به گزارش مشرق به نقل از ایران هسته ایٰ موسسه علم و امنیت بین المللی –ارگان مطالعات فنی سازمان اطلاعات مرکزی امریکا- از 13 مارس تا 30 می 2012 (23 اسفند 1390 تا 10 خرداد 1391) 4 سری تصویر ماهواره ای از این تاسیسات منتشر و ادعا کرده است که ایران در حال انجام عملیات وسیع خاک برداری و تخریب ساختمان در پارچین است.
 
یوکیا آمانو مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی روز در آغاز نشست ماه ژوئن شورای حکام  با استناد به همین تصاویر ادعا کرد که احتمالا ایران در حال از بین بردن نشانه های یک آزمایش هسته ای انجام شده در این تاسیسات است.
 
وی بلافاصله تاکید کرد که به همین دلیل خواهان دسترسی فوری به بازرسان به پارچین است.
 
رابرت وود معاون نماینده امریکا در آژانس بین المللی انرژی هم روز همین ادعا را تکرار کرده است.
 
وود در جمع خبرنگاران گفت که اگر ایران نگرانی از بابت فعالیت هایش ندارد، باید هر چه زودتر امکان بازدید بازرسان از پارچین را فراهم کند.
 
همه این فضاسازی ها مربوط به فضایی است که پس از گزارش نوامبر 2011 آژانس درباره آنچه «ابعاد احتمالی نظامی» در برنامه هسته ای ایران خوانده می شود ساخته شد.
 
آژانس در پاراگراف هایی از این گزارش ادعا کرده بود که ایران در ساختمانی در پارچین احتمالا یک محفظه فلزی بزرگ که مناسب برای انجام آزمایش هسته ای است، احداث کرده است.
 
خبرگزاری آسوشیتدپرس روز 26 اردیبهشت 1391 در گزارشی از وین تصویری از این مخزن ادعایی منتشر کرد که البته چیزی بیش از یک نقاشی رایانه ای بسیار ساده نبود.
 
منابع غربی ادعا می کنند ایران در سال 2000 درون این ساختمان یک تست هسته ای انجام داده است.
 
اکنون این منابع با استناد به تصاویر ماهواره ای منتشر شده می گویند که ایران در حال خاک برداری، تخریب این ساختمان ها و از بین بردن نشانه های این فعالیت هاست.
 
اکنون پرسش این است که حقیقت در این باره چیست؟
 
1- نخستین پاسخ به این سوال را دکتر علی اصغر سلطانیه نماینده ایران در آژانس بین المللی انرژی اتمی در گفت وگوی خود با خبرنگاران در روز پنج شنبه 18 خرداد 1391 (7 ژوئن 2012) ارائه کرده است. سلطانیه در این کنفرانس خبری در پاسخ به پرسش خبرنگار روزنامه الشرق الاوسط که نظر او را درباره ادعای عملیات پاکسازی شواهد در پارچین پرسیده بود، خاطره ای را یادآوری کرد که عینا در سخنرانی خود در شورای حکام در صبح روز پنج شنبه هم به آن پرداخته بود. سلطانیه گفت: «من تبلیغات بی اساسی را  که در سال 2004 بر مبنای برخی تصاویر ماهواره ای علیه کشور من پس از گزارش آژانس مطرح شده بخاطر شما می آورم. این تبلیغات پیرامون فعالیتهای اعلام نشده هسته ای در محلی در جنوب ایران که ادعا شده بود معدن اورانیوم، تبدیل اورانیوم و غنی سازی وجود دارد بوده است. در طی بازرسی آژانس که من شخصا حضور داشتم بازرسین یافتند که تمامی موارد نادرست بوده است. محل ذکر شده متعلق به یک شرکت خصوصی بود که سنگ را به بنادر حمل می کرد نه اینکه معدن اورانیوم باشد و ساختمانهائی که سرویسهای جاسوسی موساد و CIA بعنوان فعالتیهای مخفیانه گزارش نموده بودند برای دستشوئی کارگران اختصاص یافته بود. این یک مثال شرم آور است که براساس تصاویر ماهواره ای  و یا اطلاعات غیر معتبر آژانس در تله ای افتاده که اعتبار آژانس را خدشه درا نموده است. من دهها از این موارد را بعنوان مثال دارم لکن با توجه به ضیق وقت از مطرح نمودن آنها خودداری مینمایم. با این وجود من آمادگی دارم تا در صورت درخواست شورای حکام در رابطه با تمامی موارد توضیحات کافی ارائه نمایم».
 
2- دومین مسئله که در اینجا باید به آن توجه کرد این است که اگر مسئله پارچین تا این حد برای غربی ها اهمیت دارد، چرا در مذاکرات بغداد یا قبل از آن در استانبول 2 هیچ تمرکزی روی آن انجام ندادند؟ نوع رفتار مذاکراتی غربی ها به گونه ای است که کاملا این فرضیه را تایید می کند که کل بحث پارچین نوعی فضاسازی رسانه ای است، و الا اگر این موضوع تا این اندازه فوریت داشت، گروه 1+5 باید آن را در صدر درخواست های مذاکراتی خود از ایران قرار می داد در حالی که مطلقا چنین کاری نکرده است.
 
3- سومین موضوع این است که هم آژانس و هم منابع غربی ادعا کرده اند که آزمایش مورد نظر سال 2000 در پارچین انجام شده است. این در حالی است که بازرسان آژانس دو بار در سال های 2004 و 2005 از پارچین بازدید کرده اند. سوال این است که چرا در این بازدیدها هیچ نشانه ای از این فعالیت به دست نیامده است؟
 
4- دانشمندی به نام ویاچسلاو دانیلنکو (روسی الاصل) که در گزارش نوامبر 2011 آژانس به فعالیت های او اشاره و ادعا شده وی در زمینه تست های مورد ادعا به ایران کمک کرده، بعدها در مصاحبه هایی رسمی به صراحت گفت که تخصص وی نانو الماس است و در زمینه انفجارهای هسته ای هیچ تخصصی ندارد.
 
5- آخرین نکته این است که در حالی که پارچین یک تاسیسات بزرگ نظامی است و عملا اندازه آن از یک شهر متوسط هم بزرگتر است، انجام هرگونه عملیات ساختمانی یا اقداماتی از این نوع در آن کاملا عادی است. بنابراین استناد به تعدادی تصویر ماهواره ای که اصالت آنها نیز هرگز از جانب هیچ مرجع مستقلی تایید نشده برای اثبات ادعایی به بزرگی «پاکسازی پارچین از بقایای یک آزمایش هسته ای» کاملا بی وجه است.