به گزارش مشرق کاربری در رشته توییتی نوشت : من مرد نسبتا درشت اندامی محسوب می‌شوم، قدم هم، از کمر اسب‌ها بالاتر است. چند سال پیش، سوارکاری که می‌رفتم، یک روز بعد از تمرین، اسبی رَم کرد. نمی‌دانم دویدن اسب را دیده‌اید یا نه. برخی حتی به اسبِ آرام هم از ترس نزدیک نمی‌شوند.
چه رسد به اسبی که دویده، عرق کرده، با عضله‌هایی برجسته و حرکتی محکم. القصه، اسب رم کرد. افسارش را گرفتم. روی دو پا بلند شد. اسب دیگری هم کنارم بود و افسارش در دستم. افسارش را رها کردم. اسبِ بلند شده، دست راستش را بر روی کتف چپم گذاشت. حالا اسب را از زیر می‌دیدم.
بزرگ بود و ترسناک. اسب را با تازیانه‌ی مربی کنترل کردیم. یک تازیانه هم به من خورد، درد داشت اما آسیبی ندیدم. جای نعل اسب، روی لباسم، روی کتفم جایی بالاتر از سینه‌ام خودنمایی می‌کرد. بقیه ترسیده بودند. آن روز چیزی نفهمیدم.
امشب فکر کردم، مثلا، بچه‌هایی که شاید تا زانوی من بیشتر قدشان نمی‌رسد، وقتی اسب‌های کف بر دهان آمده به سمتشان بدوند، چه می‌شود؟ نمی‌دانم دویدن اسب را دیده‌اید یا نه اما دختر بچه سه‌ساله که دیده‌اید؟
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.