به گزارش مشرق، آتشسوزی گسترده در پناهگاه حیات وحش میانکاله که طی ۵ روز گذشته، دهها هزار هکتار از این زیستگاه غنی و ارزشمند را به خاکستر تبدیل کرده ساعاتی پیش مهار شد. در این مدت، با تلاش محیطبانان و بومیان و دوستداران محیط زیست، آتش، در چند نوبت دیگر هم مهار شده اما مدتی بعد دوباره آغاز شده است.
فعالان محیط زیست با ابراز نگرانی از اینکه تا کنون ۲۰۰ هزار هکتار از اراضی پناهگاه حیات وحش میانکاله طعمه حریق شده است، از اینکه گونههای ارزشمند جانوری و گیاهی در این آتشسوزی از طبیعت کشور حذف شدهاند اظهار تاسف میکنند.
در این فیلم زیر صحنههایی از آتشسوزی شب گذشته و صبح امروز در پناهگاه حیات وحش میانکاله را مشاهده میکنید.
حسینعلی ابراهیمی کارنامی، مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران در این باره به میزان گفت: از آغاز سال تا کنون ۱۳ مورد آتشسوزی در پناهگاه حیات وحش میانکاله اتفاق افتاده که خسارت ناشی از آن تا ظهر امروز که آتش مهار شد ۱۳۱ هزار هکتار برآورد شده است.
وی افزود: متاسفانه بر اساس قانون مدیریت بحران که سال ۹۸ در مجلس تصویب شد، سازمان محیط زیست از ستاد مدیریت بحران حذف و مسئولیت اطفای حریق به اداره کل جهاد کشاورزی استان یعنی در واقع به منابع طبیعی واگذار شد. در نتیجه اعتبارات مرتبط با اطفای حریق هم در اختیار اداره کل جهاد کشاورزی استان قرار گرفت و طی دو سال گذشته، حتی برای اطفای حریق در مناطق چهارگانه تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست هم اعتباری در اختیار سازمان قرار نگرفته است. با این حال اخیرا به منظور ایجاد آتشبر یک لودر تهیه کردهایم که در آتشسوزیهای اخیر مورد استفاده قرار گرفته است.
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران با تاکید بر لزوم احداث یک پایگاه متمرکز اطفای حریق برای استقرار هلیکوپتر، لودر و تجهیزات اطفای حریق و با حضور نیروهای متخصص در استان مازندران ادامه داد: در شرایط کنونی تلاش دلسوزانه و بیشائبه محیطبانان و دوستداران طبیعت برای اطفای حریق قابل تقدیر است. اما مشغولیت محیطبانان به اطفای حریق، پایش را تضعیف کرده و راه را برای تخلفاتی چون زمینخواری، شکار غیرمجاز و قطع درختان هموار میکند.
ابراهیمی کارنامی یادآور شد: سال ۹۹ برای احداث پایگاه متمرکز اطفای حریق در یک زمین ۶ هکتاری در ضلع شمالی پناهگاه حیات وحش سمسکنده از اعتبارات ملی یک میلیارد و هشتصد میلیون تومان دریافت کردیم. اما متاسفانه اداره کل جهاد کشاورزی استان با مانعتراشی، از احداث این پایگاه ممانعت میکند و منابع طبیعی هم بدین منظور، با ما همکاری نمیکند. در نتیجه به جای آنکه در راستای اجرای رسالتمان با احداث چنین پایگاهی بتوانیم از بخش قابل توجهی از خسارات ناشی از آتشسوزیها به طبیعت جلوگیری کنیم درگیر کاغذبازیهای بینتیجه هستیم.