به گزارش مشرق، بهروز ادهمی اظهار کرد: همه ترسها هم بد نیستند، در حقیقت کمی ترس میتواند برای شما مثل بیمه عمل کند.
وی ادامه داد: چانسکی میگوید برخی ترسها در ذات انسان هستند، برای مثال خیلی از کودکان و بزرگسالان از چیزهایی میترسند که تابهحال تجربه نکردهاند.
ادهمی افزود: مغز انسانها طوری برنامهریزی شده که مثلاً در برابر مارها از خود محافظت کند، حتی اگر فرد در تمام زندگی خود با هیچ مار سمی یا غیرسمی هم مواجه نشده باشد.
این روانشناس عنوان کرد: برخی کودکان از اختلالات اضطراب رنج میبرند، آنها معمولاً نسبت به یک تجربه ناخوشایند، عکسالعملهای احساسی شدیدی نشان میدهند، اکثر اوقات ترسهای کودکان قابل پیشبینی هستند.
وی با اشاره به اینکه ترس کودکان در دورههای مختلف تغییر میکند، بیان کرد: ترسهای نوزادان و کودکان نوپا بیشتر از صداهای بلند و حرکات ناگهانی، اشیای بزرگی که به سمتشان میآیند، غریبهها، جدایی و تغییراتی در خانه است.
ادهمی ادامه داد: کودکان پیشدبستانی بیشتر از تاریکی، صداهای شبانه، ماسکها، هیولاها و ارواح و حیواناتی مانند سگها میترسند.
این روانشناس تصریح کرد: کودکان دبستانی بیشتر از مارها و عنکبوتها، طوفانها و بلایای طبیعی، تنها ماندن در خانه، ترس از معلم عصبانی، اخبار و برنامههای ترسناک، صدمات، بیماریها، دکتر، آمپول و مرگ، ترس از شکست یا طرد شدن، میترسند.
این روانشناس در رابطه با راهکارهای کاهش ترس کودک نوپا و نوزاد، عنوان کرد: در شرایط ایدهآل، دنیای نوزاد سرشار از آغوش امن و پُر از آرامش والدین است، صداهای بلند، غریبهها و هر چیزی که این آغوش را از او بگیرد، باعث ترس او میشود، یک نکته ساده برای حفظ آرامش کودک این است که برنامه منظمی برای زندگی او داشته باشید و همچنین تعداد افرادی را که وارد زندگی نوزادتان میشوند، محدود کنید.
وی در رابطه با راهکارهای کاهش ترس کودک پیشدبستانی، بیان کرد: با بزرگتر شدن دنیای کودکان، آنها از مکانها و افراد جدید ترس دارند، مکانها و افراد جدید باعث میشوند کودک از چیزهای ناشناخته بترسد، برخی از این ترسها نتیجه تجربیات قبلی هستند و برخی ترسها بهخاطر تخیلات دوران کودکی بهوجود میآیند.
ادهمی افزود: بزرگسالان میتوانند تصور نکنند که چیزی در گوشه تاریک کمد اتاقشان در کمین آنها نشسته، ولی کودکان هنوز این مهارت را پیدا نکردهاند که به خودشان آرامش بدهند.
این روانشناس در رابطه با راهکارهای کاهش ترس کودک در سنین مدرسه، بیان کرد: کودک در سنین مدرسه در دنیایی از دانش و تجربیات جدید قرار میگیرد، این دنیا البته حاوی خطرات واقعیتری مانند مانور آتشسوزی، دزدی، طوفان و جنگ است. واقعگرایی کمکم به سراغ او میآید.
وی بیان کرد: مطمئن شوید که میدانید کودکتان دقیقاً از چه میترسد، اگر کودکتان دوست ندارد به استخر برود، آیا دلیلش این است که از آب و غرقشدن میترسد؟ یا اینکه از صدای سوت غریقنجات وحشت دارد؟ تنها راهِ فهمیدن، این است که بپرسیم.
ادهمی ادامه داد: در مورد کودکان کم سن و سال میتوانید از نقاشی کشیدن استفاده کنید، از او بخواهید دو نقاشی بکشد یک نقاشی از خودش در شرایط ترسناک و یک حباب نگرانی روی سرش که فکر میکند در آن شرایط چه اتفاقی خواهد افتاد، بعد از کودک خود بخواهید نقاشی دیگری از خودش در همان شرایط بکشد، ولی یک حباب باهوشتر روی خودش بگذارد، حبابی که در آن آرامش بیشتر و افکار واقعگرایانهتری دارد.