به گزارش مشرق، تیم ملی بسکتبال ایران با قبول سه شکست پیاپی مقابل جمهوری چک، آمریکا و فرانسه، به کار خود در رقابت‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو پایان داد که به همین منظور، گفت و گویی را با یکی از کارشناسان بسکتبال ایران ترتیب داده‌ایم که در ادامه آن را می‌خوانید.
مصاحبه صفاعلی کمالیان مربی سابق تیم ملی را در ادامه می‌خوانید:
• ارزیابی شما از عملکرد کلی تیم ملی در سه بازی المپیک چگونه است؟
ارزیابی اولیه مسلما بر اساس نتایج کسب شده است که نمی‌تواند مؤید عملکرد موفق باشد. از نظر من مجموعهٔ تیم ملی دچار نوسان بود و به این ترتیب تا زمانی که روشی برای به حداقل رساندن این وضعیت از لحاظ فنی و روانی در نظر گرفته نشود مشکلات تیم ملی بسکتبال در رویدادهایی از این دست همچنان پابرجا خواهد بود.
• آیا از نظر فنی نکته مثبت یا منفی خاصی در عملکرد بازیکنان ایران وجود داشت؟
پاسخ به این سؤال بسیار طولانی است، اما بطور خلاصه قطعا در عملکرد بازیکنان هم نقاط مثبت و هم نکات منفی وجود دارد. وجود حداقل ۴ بازیکن که توانایی ایجاد موقعیت برای خود و سایرین را داشتند در مقاطعی از مسابقات کاملا گره‌گشا بود، همینطور تعداد مناسبی از بازیکنان جایگزین که اگر به آنها اطمینان می‌شد و به بازی می‌آمدند ، تأثیرگذار می‌بودند. البته بازگشت هرچند دیرهنگام به بازی در مسابقه با چک هم از نکات مثبت بود.
به نظرم فضاسازی و زمانبندی در حمله، توپ‌های از دست رفتهٔ فراوان، نتیجه‌گیری از شوت‌های منطقه‌ای و پنالتی، مشکلات دفاع انفرادی و دفاع از پیک اند رول هم همچنان از اهم مشکلات بسکتبال ایران و تیم ملی بسکتبال است.
• عملکرد فردی بازیکنان هم دو ملیتی‌ها و هم بازیکنان داخلی می‌تواند قابل دفاع باشد؟
من از تقسیم بندی بازیکنان داخلی و دو ملیتی استفاده نمی‌کنم چون از نظر من در بسکتبال عملکرد بازیکنان مشخصهٔ توانایی آنان است نه وضعیت تابعیت آنها. برای بررسی عملکرد باید آمار را در نظر داشت.
• اگر بخواهید پست به پست تیم را ارزیابی کنید، کار تیم ایران چطور بود؟ «مسلما یکی از بهترین پست‌ها با وجود حدادی و طبق آمار، پست پنج ایران بود.»
به نظرم بطور کلی بازیکنان پیرامونی عملکردی بهتری از بازیکنان داخلی بجز حامد حدادی داشتند که البته این می‌تواند دلایل بسیاری داشته باشد . مجددا به نوسان در عملکرد اشاره می‌کنم که باعث شد بازیکنان در مقاطع مختلف عدم ثبات از خود نشان دهند. دلایل این نوسان بسته به آمادگی فنی و روانی، کیفیت حریف، نوع موقعیت، استراتژی و تصمیمات کادر فنی و غیره قابل ارزیابی است.
به طور معین وضعیت بازیکنان گارد قبل از شروع مسابقات قدری نامشخص بود، آن هم به دلیل عدم دعوت از سجاد مشایخی و احتمال استفاده از بهنام یخچالی در این موقعیت بود، موردی که در جام‌جهانی ۲۰۱۴ هم آزمایش شد اما نهایتا تصمیم بر استفاده از بهنام در موقعیت گارد دیگر گرفته شد تا کارآیی وی دچار محدودیت نشود. البته روش‌های دیگری هم برای این منظور وجود دارد که بسته به نوع سیستم حمله‌ای قابل اتخاذ است.
