به گزارش مشرق؛ اسماعیل هنیه شامگاه چهارشنبه در سخنانی در جریان همایشی سیاسی پیرامون رویکردهای آتی حماس جهت پیشبرد پروژه ملی فلسطین، پنج عامل را برای پیشبرد پروژه ملی نام برد: اعتبار بخشی مجدد به پروژه ملی، توافق بر سر اصول و اهداف، بازسازی ساختار سازمان آزادیبخش، توافق بر سر برنامه سیاسی برای مرحله کنونی و اتخاذ استراتژی مبارزاتی.
هنیه تاکید کرد: باید از طریق نقاط مشترک و توافقنامههای امضا شده، به یک برنامه سیاسی برای مرحله کنونی دست یابیم. وی گفت: ما از یک میراث سیاسی برخورداریم که از رهگذر آن میتوانیم بر سر یک برنامه سیاسی به توافق برسیم.
وی همچنین بر اهمیت توافق بر سر یک استراتژی مبارزاتی که بین فعالیتهای دیپلماتیک و مقاومت از جمله مقاومت مردمی هماهنگی و همسویی ایجاد کند، تاکید کرد و گفت: ما آماده ورود به مقاومت مردمی در کرانه باختری و توسعه آن به سمت یک انتفاضه علیه رژیم اشغالگر هستیم.
رئیس دفتر سیاسی حماس خواستار بازسازی ساختار سازمان آزادیبخش فلسطین به عنوان مرجعیت رهبری ملی فلسطین، به شیوهای شد که متضمن مشارکت تمامی طرفها باشد.
اسماعیل هنیه از آمادگی حماس برای ورود به یک عملیات حقیقی جهت بازسازی سازمان آزادیبخش و تشکیل یک رهبری واحد تا زمان برگزاری انتخابات شورای ملی فلسطین خبر داد.
هنیه وجود سازمان آزادیبخش بدون حضور حماس، جهاد اسلامی، جبهه خلق و جبهه دمکراتیک برای آزادی فلسطین را بی معنی دانست.
وی همچنین اعتباربخشی مجدد به مساله فلسطین و پروژه ملی فلسطین در عرصه عربی، اسلامی و بینالمللی را امری مهم و ضروری خواند و تاکید کرد که این مستلزم ترسیم مجدد وظایف و مسؤولیتهای تشکیلات خودگردان است.
هنیه در بخش دیگری از سخنانش اظهار کرد که ملت فلسطین از عناصر قدرت زیادی برخوردار است و هرگز از مقاومت و مبارزه خسته نمیشود.
وی گفت: ما صاحب حق هستیم و هرگز رژیم اشغالگر که باطل و نامشروع است، نمیتواند حقایق و واقعیتها را تغییر دهد.
هنیه تصریح کرد: وقتی مقاومت در غزه محاصره شده دارای موشکهایی است که میتواند هر نقطه از اراضی اشغالی را با آن هدف قرار دهد، پس باید به قدرت و توان آن در مقابله با دشمن اشغالگر اذعان کنیم.
وی خاطر نشان کرد: دشمن صهیونیستی با وجود امکاناتی که در اختیار دارد؛ اما از نظر ساختار سست و ضعیف است.
رئیس دفتر سیاسی حماس پنج چالش را برای عقبگرد پروژه ملی فلسطین برشمرد که عبارتند از: معاهده اسلو، به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی و تعامل با آن، تضعیف نقش و جایگاه مراجع رهبری ملت فلسطین، کنار گذاشتن مقاومت به عنوان یک گزینه راهبردی از نظر رهبران تشکیلات خودگردان، گمان اینکه گزینه سازش، تنها گزینه ممکن است، کاهش نقش و جایگاه کشورهای عربی و عادیسازی روابط با دشمن صهیونیستی.