به گزارش مشرق، بر همگان مبرهن است كه HIV/AIDS در بين گروه‌هاي مختلف مردم در بسياري از كشورهاي دنيا و به ويژه در ميان مصرف كنندگان تزريقي مواد در حال گسترش است و حتي كارشناسان نسبت به خطر موج سوم اين بيماري از طريق روابط جنسي ناسالم نيز هشدار مي‌دهند. در اين ميان بسياري از مبتلايان به اين ويروس ندانسته و ناخواسته ممكن است بيماري را به ديگران انتقال دهند؛ چرا كه فرد مبتلا به اين ويروس مي‌تواند سال‌ها با وضعيتي كه كاملا سالم به نظر مي‌رسد، زندگي كرده و تنها پس از شعله ورشدن بيماري متوجه ابتلاي خود شود. بر اين اساس اختصاص حداقل يك روز در سال به اين بيماري و اطلاع رساني و حساس سازي مردم نسبت به آن، بسيار بجاست.
به گزارش ايسنا، هفته نخست دسامبر( مطابق با دهم آذر) هر سال، ایام نوار قرمز است. همزمان با اول دسامبر و در روز جهانی ایدز، در اغلب کشورهای جهان روی لباس‌ها، ژاکت‌ها، کیف‌ها و پالتوها، پاپیون سرخ‌رنگی برای همبستگی با چندين میلیون انسانی به چشم می‌خورد که در سراسر جهان مبتلا به ویروس ایدز هستند.
هر چند در حال حاضر ایدز یكی از آشناترین نام‌های بیماری برای تمامی طبقات اقتصادی، اجتماعی، گروه‌های بهداشتی و نهادهای سیاسی در تمام كشورهای دنیاست و روبان قرمز نیز سمبل جهانی آگاهی و همبستگی با بیماران مبتلا به HIV است كه مردم جهان را به نبرد با این بیماری متحد می‌كند، اما در اقدامي عجيب امسال روز جهاني ايدز از متن تقويم ايراني‌ها به ضميمه منتقل شد و به اين ترتيب ناشران اجباري در درج اين روز در تقويم‌هاي ساليانه نخواهند داشت.
روز جهاني ايدز كه حتي از آن به عنوان طاعون قرن نيز ياد مي‌شود، در حالي امسال در متن تقويم ايران ناديده گرفته شد كه درج موضوعات مختلف در تقويم رسمي يك كشور حاكي از ميزان اهميت آن كشور براي موضوع مربوطه است.
در هر حال روز جهاني ايدز در شرايطي در برگ‌هاي تقويم ايراني‌ها ناديده گرفته مي‌شود كه بر اساس آخرين آمار جمع‌آوري شده از دانشگاه‌هاي علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني كشور تا اول دي ماه 1390 مجموعاً 23 هزار و 902 نفر مبتلا به HIV/AIDS در كشور شناسايي شده‌اند كه 91 درصد آنان را مردان و 9 درصد را زنان تشكيل مي‌دهند. همچنين تاكنون 3305 نفر مبتلا به ايدز شناسايي شده‌اند و 4562 نفر از مبتلايان نيز فوت كرده‌اند. مهم‌تر آنكه پيش‌بيني‌ها حاكي از آن است كه حدود 80 درصد از مبتلايان شناسايي نشده‌اند.
بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه 46.5 درصد يعني حدود نيمي از مبتلايان به HIV در زمان ابتلا در گروه سني 25 تا 34 سال يعني در سنين جواني قرار داشته‌اند. اين در شرايطي است كه انتظار مي‌رود حداقل جوانان كشور نسبت به گروه‌هاي سني بالاتر از خود اطلاعات و آگاهي بيشتري نسبت به بيماري‌ها و از جمله بيماري مهمي همچون ايدز داشته باشند اين درصد بالاي از ابتلا در اين گروه سني، ضرورت اطلاع رساني و حساس سازي مردم براي كنترل بيماري را صد چندان مي‌كئد. بر اين اساس در شرايطي كه بجاست حداقل يك روز در سال براي حركت در مسير حساس‌سازي و كنترل ايدز اختصاص يابد، همين يك روز هم در ايران به حاشيه كشيده مي‌شود.
