به گزارش مشرق، ارزش گذاری و قیمت نهادن بر آثار هنری به خصوص آثار نقاشی طی سال‌های گذشته حواشی فراوانی را با خود به همراه داشته است، خرید و فروش میلیاردی برخی آثار در قالب «حراج تهران» نه تنها در میان هنرمندان و بلکه در میان مردم جامعه نیز نقدهای فراوانی را به خود اختصاص داده است.

در این میان نهادهای مربوطه همچون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم نسبت به این نوع از حراج‌ها واکنشی نشان نداده و گاها حتی از آنها حمایت می کنند، این اتفاق در حالی رخ می دهد که بسیاری از هنرمندان عرصه نقاشی و هنرهای تجسمی با مشکلات فراوان در معیشت روبرو هستند.

از همین رو گفت‌وگویی با سید مسعود شجاعی طباطبایی، رییس بخش هنرهای تجسمی حوزه هنری و هنرمند عرصه گرافیک و کاریکاتور انجام داده است که بخش‌های مهم آن در ادامه می‌آید.

عده خاصی آثار حراج تهران را گزینش می‌کنند

در قبال ارزش گذاری روی آثار هنری به خصوص نقاشی، عده خاصی هستند که آثار را گزینش کرده و برای این فعالیت انتخاب می‌شوند.

این افراد جریانی را ایجاد کردند که به خصوص در «حراج هنری تهران» آثار را به نمایش بگذارند و از این رهگذر به هر جهت آثار نقاشی را قیمت گذاری کرده و گاها با قیمت‌های نجومی به فروش می‌رسانند.

تمام نمادهای انقلابی و مذهبی را حذف کن تا اثرت قیمت خوبی پیدا کند!

در مورد قیمت گذاری روی آثار هنری مثالی می‌زنم، هنرمندی را داریم که اثر نگارگری خود را برای قیمت گذاری برده است به او می‌گویند تمام نمادهای انقلابی و مذهبی را از آثارت حذف کن و به نوعی از فرمالیسم مطلق برس تا قیمت خوبی به آن تعلق گیرد.

این نگاه و ارزش گذاری توسط همان جریان حراج تهران به سرپستی یک فرد که همه او را می‌شناسند رخ می‌دهد، جریانی که در بخش‌های مختلفی رخنه کرده است.

آثار انقلابی را به‌عمد با قیمت‌های تحقیرآمیز می‌فروشند

گاها نقاشان انقلابی هم می‌توانند راهی این حراجی‌ها شوند، اما متاسفانه آثارشان با قیمت‌های تحقیرآمیزی به فروش می‌رسد، این اتفاق به عمد می‌افتد تا ارزش هنر انقلابی را پایین می‌آورند.

در یک بخش اثری را چهار میلیارد تومان می‌فروشند و در بخش دیگر اثر هنرمند انقلابی را به مبلغی به اندازه سه میلیون به فروش می‌گذارند. این نوع از برخوردها برای حذف جریان هنر انقلابی است.

به عنوان مثال اثر هنرمندی در دوره قبل حراج تهران بالاترین قیمت و چکش را به خود اختصاص داد که وی از هنرمندان باز مانده از دوران قاجار است و مطرح بودن وی به دوره پیش از انقلاب اسلامی باز می‌گردد که خودش جای بحث دارد.

از هنرمندانی که رگ و ریشه انقلابی دارند هیچ حمایتی نمی‌شود

ما در حال حاضر پتانسیل بالایی در عرصه نقاشی داریم، شخصا به واسطه شغل خود که در مدیریت بخش هنرهای تجسمی حوزه هنری فعالیت می‌کنم روزانه با تعداد بالایی از نقاشان مستعد روبرو می‌شوم و با اکثر هنرمندان نقاش ایران رابطه داشته و با آن‌ها تعامل دارم اما از این هنرمندان که رگ و ریشه انقلابی دارند هیچ حمایتی نمی‌شود.

در حراج تهران از آثار هنرمندانی حمایت می‌شود که با انقلاب نسبتی ندارند

در این حراج به دنبال نوعی از تفکر هستند که این تفکر بیشتر تلاش دارد از آثار هنرمندانی حمایت و آنها را به نمایش در بیاورد که با انقلاب اسلامی نسبتی ندارند.

با نگاهی کوتاه و گذار بر حراج تهران می‌بینیم که آثاری که با قیمت‌های بسیار بالا خریداری می‌شوند یا به فروش می‌رسند اکثرا هیچ نسبتی با انقلاب اسلامی نداشته و اکثر هنرمندانشان هم به دوران قبل از انقلاب اسلامی باز می‌گردند.

جریان نفوذ در قالب مافیای هنر وارد عرصه شده است

پشت این موضوع مافیایی وجود دارد همانگونه که ما در عرصه سینما هم شاهد این مافیا هستیم.

در این نوع از حراج‌ها هم بحث پول شویی مطرح است و هم بحث بالا بردن ارزش آثاری غیر انقلابی که به قیمت‌های نجومی به فروش می‌رسند.

این آثار با این قیمت‌هایی که به عنوان پایه به آنها داده می‌شود بعدها می‌توانند با هزینه‌های گزاف وارد فروش جهانی شوند و ورود هر اثر هنری نماینده‌ای از یک کشور و فرهنگ آن کشور است.

برخی‌ها به‌هیچ عنوان نمی‌خواهند هنر بعد از انقلاب اسلامی دیده شود

برخی نشریات هستند که کاملا به جریان نفوذ فرهنگی می‌پردازند و به هیچ عنوان هم نظارتی بر محتوای آن‌ها صورت نمی‌گیرد.

این نشریات نگاه هنری خود را کاملا معطوف به هنر قبل از انقلاب اسلامی کرده اند و تنها از اماکنی همچون لاله زار و ... یاد می‌کنند.

در رویه آن‌ها کاملا مشخص است که به هیچ عنوان نمی‌خواهند که هنر بعد از انقلاب اسلامی دیده شود.

حمایت وزارت ارشاد از حراج تهران را کجای دلمان بگذاریم؟ / هیچ نظارتی در کار نیست!

متاسفانه دو سال پیش شاهد بودیم که خود شخص وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از همین حراجی تهران بازدید و در جریان این بازدید یکی ا زآثار را خریداری کردند و من نمی‌دانم این موضوع را باید کجای دلمان بگذاریم.

در یکی از همین مجلات حامی جریان نفوذ غرب نویسنده که یکی از گالری داران معروف هم هست به عینه و گستاخانه با تشریح هنر قبل از انقلاب اسلامی نوشته که چه حیف که انقلاب شد، متاسفم که این نوشته به چاپ می‌رسد و بیشتر متاسفم که هیچ برخوردی هم با آن نمی‌شود.

ما از قید نظارت می‌گذریم، اما اینکه خود شخص وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از حراج تهران خرید می‌کند ناامید کننده است، ما تعداد زیادی هنرمند داریم که به آن‌ها بی توجهی می‌شود و مشکلات فراوانی داریم آن وقت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با قیمتی گزاف یک اثر هنری را از حراج تهران خریداری می‌کند که واقعا تاسف آور است.