به گزارش مشرق به نقل از خبرآنلاین،  مجتبی جباری می‌گوید 8 سال در استقلال بوده و اولویتش همین تیم است. مجتبی جباری بدون‌شک از نظر فنی یکی از بهترین بازیکنان استقلال طی چند سال اخیر است.

او فصل گذشته هم قبل از مصدومیت زانو، بهترین بازی‌ها را برای استقلال انجام داد و همین عملکرد باعث شد به یک بازیکن ثابت در تیم کارلوس کروش هم تبدیل شود. طی چند روز اخیر هم چالش میان سرمربی تیم‌ملی و مدیرعامل باشگاه استقلال پیش آمده و کروش از مصدومیت مجتبی جباری و پژمان منتظری به شدت ناراحت است و مربیان سابق استقلال را مقصر می‌داند. از سوی دیگر صحبت‌های زیادی هم مطرح شده مبنی بر اینکه جباری در استقلال می‌ماند یا نه اما آن‌طور که به نظر می‌رسد، شماره 8 در جمع آبی‌پوشان ماندنی می‌شود.

همه می‌خواهند بدانند در استقلال ماندنی می‌شوی یا نه زیرا بحث رفتنت به سایر تیم‌ها مطرح شده.

حقیقت این است که چند تیم صحبت‌های خیلی کمی با من انجام داده‌اند و شرایطشان را هم گفته‌اند. البته صحبت جدی مطرح نشده و من می‌خواهم اول با باشگاه خودم صحبت کنم زیرا 8 سال در استقلال بوده‌ام و طبیعی است اولویت اولم استقلال باشد.

این صحبت‌های تو یعنی هواداران امیدوار باشند که در استقلال می‌مانی.

من چندین سال در استقلال بوده و روزهای خیلی خوبی را سپری کرده‌ام. در این مدت هم همواره با مردم و هواداران ارتباط خوبی داشته‌ام و برای طرفداران استقلال ارزش و احترام بسیاری قایلم. باشگاه، هویت و همه چیز خودم را از هواداران دارد و آنها سرمایه‌های واقعی تیم هستند. من از آنها ممنونم که همواره برخورد مناسب و دلگرم‌کننده‌ای با من داشتند و بدون‌شک اولویت اول من در ایران، استقلال است. این را هم بگویم که طی یکی، دو فصل گذشته، ما تیم خیلی خوبی داشتیم. استقلال به معنای واقعی عالی بود و اگر دست‌اندرکاران فعلی تیم، خوب و باهوش عمل کنند، می‌توانند افتخارات خیلی خوبی کسب کنند زیرا این استقلال، با اضافه شدن چند بازیکن طراز اول، می‌تواند حتی مدعی قهرمانی در آسیا هم باشد زیرا از نظر فنی و هم از نظر اخلاقی، نفرات خیلی خوبی دارد.

طی چند روز قبل هم کارلوس کروش به خاطر مصدومیت زانو، خیلی معترض شد و از باشگاه استقلال شاکی بود.

به نظر من آقای کروش حق دارد زیرا من با مینیسک پاره جلوی الاتفاق بازی کردم. حتی دکتر تیم گفت نباید بازی کنی، اما شرایط به گونه‌ای بود که می‌خواستم هر طور شده به استقلال کمک کنم تا بتوانیم راهی لیگ قهرمانان آسیا شویم و از مرحله پلی‌آف صعود کنیم. همین شد که کارم به عمل جراحی کشید و یک ماه عقب افتادم و حالا هم که بازی با قطر را از دست دادم. با این شرایط مقابل الاتفاق بازی کردم و با همه وجود تلاش کردم اما بعد از آن و عمل جراحی‌ام، نه زنگی بود، نه تماسی و نه حتی یک احوالپرسی. آن موقع کار درستی انجام ندادند و انتظار دارم یک باشگاه بزرگ، با بازیکنان خودش و به خصوص آنهایی که قدیمی‌تر هستند یا بازوبند می‌بندند، رفتار بهتر و حرفه‌ای‌تری داشته باشد. با بازی مقابل الاتفاق، به استقلال کمک کردم اما به خودم ضربه زدم و حتی زندگی حرفه‌ای‌ام تحت‌تأثیر منفی قرار گرفت و بازی تیم‌‌ملی با قطر را که خیلی هم مهم بود از دست دادم.

کروش حرف خاصی به تو نزد؟

اول یک نکته بگویم؛ آقای کروش هم می‌توانست من را در دیدار با ازبکستان تا پایان بازی در زمین نگه دارد و بگوید بازی خیلی حساس است اما این کار را نکرد. یا اینکه می‌توانست اشکان دژاگه را به زور به زمین بفرستد اما این‌گونه تصمیم نگرفت. او به سلامت بازیکنانش خیلی اهمیت می‌دهد و به جای اینکه مرا با قرص و مسکن و آمپول به زمین بفرستد، گفت برو و هر وقت خوب شدی برگرد. در صحبتی که باهم داشتیم، گفت این زندگی تو است و اهمیت خیلی بالایی دارد و سلامت بازیکن از هر چیزی مهم‌تر است و من از ایشان تشکر می‌کنم. حتی گفت اگر در یک باشگاه اروپایی، چنین کاری با زانوی تو انجام می‌شد، آن باشگاه را دادگاهی می‌کردند و باید غرامت می‌دادند.

تو گفتی خواستی با زانوی مصدوم، به استقلال کمک کنی و تصمیم خودت بود، اما پزشک و سرمربی وقت تیم نگفتند اگر بازی کنی به ضررت تمام می‌شود؟

ببینید، بازیکن دوست دارد بازی کند و کمک تیمش باشد. آقای کروش می توانست بگوید بازی با قطر خیلی مهم است و بیا هر‌طور شده بازی کن اما با خود من جلسه گذاشت، با دکترها جلسه گذاشت و کلی بررسی کرد، بعد در پایان گفت مقابل قطر نباشد. من جلوی الاتفاق بازی کردم اما خیلی جالب است که حتی شب رفتنم به اتاق عمل، محمدرضا مولایی را واسطه می کردند که به من زنگ بزند و بگوید اگر می‌شود عمل نکن و بیا فینال جام‌حذفی را هم بازی کن! من از این مسئله ناراحت شدم زیرا به جای اینکه سلامتی بازیکن را هم در نظر بگیرند. دنبال گرتفن نتیجه در فینال جام‌حذفی بودند. من پیش دکتر ابراهیمیمان رفتم و گفت مینسیک زانویت یک مقدار پارگی دارد و باید عمل کنی. حتی چند دکتر دیگر هم همین حرف را زدند و فکر می‌کنم با توجه به اتفاقی افتاده در حق خودم و خانواده‌ام و اطرافیانم اجحاف شده حالا هم باید فیزیوتراپی کنم تا فشارهایی که چند ماه آخر روی پایم آمده، درست شود.

صحبت از این بود که چند ماهی طول می‌کشد تا برگردی؟

نه، این‌طور نیست، من حداکثر تا یک هفته دیگر می توانم برگردم و مشکل خاصی وجود ندارد. من خیلی دوست داشتم زودتر برگردم اما بعد از یک فصل فشرده، پایم را عمل کردم و حالا هم که فیزیوتراپی دچار خستگی فوتبالی شدم و فرصتی برای استراحت هم نبود. یک بازی با کیفیت پایین هم در خدمت تیم‌‌ملی بودم و مسابقه با قطر را هم از دست دادم. امیدوارم با یک استراحت مناسب و فیزیوتراپی، برای فصل آینده و ادامه بازی های تیم‌‌ملی به آمادگی کامل برسم.