به گزارش مشرق، رتکلیف این‌بار مقابل دفتر نخست وزیری که در مجاورت وزارت امور خارجه و ساختمان پارلمان قرار دارد تحصن کرده تا با یک تیر چند نشان را هدف قرار دهد. رتکلیف از سال ۱۳۹۵ که همسرش بازداشت شد با طرح ادعاهای ساختگی و به طور بی‌رحمانه‌ای علیه ایران فضا سازی و به عناوین و اشکال مختلف تلاش کرده تا مسیر حقوقی پرونده زاغری را تغییر دهد. او از یک سو ایران را به نقض حقوق همسرش متهم و از سوی دیگر ادعا می‌کند که تهران با سفر او به ایران موافقت نمی کند.
او دو سال پیش مقابل سفارت جمهوری اسلامی ایران تحصن و به اصطلاح اعتصاب غذا کرد تا اعتراض خود را بدون توجه به روند قضایی پرونده همسرش به نمایش بگذارد؛ اما با ایجاد محدودیت در تردد دیپلمات‌های کشورمان ماده ۲۲ کنوانسیون وین درباره روابط دیپلماتیک را که بر ضرورت عدم اختلال در امور روزمره سفارتخانه‌ها و آرامش روانی کارکنان آن تصریح می‌کند، نقض کرد و پلیس لندن هم فقط نظاره‌گر بود.
رتکلیف با ترفند برخی رسانه‌های انگلیس موفق شد تا تصویری زجر کشیده از خود مخابره کند اما نتوانست از قاب دوربین که تصویر او را هنگام صرف نوشیدنی صید کرد فرار کند. پس از انتشار این تصویر که مایه آبرو ریزی نامبرده شد، اعلام کرد که در برنامه اعتصاب او نوشیدن مایعات مجاز است؛ اما چندی بعد بساط خود را از مقابل سفارت جمع کرد و رفت.
همان زمان شماری از نمایندگان مجلس انگلیس برای گرم شدن شوی تبلیغاتی رتکلیف به ملاقات او رفته و به اصطلاح ابراز همدردی کردند؛ اما بر اساس مشاهدات، هیچ‌کدام از قانون گذاران انگلیسی اطلاعی از جزییات پرونده زاغری، جز آنچه توسط رسانه‌ها مطرح شده، نداشتند. چنانچه «پاولا شریف» نماینده منطقه دوزبری گفته بود: من با ریچارد صحبت کردم و او می‌گوید برای سفر به ایران روادید دریافت نکرده است. ترجیح می‌دهم به حرف او اعتماد کنم.
این درحالیست که سفیر سابق کشورمان تصویر ایمیل ریچارد رتکلیف در فروردین ۹۶ را منتشر کرد که برای ملاقات با همسرش جواب سربالا داده است. رتکلیف در این نامه به یک ابراز امیدواری بسنده کرده که در صورت حل نشدن پرونده همسرش پس از انتخابات ریاست جمهوری ایران در خرداد همان سال به این مساله "نگاه می‌کند". بر اساس اظهارات مسئولین ایران، او پس از این نامه هرگز تقاضای روادید نکرد.
تولیپ صدیق نماینده منطقه کلیبرن و همپستد که رتکلیف در آن منطقه ساکن است منکر چنین پیشنهادی از سوی ایران مبنی بر آمادگی برای صدور ویزا و سفر رتکلیف به تهران است و می گوید: ما خیلی وقت است که برای صدور ویزای ریچارد به ایران تقاضا کرده‌ایم اما پیشرفتی در این زمینه صورت نگرفته است.
وی که در شوی تبلیغاتی رتکلیف مقابل سفارت ایران حاضر شده بود گفت: صدور ویزا برای رتکلیف کم‌ترین کاری است که می‌توان برای دیدار او با خانواده‌اش انجام داد.
زمانی که از آمادگی تهران برای صدور روادید و امتناع رتکلیف از او سووال شد، صدیق رو به رتکلیف گفت: "آیا تو امتناع کردی؟ " رتکلیف هم که توقع چنین پرسشی را نداشت پاسخ داد: خیر، این حقیقت ندارد، آن‌ها هرگز به من ویزا ندادند.
رتکلیف اکنون در کنار دخترش که با همکاری مقامات جمهوری اسلامی، به لندن سفر کرد تا به پدرش ملحق شود، در یک منطقه سوق‌الجیشی پایتخت دست به اعتراض زده و علاوه بر تکرار خواسته‌های سابقش، اظهارات خارج از عرفی را مطرح می‌کند. او جمهوری اسلامی را به گروگانگیری شهروندان دو تابعیتی متهم کرده و از دولت لندن خواسته تا این امر را بپذیرد. نامبرده خواستار مجازات عاملان، از طریق تحریم شخصی این افراد یا کشاندن ایران به دادگاه شده است. این شهروند انگلیسی که وابستگی او به گروهک تروریستی منافقین و لابی صهیونیسم محرز شده است، خواستار پایان دادن به سیاست ادعایی «گروگانگیری» از سوی ایران شده است.
او برای تحقق خواسته‌هایش دوباره ادعای اعتصاب غذا را مطرح کرده، اما فراموش کرده قبری که در اصطلاح مقابلش گریه می‌کند مرده‌ای ندارد! حدود ۴۰ سال پیش بود که «رابرت جرارد ساندز» مشهور به «بابی ساندز» مبارز ایرلندی که می‌خواست انگلیس به اشغال ایرلند پایان دهند پس از ۶۶ روز اعتصاب غذا در زندان این کشور درگذشت. همان زمان وزیر ایرلند شمالی در کابینه انگلیس گفت: «این نوع اعمال بی‌دلیل یک جنبه خودآزاری بیهوده دارد»! و تلخ‌تر از آن سخن «مارگارت تاچر» نخست وزیر وقت انگلیس بود که گفت: «آقای ساندز [...] تصمیم گرفت جان خود را از دست بدهد»
به این ترتیب رتکلیف هم اگر جان خود سیر شده است می‌تواند به این «خودآزاری بیهوده» ادامه دهد اما این فشارها در گذشته هم تاثیری بر روند رسیدگی به پرونده همسرش در تهران نگذاشته و اکنون هم نخواهد گذاشت.
نازنین زاغری سال ۱۳۹۵ به جرم فعالیت‌های تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی، در تهران بازداشت و در حال گذراندن دوران محکومیت است. وی هنگام بازداشت از تهران به‌عنوان مدیر پروژه در شرکت رسانه‌های گروهی «تامسون رویترز» فعالیت می‌کرد.