کد خبر 119320
تاریخ انتشار: ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۱ - ۱۵:۰۸

محقق دانشنامه فاطمی(س) گفت: بر اساس روایات، هر کسی که دفاع از ولایت و یاری کردن امیرالمومنین(ع)‌ و اولادش را مدنظر داشته باشد، در حقیقت شیعه حضرت زهرا(س) بوده و به شفاعت حضرت در روز قیامت خواهد رسید.

به گزارش مشرق به نقل از فارس، حجت‌الاسلام و المسلمین «امیرحسین ملک‌پور» محقق محقق دانشنامه فاطمی(س) اظهار داشت: درباره شناخت حضرت زهرا(س) این جمله که «ما نمی‌توانیم ایشان را بشناسیم» از متن روایات استفاده می‌شود.

وی در ارتباط با علت نام‌گذاری حضرت زهرا(س) به نام «فاطمه» توضیح داد: صفحه 581 تفسیر فرات کوفی در باب نام‌گذاری حضرت فاطمه(س) آمده است: «لأنّ الخلق فُطم عن معرفت‌ها» تمام خلایق نمی‌توانند این بانوی بزرگوار را بشناسند لذا اگر ما نمی‌توانیم ایشان را بشناسیم، اهل بیت علیهم‌السلام می‌توانند.

دقت در نام‌های حضرت زهرا(س) گامی در راستای شناخت این شخصیت بزرگوار

این محقق و پژوهشگر، یکی از راه‌های شناخت صدیقه طاهره (س) را دقت در احادیثی دانست که در شأن ایشان وارد شده است و افزود: یکی از راه‌های شناخت حضرت از طریق نام‌هایی است که برای ایشان قرار داده شده است، به ویژه نام‌هایی که شیخ صدوق(ره) نقل کرده است.

 وی با بیان اینکه کثرت نام‌ها بسیار زیاد است به تعدادی از نام‌های حضرت زهرا(س) اشاره کرد و گفت: دختر رسول خدا(ص) نام‌هایی همانند ‌فاطمه، بتول، حسان، حرّه، سیده، عذرا، الزهراء، حوراء، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدثه، مریم‌الکبری، صدیقه کبری دارد و یا نام‌هایی که در آسمان، ملائکه ایشان را به عنوان منصوره، نوریه، سماویه، هانیه می‌شناسند و ده‌ها و صدها نام دیگری که نمی‌توان آن‌ها را برشمرد.

نامگذاری «فاطمه» وحی الهی بود

ملک‌پور تصریح کرد: نکته دیگری که می‌توان راجع به نام‌های حضرت زهرا سلام‌الله علیها مطرح کرد این است که یکی از این نام‌ها یعنی «فاطمه» نامی است که از طریق وحی الهی روی این مولود گذاشته شده و این خیلی مهم است لذا گاهی اوقات پدر و مادر یک نامی را برای فرزند خود بر می‌گزینند که آن نام با مسمای فرزند سازگار نیست و تناسبی با اوصاف وجودی او ندارد همانند اینکه فردی را کریم صدا می‌کنند اما هیچ کرامتی ندارد و یا جواد می‌‌نامند اما هیچ جود و بخششی در او وجود ندارد.

وی خاطرنشان کرد: اما این نام به دلیل اینکه از جانب وحی الهی بوده است، می‌توان گفت با اوصاف حضرت زهرا(س) سازگار است و اهل‌بیت(ع) برخی از علت‌های این نام‌گذاری‌ها را برای ما توضیح داده‌اند.

محقق دانشنامه فاطمی(س) با اشاره به روایتی از جلد یکم کتاب «کافی» صفحه 460 و یا صفحه 179 کتاب «علل ‌الشرایع» اظهار داشت: وقتی حضرت صدیقه طاهره(س) به دنیا آمد «أوحی الله الی ملک فانطلق به لسان محمد» خداوند متعال به یکی از ملائکه وحی، لسان پیامبر(ص) را گویا کرد و ایشان نام مولود خویش را فاطمه گذاشتند؛ «فسماها فاطمه».

