به گزارش مشرق، این روزها کمتر کسی است که از جنایات رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین بی‌خبر باشد. اتفاقاتی که در حال رخ دادن است با واکنش خیلی از ظلم‌ستیزان و آزادگان جهان همراه شده و بسیاری از چهره‌های سیاسی، ورزشی، فرهنگی و ... جنایات علیه مسلمانان فلسطین را به هر نحوی، در هر شرایطی و با هر ابزاری محکوم کرده‌اند.
یکی از مراکزی که همیشه تبدیل به صدای مردم فلسطین شده، میدان ورزش و مستطیل سبز فوتبال است. حمایت ستارگان نامی جهانِ فوتبال از فلسطین، از گذشته تا به امروز همیشه وجود داشته است. از کریس رونالدو و جان لوئیجی بوفون گرفته تا محمد صلاح و خیلی از دیگر بزرگان فوتبال جهان و حتی هواداران تیم‌های مختلف بارها شعار «Free Palestine» به معنی «فلسطین را آزاد کنید» را در ورزشگاه‌ها و محافل فوتبالی سر داده‌اند.
این موضوع البته تنها مختص فوتبال نیست و خیلی از رشته‌های ورزشی دیگر نیز خود را به این جریان اضافه کرده و در موارد متعددی انزجار خود را از رژیم کودک‌کش اسرائیل نشان داده‌اند.
با شدت گرفتن درگیری‌ها در فلسطین اشغالی و آغاز دوران جدیدی در ظلم چندین ساله به مسلمانان، هر روز اخباری از حمایت ورزشکاران و در رأس آنها اهالی فوتبال از مردم فلسطین به گوش می‌رسد که نمونه‌هایی از آنها را در زیر ملاحظه می‌کنید.
حمایت از فلسطین در جشن قهرمانی لسترسیتی در جام حذفی انگلیس (۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۰)
حمایت بازیکنان کویتی از فلسطین
حمایت باشگاه فنرباغچه و مسعوت اوزیل از فلسطین
حمایت از فلسطین در فوتبال قطر
در حالی که هر روز در گوشه و کنار دنیا ورزشکاران از تریبونی که در اختیار دارند، حتی در جشن‌های قهرمانی‌شان برای رساندن صدای مظلومیت فلسطین استفاده می‌کنند اما در ورزش ایران - حداقل به وضوح- چنین چیزی در این مدت دیده نشده است. در شرایطی که مردم، حاکمیت و ارکان کشور وفاداری خود را به مردم فلسطین نشان داده و در جنگ نابرابر با رژیم صهیونیستی همراه و پشتیبان جریان مقاومت بوده‌اند اما در حال حاضر که موج تازه‌ای از حمایت از فلسطین و اعلام برائت از اسرائیل در بین ورزشی‌های سراسر دنیا با هر نژاد و دین و موقعیت جغرافیایی به راه افتاده، این روند با غفلت نهادهای فرهنگی ورزش ایران مواجه شده است.
با وجودی که مسابقات مهمی چون دیدار سپاهان و پرسپولیس معروف به ال‌کلاسیکوی ایران و دیدار استقلال و پرسپولیس معروف به دربی پایتخت، موقعیت خوبی برای پیاده کردن برنامه‌های فرهنگی بود ولی این دیدارهای مهم که توجه بسیاری را در داخل و خارج به خود جلب کرده بود، عاری از هر گونه اتفاق مثبت و چشمگیر در جریان حمایت از مردم فلسطین سپری شد، آن هم در دورانی که هر روز خبرهایی از کشته شدن زنان و کودکان در فلسطین مخابره می‌شود.
اگر از واکنش چند ورزشکار کشورمان بگذریم، نهادهای فرهنگی ورزش و مخصوصاً فوتبال، تاکنون با خیزش باشگاه‌ها و ورزشکاران خارجی همراه نبوده و کاری در خور شأن موضوع مقاومت در میدان ورزش انجام نداده‌اند. هر چند اعلام شد سازمان لیگ فوتبال برای محکومیت جنایت رژیم صهیونیستی در دربی ۹۵ برنامه داشت ولی در آخر چیزی چیز یکی دو عکس بی‌کیفیت و در غیاب بازیکنان و مسئولان دیده نشد.
به نظر می‌رسد مسئولان فرهنگی ورزش از وزارت ورزش گرفته تا فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ در این زمینه باید عزمی جدی‌تر داشته باشند تا در زمانی که بیشتر دنیا به حمایت از فلسطین برخواسته‌اند ما در خواب عمیق به سر نبریم. وزارت ورزش به عنوان متولی فدراسیون‌ها نقشی اساسی در این زمینه دارد تا در آینده با برگزاری مسابقات سایر رشته‌ها باز هم در خواب غفلت نمانیم . علاوه بر حرکات خودجوش، گاهی نیاز به حرکات سازمان یافته نیز وجود دارد اما سکوت ورزش ایران در ماجرای اخیر عجیب و غیرقابل باور بود.
تنها تصویری که سایت سازمان لیگ از محکومیت جنایت رژیم صهیونیستی در دربی ۹۵ منتشر کرده است.