به گزارش مشرق، با شیوع ویروس کرونا و نگرانی از تعطیلی کلاس‌های درس، با تکاپو و مهربانی معلمان نه تنها کلاس درسی تعطیل نشد بلکه خانواده‌هایی که در این روزها نگران تحصیل دانش‌آموز خود بودند نگرانی‌شان برطرف شد.
تداوم روزهای کرونایی و ورود مازندران به بیست‌ویکمین ماه از شیوع ویروس کرونا نه تنها از تلاش‌شان کم نکرد بلکه پشتکارشان برای تدریس مضاعف شد و در این میان برخی از معلمان حتی با بهره‌گیری از خلاقیت و نوآوری به تسهیل روند آموزش نیز کمک می‌کنند.
بیشتر بخوانید
روایت قالیباف از دیدارش با یک معلم فداکار
در این گزارش به سراغ معلم فداکار دیگری رفتیم که متاسفانه این روزها در بیمارستان بستری بوده اما بیماری نتوانست او را زمین‌گیر کند؛ چند روزی است علیجان محمدی، دبیر دبیرستان نمونه احمدی لاریجانی، به‌دلیل بیماری کرونا در بیمارستان امام علی (ع) بستری است اما با وجود بیماری (حال نامساعد) و بستری بودن در بیمارستان تدریس را رها نکرده است.
این مهم نشان از حس مسؤولیت‌پذیری و تعهد همه معلمان به ویژه آقای محمدی دارد که با این معلم دلسوز به گفت‌وگو نشستیم.
علیجان محمدی معلم دروس دینی، عربی و قرآن پایه متوسطه اول دبیرستان نمونه احمدی لاریجانی در گفت‌وگو با فارس می‌گوید: درست است در بستر بیماری هستم اما بچه‌ها که گناهی نکردند و نباید آموزش تعطیل شود.
با شیوع ویروس کرونا کلاس‌های حضوری تعطیل شده اما این موضوع به‌معنای تعطیلی آموزش نیست؛ بلکه وظیفه ما معلمان در این راستا سنگین‌تر شده است.
این معلم بیان می‌کند: امسال، سال آخر تدریس بنده است و موظف هستم در کلاس درس همراه با دانش‌آموزان باشم.
کار این معلم مهربان به‌نوعی مشق مهربانی در بیمارستان است، در حالی شاهد چنین فداکاری‌هایی هستیم که برخی تصور می‌کنند آموزش آنلاین بار آموزش را از معلم‌ها گرفته است.
محمدی در این‌خصوص عنوان می‌کند: به‌نظر من افرادی که به این موضوع اعتقاد دارند در جریان کار نیستند، چرا که در روزهای آموزش حضوری چند ساعت در مدرسه حضور می‌یافتیم ولی اکنون کل ساعات شبانه‌روز درگیر پاسخگویی به سوالات، ارزشیابی تکالیف و روش‌های مختلف تدریس هستیم که کار آموزش را خیلی سخت‌تر کرده است.
در حال حاضر در طول شبانه‌روز عملا درگیر آموزش بوده و با دانش‌آموزان در ارتباط هستیم، تماس می‌گیرند و پیام می‌دهند و ما باید پاسخگو باشیم ولی با وجود همه این سختی‌ها و مسائل خوشحال هستیم.
وی یادآور می‌شود: از ابتدا با عشق و علاقه وارد این حرفه شدم و باوجود کاستی‌ها و نقص‌ها با عشق و علاقه به کار ادامه دادم و می‌دهم.
محمدی از خاطراتش هم گفت و یادآور شد: روزهای معلمی پر از خاطرات تلخ و شیرین است که برای معلمان به یادگار گذاشته شده و شیرین‌ترین خاطره من هم در طول سال‌های گذشته مربوط به سه سال پیش بود که در کلاس درس بودم، یکی از دانش‌آموزان در درس عربی خیلی ضعیف بود من هم از دانش‌آموز خواستم بیاید پای تخته، وقتی از او سوال پرسیدم سریع جواب داد، باتوجه به پاسخش آن روز سر کلاس درس خیلی تشویقش کردم از آن روز به بعد اشتیاق به درس عربی در این دانش‌آموز بیشتر شد و همین تشویق انگیزه‌ای برای یاد گرفتن درس عربی شد که این خاطره هیچ‌گاه از ذهنم فراموش نمی‌شود.
وی در پایان یادآور شد: همه ما معلمان دلتنگ شور و شوق کلاس‌های حضوری هستیم ولی متاسفانه کرونا ما را از محیط مدرسه، هیاهو، سر و صدا و معصومیت دانش‌آموزان دور کرد، اما امیدوارم هرچه زودتر شاهد قطع زنجیره ویروس باشیم؛ به امید آن روز.