به گزارش مشرق، آیت الله ابوالقاسم علیدوست به مناسبت میلاد پیامبر اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) گفت: پیامبر اکرم (ص)، رسول اسلام و رسول مسلمانان نیستند و رسانه ها دقت کنند که بر روی نام پیامبر اکرم به عنوان رسول اسلام تاکیدی نداشته باشند. چون آن حضرت رسول خداست از طرف آسمان و رسول انسان است از طرف زمین.
رسول اسلام نداریم
رئیس انجمن فقه و حقوق اسلامی حوزه علمیه قم افزود: مشخص نیست واژه رسول اسلام یا رسول مکرم اسلام را چه کسی القا کرده است. با معارف رسول خدا می توان برادری انسانی را نهادینه کرد. تاکید می کنم، نه برادری دینی و مذهبی بلکه برادری انسانی که از بیش از ۱۰ آیه استفاده می شود و می توان خانه مشترک بشریت را ساخت.
علیدوست اضافه کرد: او خاتَم الانبیاء و خاتِم الانبیاء است و دین آن حضرت، جامع همه شئون انسانی است و جهانی و جاودان است. او رحمه للعالمین است. روایتی از امام صادق (ع) ذیل آیه اول سوره شمس نقل شده که آن حضرت فرمود منظور از شمس رسول خداست و چقدر مشابهت عمیقی میان خورشید و پیامبر وجود دارد. خورشید، تکرارناپذیر است و خسته کننده نیست، بر همگان می تابد و هستی را گرم می کند. خورشید مرزبندی ندارد و خودی و غیرخودی نمی شناسد و اینها را در پیامبر اکرم (ص) می بینیم.
مظلومترین دوره پیامبر
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: به تحقیق هیچ زمانی مظلومیت پیامبر به اوج دوران کنونی نبوده است. داعش و پیروان داعش به نام اسلام خون می ریزند و خود را منسوب به مکتب پیامبر می دانند. این در حالی است که هیچ تناسبی میان بی اخلاقی این افراد و پیامبر برقرار نیست. لذا پیامبر امروزه مظلومترین دوران خود را می گذراند.
امام صادق موسس مکتب شیعه نیستند
وی افزود: از دو رفتار گلایه دارم. وقتی سخنرانان، مداحان و رسانه ها می خواهند امام صادق (ع) را وصف کنند، می گویند موسس مکتب جعفری و موسسه مذهب شیعه و غفلت خودی ها و زرنگی مخالفان به این خبط ناموجه دامن می زند. چون در چنین ایامی بارها از رسانه ها مانند صدا و سیما چندین بار امام ششم به این وصف نامیده می شوند. البته مکتب شیعه مرهون ومدیون امام صادق (ع) است اما آن حضرت موسس مکتب شیعه نیستند.
این استاد حوزه افزود: گلایه دیگر این است که وقتی می خواهند از امام صادق (ع) تعریف کنند، کرامات آن حضرت را برجسته می کنند. مثلا این که کجا با حیوانی سخن گفتند یا درختی را به حرکت درآوردند یا از غیب خبر دادند. من نمی خواهم این موارد را انکار کنم ولی تاکید من بر این مطلب است که وقتی از امام صادق (ع) مطلبی را بیان کنیم، از تبیین معارف اصیل اسلام توسط امام صادق (ع) و تربیت هزاران شاگرد در عرصه های مختلف سخن بگوییم و نه از خرافه زدایی، بیان کژی ها، ناراستی ها و نادرستی ها و غلوها.
دانشگاهی برای همه انسان ها
وی با بیان روایتی تاریخی گفت: یک مرد شامی به محضر امام جعفر صادق (ص) رسید و گفت بلغنی انک عالم بکل ما تسئل عنه برای من خبر آورده اند که از هر چه بپرسند جواب می دهی. آن شخص با تکبر متکی به دانش خود به امام پیشنهاد مناظره داد. امام فرمود در چه موضوعی می خواهی مناظره کنی و آن مرد شامی گفت درباره قرآن که امام فرمود با عمران مناظره کن. مرد شامی گفت من می خواهم با شما مناظره کنم ولی امام فرمود اگر با عمران مناظره کردی و بر او غالب شدی یعنی بر من غلبه کرده ای.
علیدوست ادامه داد: مرد شامی با عمران مناظره کرده و محکوم شد. آن گاه خواست در ادبیات عرب و علوم عربی مناظره کند که امام او را به ابان بن تغلب حواله دادند. سپس او را در فقه به زراره بن اعین، در کلام به مومن الطاق، در جبر و تفویض به طیار، در بحث توحید به هشام بن سالم و در امامت به هشام بن حکم معرفی کردند. بنابر این امام صادق (ع) موسس چنین مدرسه ای بودند که دانشگاه و مدرسه ای از اسلام برای انسان بود. یعنی در این دنشگاه نه مذهب، نه جنیسیت و نه ملیت شرط است و نه گزینشی وجود دارد. در این مدرسه به روی همه باز است و هر کسی می تواند در آن شرکت می کند. اگر می خواهیم از امام صادق (ع) بگوییم به این مطالب اشاره کنیم.
عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی افزود: در زمان امام صادق (ع) همه عواملی که آن حضرت را به یک حرکت نظامی افراطی و پوپولیستی بکشاند، وجود داشت؛ به گونه ای که بخشی از شیعیان افراطی از طرف خراسان و ابومسلم خراسانی، از طرف بصره، از طرف جوانان کوفه و فرزندان امام حسن در مدینه خواستار حرکت نظامی بودند و حتی امام صادق به حسادت متهم شدند ولی به یک حرکت کور قابل سرکوب تن ندادند و فرهنگ را اصلاح کردند تا اسلام حفظ شود.
وی افزود: باید با آن جمله ای که امام صادق (ع) درباره پیامبر فرمود درباره خودشان بگویم. امام فرمود پیامبر خورشید بود و من می گویم خود او خورشید منظومه ملکوت بود. ابن تیمیه که دشمن اهل بیت است و تا بتواند فضایل را انکار می کند، گویا برای انکار فضایل اهل بیت آمده بود ولی می گوید ان جعفر بن محمد من ائمه الدین باتفاق اهل السنه؛ جعفر بن محمد از امامان دین است. یعنی باید دین را از جعفر بن محمد گرفت و این را فقط من نمی گویم بلکه به اتفاق اهل سنت امام صادق چنین شانی دارد. (کتاب منهاج السنه جلد یک صفحه ۴۹۷).