ايدز
سن ابتلا به ايدز به زير 20 سال كاهش يافته است
دكتر مسعود مرداني، فوق تخصص بيماري‌هاي عفوني، عضو كميته كشوري ايدز و رييس بخش عفوني بيمارستان لقمان حذف روز جهاني ايدز از متن تقويم كشور را كم لطفي مسئولان به اين بيماري مهم در سطح كره زمين و ايران مي‌داند و تاكيد مي‌كند كه احتمالا برخي مسئولان گمان مي‌كنند مشكل ايدز در كشور تمام شده است. اما اين مشكل نه تنها در كشور به پايان نرسيده است، بلكه متاسفانه با فرم جديد اپيدميولوژي انتقال ايدز روبرو هستيم و در حال حاضر انتقال اين بيماري به علت روابط جنسي ناسالم مطرح است.
وي مي‌گويد: نتايج مطالعه‌اي كه دو سال گذشته در كشور انجام شد، حاكي از آن است كه ميزان ابتلاي زنان به اين بيماري افزايش يافته است. علاوه بر آن سن ابتلا به ايدز به زير 20 سال كاهش يافته است؛ اين در حاليست كه معمولا جوانان بين 20 تا 40 سالگي به اين بيماري مبتلا مي‌شوند. از طرف ديگر تعداد مبتلايان به ايدز به علت رفتار جنسي ناسالم بسيار افزايش يافته است. در اين شرايط لازم است اطلاع‌رساني و آموزش در زمينه ايدز به جوانان بيشتر شود و در صورت اهمال در اين زمينه در سال‌هاي آينده متضرر مي‌شويم.
مرداني تاكيد مي‌كند كه نه تنها يك هفته براي اطلاع‌رساني در زمينه ايدز كم است، بلكه لازم است در تمام طول سال رسانه‌ها، وزارت بهداشت، آموزش و پرورش و روحانيان در زمينه راه‌هاي پيشگيري و انتقال از اين بيماري به افراد اطلاع‌رساني كنند.
درخواست وزارت بهداشت از شوراي فرهنگ عمومي كشور: روز جهاني ايدز به متن تقويم رسمي كشور بازگردد
دكتر عباس صداقت، رييس اداره ايدز وزارت بهداشت درباره حذف روز جهاني ايدز از متن تقويم كشور به ايسنا مي‌گويد: « تحليل دوستان در شوراي فرهنگ عمومي كشور اين بوده كه با توجه به آمارهاي موجود، خوشبختانه بيماري ايدز هنوز در كشور عموميت و جامعيت نيافته و گروه هدف آن عموم جامعه نيست و بر اين اساس تصميم گرفتند اين روز را در ضميمه عنوان كنند. هر چند تصميم‌گيري شوراي عالي انقلاب فرهنگي در مورد مصوبه شوراي فرهنگ عمومي كشور، تصميم درستي بود و خوشبختانه HIV كل كشور را مورد تهديد قرار نمي‌دهد اما درج روز جهاني ايدز در تقويم رسمي كشور يك سري مزاياي مجازي را به دنبال دارد كه مي‌خواهيم از اين مزاياي مجازي استفاده كنيم.
وي مي‌گويد: توجيه ما آن است كه ويروس HIV/AIDS با واكسن قابل پيشگيري نيست تا بتوان با كمپين و بسيج همگاني، مانند اتفاقي كه در سرخك و سرخجه و ... افتاد، آن را كنترل كرد. ايدز يك بيماري رفتاري است و كنترل آن عزم يكايك افراد جامعه را مي‌طلبد. انتظار داريم كه يكايك افراد جامعه پيام‌هاي پيشگيري از فتارهاي پرخطر و اصلاح الگوهاي رفتاري را به ديگر افراد جامعه انتقال دهند.