«فاطمه» نامی سازگار با اوصاف وجودی حضرت زهرا(س)

وی با تاکید بر اینکه این نام‌گذاری با وحی الهی بوده و از جانب حضرت رسول(ص) انجام نشده است، عنوان کرد: نام ایشان معانی فراوانی دارد و می‌توان با دقت در نام‌های ایشان که اهل‌ بیت علیهم‌السلام برای ما تفسیر کرده‌اند به بعضی از اوصاف نام‌های حضرت زهرا(س) دست یافت. از این رو امام باقر(ع) در ادامه روایت جلد یکم «کافی» می‌فرمایند: از جانب خداوند است که می‌فرماید: «انی فطمتکم بالعلم و فطمتک من الطمث»، من این مولود که نامش را به واسطه وحی الهی فاطمه نامیدم، او را با علم از دیگران امتیاز دادم، من علم مخصوصی به او بخشیدم که به دیگران ندادم و او را از آلودگی‌های بانوان پاک کرده‌ و امتیاز دادم.

صدیقه طاهره(س) به دلیل اینکه خود و شیعیانش از آتش جدا شده‌اند «فاطمه» نامیده شد

ملک‌پور گفت: امام باقر(ع) در این روایت که به لحاظ سندی نیز بسیار قوی است، سوگند یاد می‌کند «والله» این علم و طهارتی که خداوند متعال به فاطمه زهرا(س) داده است در عالم میثاق بوده، زمانی که هنوز هیچ خلقتی صورت نگرفته بود. بنابراین در توضیح این مطلب می‌توان گفت که اهل‌بیت(ع) دو نوع خلقت داشتند؛ یک خلقت نورانی و دیگری خلقت جسمانی. خلقت نورانی آنها قبل از خلقت جسمانی و حتی پیش از آفرینش حضرت آدم(ع) بوده است.

وی در پاسخ به این سؤال که چرا حضرت زهرا(س) فاطمه نامیده شد، تصریح کرد: روایات و علت‌های بسیاری در این خصوص ذکر شده است، شیخ صدوق(ره) که روایتی را در چند کتاب خود از جمله در صفحه 179 کتاب «علل الشرایع» و جلد دوم «عیون‌ عن اخبار الرضا(ع)» در صفحه 72 آورده است که امام باقر(ع) از پیامبر اکرم(ص) روایت می‌کند که خطاب به حضرت زهرا(س) می‌فرمایند: «ای فاطمه می‌دانی چرا تو را فاطمه نامیدند؟ حضرت علی(ع) سؤال می‌کند چرا ای پیامبر(ص) شما ایشان را فاطمه نامیدید؟ حضرت پاسخ می‌دهد «لانها فطمت هی و شیعتها من النار» به دلیل اینکه این خانم و شیعیانش از آتش جهنم جدا شده‌اند.

ما محب اهل‌بیت(ع) هستیم، نه شیعه آن‌ها!

این محقق و پژوهشگر ادامه داد: بعضی روایات می‌گویند خود حضرت زهرا(س) به آتش نمی‌رود، برخی روایات دیگر ایشان و فرزندانش و دسته دیگری از روایات ایشان و محبان و محبان فرزندانش را از آتش عذاب به دور می‌دانند.

وی با بیان اینکه شیعه یعنی پیرو لذا کسی که از فردی پیروی می‌کند شیعه نامیده شده و مقامی بس بلند دارد، اظهار داشت: شیعه اهل بیت کسی است که از سخنان و دستورات ائمه اطهار(ع) کاملا پیروی می‌کند، اگرچه به ما گفته‌اند حق نداری بگویی شیعه هستی چون شیعه بودن سخت است چراکه نیازمند اطاعت از تمام دستورات الهی است از این رو ما ادعای محب اهل‌بیت بودن را داریم.

دفاع از حریم ولایت، رمز شفاعت حضرت زهرا(س)

ملک‌پور در پاسخ به این سؤال که چرا فاطمه زهرا(س) این اندازه مشتاق شفاعت شیعیانشان هستند، عنوان کرد: در روایات آمده است وقتی خداوند به حضرت زهرا(س) می‌فرماید: حاجتت را بخواه، ایشان می‌فرمایند: «یا رب! شیعتی» و خداوند پاسخ می‌دهد شیعیان تو را بخشیدم، سپس می‌فرماید شیعیان فرزندانم و خدا می‌فرماید: بخشیدم. بحث بر سر این است که در بعضی از روایات بیان می‌کند شیعیان من! مگر شیعیان حضرت زهرا(س) چه کسانی هستند؟

وی درباره اینکه فرد با انجام کدام عمل می‌تواند جزو شیعیان حضرت زهرا(س) به شمار رفته و مورد شفاعت ایشان قرار گیرد، خاطرنشان کرد: مهم‌ترین شاخصه صدیقه طاهره(س) دفاع از ولایت امیرالمومنین(ع)‌ بود این بانوی بزرگوار در دفاع از امیرالمومنین(ع) خالصانه وارد عرصه شد، جان خویش را بر کف دست گرفت و در راه دفاع از حریم ولایت، جان خویش را فدا کرد.

