به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: نویسنده روزنامه اعتماد در یادداشتی با وجود اینکه می‌گوید به رئیسی رأی نداده، به سفرهای استانی پرداخت و نوشت: شخصا مدافع حضور راحت و خودمانی روسای جمهوری در میان مردم بوده و انصافا از تبختر و خودبزرگ‌بینی برخی از گذشتگان در این زمینه شاکی هستم. البته با اقدامات نمایشی با پول ملت برای کسب محبوبیت و پایگاه اجتماعی و راه‌انداختن کارناوال ماشین و مردم و تعطیل کردن فعالیت‌های عادی استان‌ها و امتیاز دادن به استاندارها براساس میزان جمعیتی که در مراسم استقبال جمع کرده‌اند و... بیشتر مخالفم و خدا را شکر که جناب رئیسی تاکنون سفرهای استانی خودش را از این دو بعد خوب مدیریت کرده است. همین که مردم برای شنیدن سخنرانی رئیس‌جمهوری بسیج دلخواه یا اجباری نمی‌شوند و ساعتها وقت آنان گرفته نمی‌شود و ادارات و مدارس تعطیل نشده و میلیون‌ها تومان از ثروت ملی برای برگزاری این‌گونه نمایش‌های سیاسی به هدر نمی‌رود، اقدام خوبی است که باید مورد تقدیر قرار بگیرد.
اعتماد با اذعان تلویحی به سوء‌مدیریت دولت قبل در استان‌های مختلف می‌افزاید: در استان‌ها کوهی از مشکلات روی هم تلنبار شده و هزاران مطالبه درست و نادرست از سوی مردم مطرح می‌شود. صدها پروژه ناتمام و صدها واحد اقتصادی ورشکسته در هر استانی وجود دارد که نیازمند تزریق پول است. هزاران جوان بیکار در هر استانی منتظرند تا دست‌شان به یک مسئول حکومتی برسد که تقاضای کار کرده و نامه معرفی برای اشتغال دریافت کنند. هزاران نفر هم خواستار دریافت وامی ارزان و با سود کم هستند تا شاید خودشان بتوانند مشکل اشتغال خود را حل کنند. مسئولان بخش‌های مختلف هم هر کدام از روسای جمهوری انتظار دریافت اعتبار برای تکمیل یا اجرای پروژه‌های مورد نظر را دارند. اعتصاب و دست از کار کشیدن و اعتراض کارگری هم در بسیاری از جاها هست که با آمدن رئیس‌جمهوری انتظار مداخله فوری و مستقیم او را برای حل شدن مسائل دارند. قطعا جناب رئیسی با این فهرست بلند و بالای مطالبات مردمی در همین چند سفر استانی خود بسیار آسان و سهل آشنا شده است ولی نکته مهم این است که برای جواب دادن به این مطالبات نمی‌توان به همین آسانی اقدام کرد. اگر بودجه و پول نباشد هیچ فرقی میان دولت‌ها نیست. اگر پول بود اکثر آن پروژه‌های ناتمام به اتمام می‌رسیدند و تعطیلی
۸۰ درصدی شهرک‌های صنعتی را شاهد نبودیم و بیکاری عجیب و غریب استان‌ها شکل نمی‌گرفت. فاصله میان وضع موجود با وضع مطلوب را با مدیریت درست می‌توان طی کرد اما این کار بدون امکانات میسر نیست. دولت رئیسی در مقام برخورد سنجیده با مسائل استان‌ها باید به محدودیت منابع مادی دولت توجه تام کند و بیش از توان موجود، انتظارات را دامن نزند.
نویسنده توضیح نداده اولاً چرا وعده رونق اقتصاد کشور و سرازیر کردن ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیارد درآمد به کشور در دولت سابق، به اینجا ختم شده که نه تنها پولی نیست بلکه حتی کسری بودجه ۵۰۰ هزار میلیارد تومانی به یادگار مانده است؟ ثانیاً اگر واقعاً پولی نبود و خزانه خالی بود، فسادها و ریخت و پاش‌ها و رانت‌های چند صد هزار میلیارد تومانی (در قالب واگذاری کارخانه‌ها، حراج ارزی و...) چگونه اتفاق افتاد؟ ثالثاً همه چیز بند پول و بودجه نیست. از جمله رفتن میان مردم و تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی و اهل فن که اغلب سالهاست در حسرت جلسه با برخی مدیران دولتی و دادن پیشنهادها و راهکارها و گفتن موانع قابل برطرف، مانده‌اند.