به گزارش مشرق، رقابت‌های المپیک توکیو آغاز شد و مثل همیشه یکی از رشته‌هایی که کاروان کشورمان امید زیادی به کسب مدال در آن داشت، تکواندو بود. رشته‌ای که این بار بر خلاف ۵ دوره گذشته، موفق به کسب مدال نشد. کاروان تکواندو با ۳ نماینده در این مسابقات حضور پیدا کرد و برای اولین بار از سال ۲۰۰۰ که این رشته به صورت رسمی وارد بازی ها شده بود، نتوانست حتی یک مدال برنز کسب کند و المپیک را بدون مدال ترک کرد.
در ۵ دوره گذشته‌ای که تکواندو وارد المپیک شده، نمایندگان کشورمان ۶ مدال کسب کرده و در هر دوره حداقل یک مدال به دست آمده است. هادی ساعی ۲ طلا (۲۰۰۴ آتن و ۲۰۰۸ پکن) و یک برنز (۲۰۰۰ سیدنی)، محمد باقری معتمد یک نقره (۲۰۱۲ لندن)، یوسف کرمی یک برنز (۲۰۰۴ آتن) و کیمیا علیزاده یک برنز (۲۰۱۶ ریو) مدال‌آوران تکواندو در المپیک‌های قبلی بودند، اما پرونده این دوره بدون مدال بسته شد تا هوگوپوشان یکی از ناکام‌ترین رشته‌های کاروان لقب بگیرند. تکواندوی ایران با سه نماینده به نام‌های آرمین هادی‌پور، میرهاشم حسینی و ناهید کیانی در توکیو حضور پیدا کرد که این ترکیب جوان و در عین حال باتجربه نتوانست انتظارات را برآورده کند.
* نگاهی به عملکرد هوگوپوشان ایرانی در شیاپ‌چانگ توکیو
آرمین هادی‌پور، تکواندوکار وزن ۵۸- کیلوگرم با نتیجه ۲۲ بر ۱۹ مقابل جفرسون فرناندز کلمبیایی به برتری رسید و راهی یک چهارم نهایی شد. وی در این مرحله مقابل لوکاس گوزمان از آرژانتین شکست خورد. با توجه به شکست گوزمان مقابل نماینده ایتالیا، پرونده هادی‌پور در توکیو بسته شد.
ناهید کیانی نماینده کشورمان در وزن ۵۷- کیلوگرم به مصاف کیمیا علیزاده رفت. در این مسابقه علیزاده ۱۸ بر ۹ مقابل ناهید کیانی به پیروزی رسید. با توجه به عدم حضور وی در فینال، کیانی از دور رقابت‌ها کنار رفت.
بیشتر بخوانید:
تغییر کادرفنی تیم ملی تکواندو قطعی شد
میرهاشم حسینی، نماینده کشورمان در دسته ۶۸- کیلوگرم در نخستین مسابقه خود مقابل یو جین هوان از چین تایپه قرار گرفت. این نبرد ۱۸ بر ۱۵ به سود میرهاشم خاتمه پیدا کرد. حسینی در ادامه مقابل رشیدوف حریفی از ازبکستان با نتیجه ۳۴ بر ۲۲ شکست خورد. با توجه به حضور رشیدوف در فینال، حسینی در گروه شانس مجدد قرار گرفت. وی در این مرحله ۳۰ بر ۲۱ مقابل نماینده کره شکست خورد و حذف شد.
* تکواندو در بن‌بست فنی
دو المپین تیم مردان با توجه به عدم حضور سجاد مردانی، مسئولیت بسیار سنگینی برای برآورده کردن توقعات داشتند. آرمین هادی‌پور قرعه نسبتاً ایده‌آلی داشت، اما مصدومیت او از ناحیه رباط صلیبی کمی برایش مشکل‌ساز شد. ناهید کیانی سرگروه تیم بانوان در دور نخست با علیزاده مبارزه کرد و اگر از سد این حریف عبور می‌کرد، در بازی دوم با جید جونز روبرو می‌شد.