وی یادآور شد: بنابراین هر کسی که دفاع و یاری کردن ولایت امیرالمومنین(ع)‌ و اولادش را مدنظر داشته باشد در حقیقت شیعه حضرت زهرا(س) بوده و به شفاعت حضرت در روز قیامت خواهد رسید.

فاطمه(س) در محراب عبادت، همانند ستاره‌ای در آسمان می‌درخشید

محقق موسوعه حضرت زهرا(س) تصریح کرد: یکی از نام‌های معروف دخت نبی اکرم(ص) «رهرا» سلام‌الله علیها است و روایات فراوانی در خصوص اینکه چرا به ایشان زهرا می‌گفتند، وجود دارد؛ یکی از این روایات بر این دلالت می‌کند که چون این بانوی بزرگوار آنقدر در محراب عبادت می‌ایستاد نورش بر اهل آسمان همانند یک ستاره درخشان می‌درخشید.

وی با اشاره به روایتی از شیخ صدوق(ره) در صفحه 180 کتاب «علل ‌الشرایع» گفت: روایت بسیار زیبایی است که در آن جابر از امام صادق(ع) علت نام‌گذاری خانم فاطمه زهرا(س) را به «زهرا» می‌پرسد، اما صادق(ع) پاسخ می‌دهند: «خلقها من نور عظمته» به دلیل اینکه خداوند متعال ایشان را از نور عظمت خویش خلق کرده است و این خلقت نورانی اهل‌بیت علیهم‌السلام نام دارد از این رو اگرچه ما نمی‌توانیم این نور را درک کنیم که چه نوری بوده، چگونه بوده است و ما نمی‌توانیم حقیقت امر را دریابیم اما در روایات اسلامی از آن به معنویات و حالات معنوی، تفسیر شده است.

حضرت زهرا(س) نوری از انوار الهی و منشأ نورانیت ائمه اطهار(ع)

ملک‌پور اظهار داشت: وقتی حضرت زهرا(س) به دنیا آمد تمام آسمان و زمین منور به نور ایشان بود و ملائکه الهی این نور را مشاهده کردند اما تا چشم ملائکه به نور حضرت زهرا(س) که آسمان و زمین را پر کرده بود، افتاد همگی به سجده افتادند. وقتی ملائکه می‌خواستند به حضرت آدم سجده کنند، ابتدا اعتراض می‌کنند که خداوندا تو چه چیزی می‌خواهی خلق کنی! این آفریده تو روی زمین فساد خواهد کرد.

وی اضافه کرد: وقتی ملائکه دیدند خداوند تمام اسماء اهل بیت و علمی که به حضرت آدم(ع) بخشیده است که ملائکه از آن بی‌خبر بودند «وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء کُلَّهَا» از این رو پس از آنکه متوجه شدند حضرت آدم(ع) یک ویژگی‌ خاصی دارد سپس بر او سجده کردند.

این محقق و پژوهشگر در پایان عنوان کرد: درباره سجده بر نور حضرت زهرا(س) هیچ اختلافی وجود ندارد وقتی ملائکه از خداوند پرسیدند این چه نوری است؟ ندا آمد «این نوری از نور خودم و از انوار الهی است که در آسمان جای گرفته است و من این نور را از عظمت خویش آفریدم و این نور را در صلب پیامبری که افضل تمام پیامبران است یعنی خاتم‌الانبیا قرار دادم و از نور زهرای اطهر(ع) «اخرج من ذلک‌النور» ائمه‌ای که مردم را به دین خدا هدایت کنند، خارج می‌کنم یعنی نورانیتی که اهل بیت(ع)‌دارند از حضرت زهرا(س) است و این بانوی بزرگوار منشأ این نور به شمار می‌روند.