وضعیت پویان جلال‌پور هم به مرور در مسابقات تدارکاتی مشخص‌تر شد و اینکه این بازیکن هم شاید نیاز به زمان بیشتری برای آشنایی و هماهنگی با تیم و شرایط آن دارد. صمد، جمشیدی و یخچالی از پایه‌های اتکای پیرامونی تیم بودند که علیرغم نوساناتی که کم و بیش در طول مسابقات داشتند همچنان در کنار حدادی ترکیب مناسبی را در شروع و ادامهٔ مسابقه تشکیل می‌دادند، اگرچه این ترکیب از لحاظ دفاعی دچار ضعف‌هایی بود و بطور متوسط حدود نیمی از توپ‌های از دست‌رفته توسط این بازیکنان پیرامونی اتفاق می‌افتاد.
در موقعیت‌های پیرامونی نوید رضایی‌فر و تا حدودی سعید داورپناه هم با توجه به زمانی که به بازی گرفته شدند کارکردی مثبت داشتند، ای‌کاش موقعیت‌های بیشتری هم در اختیار سینا واحدی قرار می‌گرفت.
در پست ۴ بازیکنانی داریم که علیرغم ویژگی‌هایی که دارا هستند از خصوصیات بارز این موقعیت در بسکتبال مدرن که امتیازآوری با شوت ۳ امتیازی است استفاده نمی‌کنند، در واقع در مسابقات تیم ملی در المپیک هیچ یک از بازیکنان پست ۴ از پشت قوس ۳ امتیازی امتیاز کسب نکردند. در عوض از قابلیت ریباند و دفاع از تقریبا تمام پست‌ها توسط آنان به اندازهٔ محدودی استفاده شد.
در موقعیت مرکزی هم همانطور که اشاره کردید حدادی خصوصا در مسابقهٔ آخر بخوبی انجام وظیفه کرد اما گرامی‌پور از شرایط لازم برای این مسابقات دور بود و نتوانست آنطور که انتظار می‌رفت و قابلیت آن را نیز دارد عمل کند.
• نقد بازیکنانی مثل گرامی‌پور، رستم‌پور و جلال‌پور را قبول دارید؟
به گواه آمار نمی‌توان انکار کرد که این ۳ بازیکن کمتر از حد انتظار ظاهر شدند
• نبود نفراتی چون مشایخی در عملکرد تیم ایران چقدر تاثیرگذار بود؟
شخصا معتقدم با توجه به سابقهٔ سجاد بهتر بود که فرصت حضور در اردوی انتخابی به او داده می‌شد تا بعد از ارزیابی کامل جلال‌پور در فرصت کم باقیمانده به مسابقات، انتخاب نهایی انجام می‌شد. در این صورت تصور نمی‌کنم که عملکردی ضعیف‌تر از جلال‌پور از خود نشان می‌داد.
• چه نمره‌ای به تیم ایران می‌دهید؟
ترجیح می‌دهم که از اینکار خودداری کنم.
• به نظر شما انتظارات جامعه و اهالی بسکتبال از تیم ملی برآورده شد؟
با توجه به اینکه پیش از اعزام هدف صعود از مرحله مقدماتی برای تیم ملی عنوان شده بود، قاعدتا انتظارات محقق نشده است. بطور کلی با وجود لزوم تغییر نسل، برای اینکه بسکتبال ما در کسب نتایج در این سطوح دچار تغییری اساسی و پایدار شود تغییر دیدگاه در برنامه‌ریزی و عملیات اجرایی مربوطه در سراسر کشور برای دوره‌ای چند ساله الزامی است. ضمن اینکه واضح است حفظ جایگاه فعلی بدون پشتوانه‌سازی لازم هم دشوار بنظر می‌رسد.