پیش از حضور در المپیک برخی اعتقاد داشتند برگ برنده تکواندوی ایران، تجربه بالای سرمربیان تیم‌های مردان و بانوان است که هر دو سابقه سرمربیگری در این بازی ها را دارند و از این حیث تکواندو یک گام از سایرین جلوتر است. آنها معتقد بودند در جاهایی که کم‌تجربگی هوگوپوشان باعث نگرانی می‌شود، تجربه کادر فنی به کمک تیم می‌آید، اما این اتفاق رخ نداد و همه شاهد حضور در بن‌بست فنی بودند.
شاید توقعات مردم از تکواندو بسیار زیاد بود، اما باید پذیرفت دیگر دوران هادی ساعی، یوسف کرمی و نسل طلایی به پایان رسیده و با توجه به نتایج این رشته در المپیک قبلی، گرفتن حتی یک مدال در توکیو هم برای هوگوپوشان موفقیت به شمار می‌آمد و فشار زیادی روی دوش تیم نبود، اما ناکام‌تر از چیزی بودند که تصور می‌شد.
* میرهاشم ۳۰ امتیاز از ضربات سر از دست داد!
حسن فلاحی‌راد، مربی سابق تیم ملی در مصاحبه‌ای درخصوص نتایج هوگوپوشان در شیاپ‌چانگ توکیو، اظهار داشت: فرصت‌ها همیشگی نیستند و مانند ابر در حال گذر بوده. میرهاشم بهترین فرصت برای کسب مدال طلا را داشت که به راحتی از دست داد. از نحوه مبارزه تعجب کردم و این نشان می‌دهد که در یک سال اردوی تیم ملی روی نقاط ضعفش کار نشده و از لحاظ بدنی هم آمادگی پایینی داشت. چطور می‌شود میرهاشم با آن سابقه پر از افتخارش چندین بار برابر تکواندوکار ازبکستانی از ضربه سر امتیاز به حریف دهد؟
وی ادامه داد: اگر من در کنار میرهاشم بودم، با برنامه‌هایم مثل آب خوردن وی را قهرمان المپیک می‌کردم و اجازه نمی‌دادم با چنین گارد باز به مصاف تکواندوکاران ازبکستان و کره برود. میرهاشم بیشتر باید سرش را عقب نگه داشته و بی‌مهابا حمله نمی‌کرد. در همین ۳ مسابقه میرهاشم بیش از ۳۰ امتیاز از ضربات سر از دست داد و این مورد در گذشته اصلاً سابقه نداشت. البته در بازی برابر حریف کره‌ای اصلاً روحیه لازم را نداشت و هر لحظه احتمال می‌دادم کلاهش را برداشته و از ادامه مسابقه انصراف دهد، هر چند در راند سوم جانانه مبارزه کرد و اختلاف را کم کرد که دیگر دیر شده بود.
* مدیریت فنی که نیاز به بازنگری دارد
موضوع مهم این است که تمام ناکامی تکواندو را نمی توان صرفا به بحث‌های فنی ارتباط داد و باید پذیرفت که این رشته در مباحث مدیریتی هم دچار مشکلاتی بوده است. هرچند که پولادگر ساختار و چارت خوبی در فدراسیون ایجاد کرده و نظم مثال زدنی دارد اما در موضوعات فنی و تکنیکی نیازمند تغییر تفکرات و خانه‌تکانی اساسی است.
بسحاق که از جمله مربیان تکواندوی ایران است، می‌گوید: فاجعه المپیک، خانواده تکواندو را زیر سوال برد. من بارها می‌گفتم چرا پشتوانه‌سازی نمی‌کنیم؟ ما باید در هر وزن چندین نفر رنکینگ‌دار داشته باشیم، اما چون عسگری سرمربی بود، هر چیزی من می‌گفتم کسی گوش نمی‌کرد. پولادگر هم که کاری با تیم نداشت. آقایان فقط حس می‌کردند به عنوان فردی که منتقدم همیشه باید در حاشیه باشم. رئیس فدراسیون و همه عوامل این رفتار را داشتند.
