به گزارش مشرق، مقایسه نتایج طرح آمارگیری نیروی کار مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۹ با سال ۱۳۹۸ ابعاد نگران کننده ای از وضعیت بازار کار کشور را روایت می‌کند. یکی از شاخصهای کاملاً گمراه کننده بازار کار کشور، کاهش نرخ بیکاری تحصیلکرده های دانشگاهی از ۱۶/۷ درصد در سال ۱۳۹۸ به ۱۴/۲ درصد در سال ۱۳۹۹ است. اما چرا گمراه کننده؟
جمعیت فعال تحصیلکرده دانشگاهی (مجموع شاغلان و بیکاران تحصیلکرده دانشگاهی) در سال ۱۳۹۹ نسبت به سال ۱۳۹۸ بالغ بر ۴۲۱ هزار نفر کاهش یافته است. بدین معنا که این تعداد تحصیلکرده دانشگاهی از یافتن شغل در سال ۱۳۹۹ دلسرد شده اند. در همین حال با کاهش ۱۸۰ هزار نفر شاغلان تحصیلکرده دانشگاهی در سال ۱۳۹۹ نسبت به سال ۱۳۹۸، نسبت اشتغال آنها از ۹/۷ درصد به ۹/۳ درصد کاهش یافته است. علاوه بر این نرخ مشارکت آنها در همین بازه زمانی از ۱۱/۶ درصد به ۱۰/۸ درصد کاهش یافته است. به نظر می رسد با توجه به کاهش همزمان جمعیت فعال، نرخ مشارکت و نسبت اشتغال تحصیلکرده های دانشگاهی در سال ۱۳۹۹ نسبت به سال ۱۳۹۸، کاهش ۲/۵ درصدی نرخ بیکاری این گروه در این بازه زمانی گمراه کننده است.
عباس علوی راد معتقد است، با توجه به اینکه در گزارش چکیده نتایج طرح آمارگیری نیروی کار مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۹ اطلاعات جمعیت غیر فعال تحصیلکرده های دانشگاهی منعکس نمی شود، فعلاً نمی توان در مورد تعداد خروج احتمالی این گروه از بازار کشور اعلام نظر نمود. با این همه کاهش بالغ بر ۴۲۰ هزار نفر از جمعیت فعال تحصیلکرده دانشگاهی در بازار کشور در سال ۱۳۹۹ نگران کننده است. به ویژه اگر دلسردی و نا امیدی از پیدا کردن شغل آنها را متقاعد کرده باشد که از کشور خارج شوند. هرچند این موضوع ممکن است ناشی از بحران ویرانگر کرونا نیز باشد.