این مرحله از مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر و جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۳ چین متعلق به فدراسیون فوتبال ایران و در واقع هر فدراسیونی است که میزبان آنها باشد و AFC و شرکای تجاری آن حقی در این زمینه ندارند، درست شبیه به تنها بازی خانگی ایران مقابل کامبوج در ماه اکتبر سال ۲۰۱۹ که با وجود حاکم بودن شرایط تحریمی علیه ایران، در موعد مقرر و بدون مشکل در کشورمان برگزار شد.
اما در ارتباط با اقدام روزنامه سازندگی باید به این نکته نیز اشاره کرد که این دست اقدامات از سوی رسانه‌های جناح اصلاح طلب تازگی نداشته و مسبوق به سابقه است. در ماجرای کشمکش باشگاه استقلال برای بازگرداندن آندره استراماچونی نیز برخی رسانه های اصلاح طلب نهایت تلاش خود را کردند تا اینگونه القا کنند که تنها مانع انتقال وجه به حساب شخصی این مربی ایتالیایی، مسائل مرتبط با عدم پیوستن ایران به کنوانسیون پالرمو است. ادعایی که همان زمان خلاف واقع بودن آن به اثبات رسید.
تا جایی که عباس عراقچی معاون سیاسی وزیر امور خارجه کشورمان با رد تلویحی ارتباط ماجرای استراماچونی با نپیوستن ایران به کنوانسیون پالرمو تصریح کرده بود: «آقای استراماچونی می‌داند مشکلات پرداخت در حقوق او ناشی از تحریم‌های ظالمانه آمریکاست و قطعا با علم به این موضوع با باشگاه استقلال تهران قرار داد بسته است.».