به گزارش مشرق،حجت الاسلام و المسلمین حسین رحمانی سخنران و کارشناس مذهبی، در گفت‌وگویی درباره سبک زندگی امام حسین (ع) گفت: خداوند متعال بشر را با نعمت بزرگ عقل خلق کرد تا در راستای درستی و درستکاری و بدون دغل‌کاری حتی دور از غرور و خودپسندی زندگی کند؛ بنابراین فرستادگان الهی یکی پس از دیگری به این امر همت گذاشته تا بشر را به رستگاری برسانند. اما وقتی که در میان مردم دنیاپرستی و خودبینی وجود داشته باشد همچنان اسبی سرکش در مسیر سراشیبی می‌تازد؛ انسان در این مسیر با دروغ و نیرنگ و چاپلوسی دنبال دنیا، جاه و ریاست طلبی و قدرت حرکت می‌کند.
وی افزود: در روایت است که امام حسین (ع) فرمودند: «فاَلصِّدقُ عِزُّ و الکِذبُ عَجزٌ؛» صدق و راستی عزّت است و دروغگویی ناتوانی است. صدق و درستی و راستگویی گاهی در گفتار است و گاهی در رفتار و کردار ظهور پیدا می‌کند. بنا بر روایاتی که از ائمه به ما رسیده نجات در راستی و هلاکت در دروغگویی است. صدق و راستی، گاهی در «گفتار» است و گاهی در «کردار» اگر در گفتار باشد، «راستگویی» است که فضیلتی بزرگ و دوست داشتنی است و اگر در کردار باشد، «درستکاری» است که موجب محبوبیت انسان می‌شود و اعتماد عمومی را در جامعه افزایش می‌دهد. هر دو خصلت، مایه آبرومندی و عزّت است. «راستی کن که راستان رَستند/ راستان در جهان قوی دستند».
این کارشناس مذهبی بیان کرد: حضرت سیدالشهدا (ع) به فرزدق در مورد دنیا فرمودند: «ای أبوفراس! پشت سرت چه خبر بود؟ گفت: راستش را به تو بگویم؟! فرمود: آری، من راستش را می‌خواهم! گفتم: دل‌های کوفیان همه با توست؛ ولیکن شمشیرهایشان همه بر کمک و مساعدت بنی اُمیّه است؛ و یاری و نصرت هم از جانب خداست! فرمود: آری! این سخنی است که تو از روی صدق و راستی گفتی! مردم همگی بردگان و بندگان مال دنیا هستند و تلفّظ به دینداری فقط کلام لغو و بی محتوایی است که بر سر زبان‌هایشان جاری است. پاسداری از دینشان فقط در محدوده‌ای است که در پرتو آن، معیشت های فراوان به دست آورند و چون با غِربال امتحان و ابتلا آزمایش شوند معلوم می‌شود که دینداران واقعی چه بسیار اندک هستند.»
وی در پایان اظهار کرد: صداقت و کذب مفاهیم وسیعی در جامعه و خانواده دارد. حتی از ابعاد گوناگون اجتماعی و سیاسی و فرهنگی قابل بحث و نظر است؛ ولی آنچه که مسَلّم است. کنار گذاشتن کذب و داشتن صداقت برای روشن نمودن هدف و رسیدن به نتیجه مطلوب و لازم است. امیرمومنان علی (ع) درباره یکی از روش های متّقین می‌فرمایند: «مَنطِقِهُمُ الصَّوَاب» یعنی گفتار متّقین درست و ثواب است. سخن درست و ثواب دو ویژگی دارد: اول آنکه حق است و دوم آنکه بجاست و ابا عبدالله (ع) مظهر اتم و اکمل این مصداق است. امام سوم شیعیان فرمود: با کسی مثل یزید بیعت نخواهد کرد؛ در حالی که می‌داند به دست شقی‌ترین افراد کشته می‌شود. لذا ایشان در شب عاشورا به اصحاب فرمودند: هرکس می خواهد برود میتواند؛ چون فردا جای ترس نیست بلکه کشته می‌شود.» نتیجه آنکه تحت هر شرایطی باید منطق صداقت باشد حتی اگر کشته شویم، عزت و سربلندی در صداقت است.