به گفته صداقت، از طرف ديگر بحث تعهد جهاني كشور نسبت به كنترل ايدز در دنيا هم مطرح است. ايران نيز مانند 188 كشور ديگر در مجمع عمومي سازمان ملل متعهد شده كه براي كنترل HIV در كل جهان هم پيمان شود. ايدز تنها به كشور ما مربوط نيست، معضل جهاني است و همه كشورها بايد به كنترل چرخش اين ويروس در كل دنيا كمك كنند. لازم است اين مباحث مد نظر قرار گيرند.
وي تاكيد مي‌كند: درج روز جهاني ايدز در متن تقويم كشور ابتدا يك ابزار مناسبي است براي آنكه عموم مردم نسبت به مباحث اين بيماري آگاه شوند و از اين كه يك روز به مناسبت برنامه‌هاي كنترل HIV نامگذاري شده است، هم‌پيمان مي‌شوند تا براي رفع اين معضل در جوامع فكري كنند. از طرف ديگر درج اين روز در تقويم رسمي كشور نوعي تعهد سياسي را براي سياستگذاران و مديران سلامت در سازمان‌ها و استان‌هاي مختلف به دنبال دارد. همچنين به ديگر كشورهاي جهان نيز نشان مي‌دهد كه با توجه به اهميت موضوع، اين مبحث به عنوان يك مناسبت در كشور گرامي داشته شده و برنامه‌هايي نيز به اين مناسبت برگزار مي‌شود.
به گفته وي، بسياري از برنامه‌ها و فعاليت‌هاي كنترل HIV/AIDS ايران در بين حدود 22 كشور مديترانه شرقي الگوست و از سوي سازمان جهاني بهداشت به ديگر كشورها معرفي شده است؛ به طوري كه اكنون سه مركز بين‌الملي در ايران در سه حوزه مختلف HIV آموزش‌هايي را به كارشناسان ديگر كشورهاي جهان ارايه مي‌دهند و همه ساله برنامه‌هايي براي آموزش كشورهاي ديگر برگزار مي‌كنند.
رييس اداره ايدز وزارت بهداشت ادامه مي‌دهد: بنابر دلايل مذكور از شوراي فرهنگ عمومي خواهش كرديم كه نسبت به درج روز جهاني ايدز در تقويم رسمي كشور بازنگري شود و اين روز در متن تقويم قرار گيرد؛ چرا كه اين موضوع مي‌تواند كمك كند تا جايگاه خود را در برنامه‌هاي كنترل HIV در جهان داشته باشيم و بيش از پيش قابليت‌ها و توانمندي‌هاي كشور را در اين زمينه نشان دهيم.
به خاطر داشته باشيم ایدز یک بیماری است، گناه نیست. باید راه‌های پیشگیری وانتقال آن را آموخته و بدانیم که چگونه خود را از آلوده شدن به ویروس آن محافظت کنیم. همه‌گيري جهاني ايدز متوقف نمي‌شود مگر اين كه با تمام وجود باور كنيم، كليد حل مشكل در چنگ ماست. بر اين اساس از آنجا كه شايد اختصاص يك روز در سال براي اين بيماري كم هم باشد؛ شايسته است حداقل به همان يك روز بها داده و هم‌پيمان در برابر گسترش ايدز، پيشگام شويم.
مي‌دانيد چرا يك روز در سال به نام روز جهاني ايدز نامگذاري شده است؟ سازمان جهاني بهداشت معتقد است اختصاص حداقل يك روز به اين موضوع مي‌تواند منشاء حركتي گسترده در جامعه باشد. تصور كنيد ميليون‌ها نفر در دنيا يك روز از زندگي خود را براي توجه به موضوعي اختصاص مي‌دهند كه زندگي بسياري از همنوعان ما را در سراسر دنيا تحت تاثير قرار داده است.