به گزارش مشرق، حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان در یادداشتی تحت عنوان «شورای نگهبان نجیب» نوشت: این روزها و بعد از اعلام اسامی نامزدهای احراز صلاحیت‌شده، برخی از اصلاح‌طلبان با اشاره تلویحی به عدم احراز صلاحیت شماری از نامزدهای این جبهه و مخصوصاً آقای جهانگیری، می‌گویند و می‌نویسند « اصلاح‌طلبان به جای بیانیه‌دادن باید ممنون شورای نگهبان هم باشند چون نامزدهایشان رای نداشتند» و یا « شورای نگهبان با عدم تایید صلاحیت نامزدهای اصلاح‌طلب بزرگترین خدمت را به اصلاح‌طلبان کرده است» !
اظهارات این عده اگرچه با طعنه و کنایه همراه است و تشکر آنها از شورای نگهبان سمت و سوی اعتراض به این نهاد برجسته نظام را دارد ولی با قاطعیت و بدون کمترین تردید می‌توان گفت که شورای محترم نگهبان با اعلام عدم احراز صلاحیت شماری از نامزدهای جبهه اصلاحات، خدمت بزرگی به این جبهه کرده است و در این ماجرا نه فقط از تعهد و پایبندی این شورا به قانون خبر داده است بلکه اوج نجابت خود را نیز به نمایش گذارده است.
چرا؟ بخوانید !
اصلاح‌طلبان به وضوح می‌دانند که نامزدهای نشان‌دار و احراز صلاحیت نشده آنها به علت ناکارآمدی، نابلدی، مشکل‌آفرینی و فشارهای فراوان و طاقت‌فرسایی که مخصوصاً طی ۸ سال اخیر به ملت تحمیل کرده‌اند و کارنامه غیرقابل قبولی که از خود بر جای نهاده‌اند، کمترین شانسی برای موفقیت و کسب آرای مردم را نداشته و ندارند و از این روی در صورت احراز صلاحیت از سوی شورای نگهبان، به یقین از سوی مردم طرد می‌شدند. این نکته با مروری هرچند گذرا به کارنامه ۸ ساله اصلاح‌طلبان و مشاهده مشکلات فراوانی که به بار آورده‌اند، نظیر تورم ۴۰ درصدی و بی‌سابقه، بیکاری، تعطیلی کارخانه‌ها و مراکز تولید، گرانی افسارگسیخته، مفاسد اقتصادی، کاهش سقوط‌گونه ارزش پول ملی، افزایش فاصله طبقاتی، هفت برابر شدن قیمت مسکن و اجاره بها، تحمیل فاجعه برجام به ملت و نظام و ... به آسانی قابل درک است. بارزترین سند در این زمینه تلاش محسوس و آشکار جناب آقای همتی - نامزد کنونی جبهه مشترک اصلاحات و کارگزاران و تدبیر و امید- برای فاصله‌گذاری با دولت است و اصرار ایشان که اگرچه از مسئولان بلند پایه دولت بوده ولی با بسیاری از مواضع و عملکرد آن همراه نبوده و فاصله داشته است! چرا ؟!
اگر کارنامه دولت قابل دفاع باشد، جناب همتی باید به حضور خود در دولت افتخار کنند و نه آنکه اصرار بر فاصله‌گذاری با دولت داشته باشند !
اکنون جای این سؤال است که آیا موارد فوق از دید و نگاه شورای نگهبان پنهان بوده است؟ پاسخ این پرسش به یقین منفی است. چرا که شورای نگهبان از هر شخصیت حقیقی و یا نهاد و مرکز حقوقی دیگری آگاه‌تر و با اطلاع‌تر از موارد یاد شده است و به وضوح می‌دانسته که نامزدهای مورد اشاره جبهه اصلاحات که صلاحیت آنها احراز نشده است در صورت احراز صلاحیت نیز، با رای و اقبال مردم روبه‌رو نخواهند شد.
حالا وقت نتیجه‌گیری از این وجیزه است و آن، اینکه اگر اعضای شورای نگهبان از ایمان راسخ، تقوای فراوان و نجابت مثال‌زدنی برخوردار نبودند و چنانچه خدای نخواسته به این یا آن جناح سیاسی وابسته بودند، باید صلاحیت چند نامزد مورد اشاره را تائید می‌کردند تا از سوی مردم رد شوند.
آیا غیر از این است؟ و آیا برای نامزدهای یادشده، طرد از سوی مردم، از عدم احراز صلاحیت - که به معنای عدم صلاحیت هم نیست- ناگوارتر نبود ؟!