کاهش ظرفیت و کاهش نیروی انسانی باید درست زمانی انجام شود که این کمپانی قرار است ۹ مدل جدید تا سال ۲۰۲۵ معرفی کند که اکثر آنها هم قرار است قوای محرکه درون‌سوز بنزینی را کنار گذاشته و باتری و قوای محرکه برقی را جایگزین کنند و بیشتر این اتفاق‌ها در کانون [hub] رنو در شمال فرانسه اتفاق می‌افتد.

این ماجرا شامل مگان جدید، رنو۵، کانگو و یک مدل شاسی‌بلند می‌شود که رنو جزئیات بیشتری درباره آن منتشر نکرده است. اجرای همه این برنامه‌ها مستلزم آن است که رنو با اتحادیه‌های کارگری به توافق برسد. به طور طبیعی این اتحادیه‌ها برای حفظ مشاغل در وطن می‌جنگند و حداکثر فشار را به رنو وارد می‌کنند. رنو هم در پاسخ به این فشارها گفته است که فرانسه از نظر این شرکت «مرکز صنعتی و راهبردی رنو» است.

در پاسخ به درخواست کاهش نیروی رنو، اتحادیه کارگری CFDT فرانسه گفته است فقط در صورتی با رنو به توافق می‌رسد که تضمین کند ۷۵۰ هزار دستگاه از تولیدات سالانه این شرکت حتما در فرانسه اتفاق بیفتد و در ضمن هیچ سایت یا کارخانه‌ای در فرانسه تعطیل نشود.

با وجود این خبر ارزش سهام رنو نه تنها کاهش نیافت بلکه بالاتر هم رفت. البته در سال ۲۰۲۱ به‌طور کلی ارزش سهام رنو ۱۹ درصد کاهش یافته است. سال ۲۰۲۰ رنو تاریخی‌ترین زیان خود را ثبت کرده بود که در سال ۲۰۲۱ روند بهبود پیدا کرد، کمبود نیمه هادی‌ها و وقفه‌های شدید در کارخانه‌های رنو بارها باعث توقف خط تولید شده است. در مقایسه با رقبایی مثل گروه خودروسازی فولکس واگن و استلانتیس، بازگشت به حالت عادی رنو با سرعت کمتری رخ داده است چون تکیه اصلی رنو به بازارهای اروپایی است در حالی که رقبای رنو بازارهایی در چین و ایالات‌متحده هم دارند.

منبع: دنیای اقتصاد