به گزارش مشرق، مهدی قدرتی شهیدی، روانشناس حوزه نوجوانان افزود: ارتباط بین والدین و فرزندان امری بسیار مهم و قابل‌توجه است، هر پدر و مادری باید بداند که چگونه با فرزندان خود ارتباط برقرار کند.
وی ادامه داد: یکی از مسائل بسیار مهم در ایجاد ارتباط سالم این است که والدین نباید به جای فرزندان خود دست به انتخاب بزنند. هر زوجی بعدازاینکه صاحب فرزند شدند برچسب پدر و مادر به آنها زده می‌شود؛ اما به این معنا نیست که آنها آگاهی کامل نسبت به امور فرزند پروری داشته باشند.
بیشتر بخوانید:
چگونه با اضطراب کرونایی مقابله کنیم؟
قدرتی شهیدی اضافه کرد: اغلب زوجین بعدازاینکه صاحب فرزند می‌شوند خود را یک پدر و مادر کاملاً آگاه که به همه فنون فرزند پروری مسلط هستند تلقی می‌کنند که این موضوع باعث پدیدار شدن اختلافات بین والدین و فرزندان از همان ابتدا می‌شود.
این مشاور تصریح کرد: این موضوع ابتدا به عنوان یک آسیب در خانواده آشکار می‌شود و باعث اختلافات و ناهنجاری‌ها بین والدین و فرزندان شده و در ادامه باعث ایجاد آسیب‌های اجتماعی می‌شود که در نهایت امنیت و سلامت فرزندان جامعه را به خطر می‌اندازد.
وی گفت: متأسفانه در عصر ما ارتباطات والدین با فرزندان روزبه‌روز تیره‌تر می‌شود. به طوری که بسیاری از فرزندان حتی در طول شبانه روز با والدین خود کلمه‌ای رد و بدل نمی‌کنند و این امر باعث سرد شدن روابط خانواده‌ها و بروز آن در جامعه شده است که می‌توان یکی از اصلی‌ترین منشأ ایجاد آسیب‌های اجتماعی در جامعه تلقی کرد.
قدرتی شهیدی اظهار کرد: هر زوجی بعد از اینکه صاحب فرزند می‌شوند شأن جدیدی به دست می‌آورند و از آن روز به بعد پدر و مادر نیز خطاب می‌شوند؛ اما صِرف اینکه صاحب فرزند شده و پدر و مادر خطاب شدند به این معناست که آنها می‌توانند یک پدر و مادر موفق برای فرزند خود باشند و او را در رسیدن به موفقیت کمک کنند.
وی افزود: برای موفقیت در هر حوزه‌ای نیازمند کسب دانش و مهارت در آن حوزه هستیم، پدر و مادرِ موفق شدن هم مستثنا از این بحث نیست. با کسب نکردن دانش و مهارت‌های مربوط به این حوزه مشکلات فراوانی پدید می‌آید که علاوه بر سرد شدن ارتباطات والدین با فرزندان آسیب‌های زیادی را وارد اجتماع می‌کند.
این روانشناس حوزه نوجوانان تصریح کرد: یکی از مسائلی که والدین با آن زیاد سر و کار دارند مسئله انتخاب است. پدر و مادرها به این دلیل که فرزندشان قدرت تشخیص رفتار صحیح را ندارند به جای فرزندان خود انتخاب می‌کنند و اصرار بر این دارند که فرزندشان انتخاب آنها را بپذیرد.
قدرتی شهیدی گفت: اغلب پدر و مادرها بر این عقیده‌اند که به عنوان یکی از مسائل تربیتی اگر به فرزند خود بگویند چه رفتاری را انجام بدهد بهتر است و رفتار او باید تحت کنترل ما باشد. در واقع والدین حق انتخاب را از فرزندانشان می‌گیرند تا به مطلوب خود برسند.
وی یادآور شد: با این روش، فرزند حس انسان بودن و باارزش بودن را در خود نمی‌بیند. چون شخص دیگری برای او انتخاب می‌کند؛ اما پدر و مادر می‌توانند قبل از اینکه به جای فرزند خود انتخاب کنند آموزش‌های لازم را در رابطه با آن انتخاب برای فرزند خود شرح داده و مزایا و معایب آن را بیان کرده بعد اجازه انتخاب را به فرزند خود بسپارد.
این مشاور روانشناس ادامه داد: والدین برای جلوگیری از آسیب‌های احتمالی می‌توانند بر کار فرزند خود نظارت داشته باشد. دادن حق انتخاب به فرزند به معنای رها کردن او نیست بلکه به معنای همراه و همدل شدن با فرزند است تا فرزند علاوه بر حمایت و همراهی والدین، حس باارزش بودن را در خود بیابد.
قدرتی شهیدی اظهار کرد: پدر و مادرها نباید حق انتخاب را از فرزندان خود بگیرند. چون این موضوع باعث می‌شود که آنها در تصمیم‌گیری‌های شغلی، تحصیلی و…، خود با مشکل روبرو شوند و روند زندگی آنها مختل خواهد شد.