وی درباره ضعف مدیریتی فدراسیون تکواندو گفت: در دوره‌های قبل پولادگر عملکرد بدی نداشت چون علاقه‌مند بود و با انگیزه کار می‌کرد. تا قبل ۲۰۱۲ خوب بود، اما از ۲۰۱۲ به بعد پولادگر مدیریت انجام نداد و مسیرش را تغییر داد. پولادگر مسیرهای دیگر را رفت و جایگاهش را حفظ کرد، اما تکواندو به قهقرا رفت. ایشان یک مدیریت قدیمی دارد. تکواندو به خون تازه و نیروی توانمند نیاز دارد که چنین فردی را داریم.
* عذرخواهی نوش دارو پس از مرگ سهراب
سید محمد پولادگر در پایان کار هوگوپوشان واکنش نشان داد و با اشاره به عملکرد نمایندگان این رشته در توکیو، گفت: المپیک آوردگاهی است که بهترین‌های دنیا در آن حضور داشته و هیچ چیز قابل پیش‌بینی نیست. در این دوره دیدیم که قهرمانان بزرگ در مقابل جوانان پرانگیزه تن به شکست دادند. تکواندوکاران ما نیز به دلایل مختلف نتوانستند شایستگی‌های خود را به نمایش بگذارند.
وی افزود: در یک سال و نیم گذشته با وجود شیوع کرونا و مشکلات عدیده مالی، فدراسیون با حمایت‌های کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش تمام ملزومات برگزاری اردوهای آماده‌سازی را فراهم و تلاش کرد این اردوها با کمترین مشکلی برگزار شود. دلم برای بچه‌هایم می‌سوزد. برای رسیدن و حضور در المپیک از جان مایه گذاشتند و سختی‌های بسیاری را تحمل کردند. آرمین هادی‌پور زمانی که دچار پارگی رباط زانو شد، تمام پزشکان متخصص هم نظر بودند که باید جراحی شود. بیش از یک سال تمرین کرد و درد زیادی کشید، چون سهمیه به نام آرمین بود و امکان جایگزینی شخص دیگری را نداشتیم. میرهاشم حسینی هم به دلیل اینکه برای حضور در مسابقات جهانی منچستر، انگلیس با یک ترفند کثیف غیرورزشی ویزای وی را صادر نکرد، مهمترین میدان برای کسب امتیاز و ارتقا رنکینگ را از دست داد و مسیر سخت‌تر و رقابت‌های فشرده‌تری را به منظور جبران امتیازات از دست رفته طی کرد.
رئیس فدراسیون تکواندو خاطرنشان کرد: ناهید کیانی هم به خاطر تصمیم کاملاً سیاسی و بی‌سابقه کمیته بین‌المللی المپیک در دادن سهمیه وایلد کارت به یک پناهنده ایرانی و تحمیل جدول ۱۷ نفره، در سخت‌ترین شرایط و موقعیت زندگیش قرار گرفت. متاسفانه علی‌رغم شایستگی، این قهرمانان نتوانست نتیجه‌ای که برای آن زحمت زیادی کشیده بودند را کسب کنند. کادرفنی هم که زحمات شبانه روزی زیادی کشیده بودند تا این بچه‌ها در شرایط آمادگی مطلوبی قرار بگیرند نتوانستند در این میدان ثمره تلاش خود را بگیرند. شرمنده مردم کشورم هستم و از آنها عذرخواهی می‌کنم که تکواندو برای اولین بار از میدان المپیک نتوانست نتیجه‌ای را کسب کرده و دل مردم را شاد کند.
فصل تغییر رسید؟
نتایج تکواندو در المپیک نشان داد که مسئولان وزارت ورزش اگر خواستار حرکت رو به جلوی این رشته هستند، باید خونی تازه در تفکرات فنی فدراسیون جاری کنند. شاید بهتر باشد تغییرات اساسی در بخش فنی انجام شود تا این رشته از بن‌بست کنونی خارج شود.
توجه ویژه به پشتوانه‌سازی، کمک گرفتن و همفکری از پیشکسوتان و کارشناسان، دوری از حاشیه و ... می‌توان از جمله عوامل بازگشت این رشته جذاب به ریل موفقیت باشد. اهالی تکواندو دلشان برای روزهای درخشان این رشته تنگ شده و از مسئولان وزارت ورزش توقع دارند تا شرایط را برای بازگشت به آن روزها فراهم کنند.