به گزارش مشرق، اسماعیل آقایی در خصوص مخالفت خود با ریاست زهرا اینچه درگاهی در فدراسیون ژیمناستیک، اظهار داشت: از همان روزی که رقابت برای ریاست فدراسیون آغاز شد، ۵ بار تلفنی با اینچهدرگاهی صحبت کردم. در آن زمان قرار بود افشین داوری کاندیدای ریاست شود و خبری از کاندیداتوری اسبقیان نبود. داوری چند نوبت با من صحبت کرد و هر جایی هم که می رفت، من هم حضور داشتم. یک بار در تبریز با اینچهدرگاهی صحبت کردم و از او خواستم نشستی با هم داشته باشیم. اینچهدرگاهی شخصیت بالایی داشت و من کوچکترین بی حرمتی نکردم. گفتم صحبت کنیم تا مسئله ژیمناستیک حل شود اما متاسفانه این برنامه اجرایی نشد و در نهایت اینکه بعد از برگزاری انتخابات، آرا لازم را کسب کرد.
عضو سابق هیات رئیسه فدراسیون ژیمناستیک گفت: من پیش از این گفته بودم فدراسیون پیشرفت قابل توجهی نداشته اما پشت صحنه افرادی بودند که صحبتهایی را از طرف من به صورت مصاحبه میزدند. در دورهای علیه اینچهدرگاهی شب نامههایی منتشر میشد که این مسائل از ۵۰ سال پیش وجود داشته و اتفاق جدیدی نیست. افرادی که از طرف فدراسیون برای سرمربیگری تیم ملی انتخاب نشدند، همراه سه چهار نفر دیگر که سن و سال بالایی دارند و دارای تفکر قدیمی هستند، اقدام به انتشار شب نامهها کردند. آخرین باری که این مطالب را دیدم، واقعا خیلی متاسف شدم. پس از این اتفاق تصمیم گرفتم که جلسهای با اینچهدرگاهی داشته باشم و بگویم که اتفاقات خاصی علیه وی در حال رخ دادن است و کاسه و کوزه آن سر من شکشته می شود.
وی افزود: گفتم این مسائل خانوادگی است و خودمان حل کنیم بهتر است. عدهای تلاش کردند من را منصرف کنند و گفتند نیازی به جلسه نیست اما من در این سن و سال صلاحم را بهتر از هر کسی میدانم. مرا تحت فشار گذاشتند با رئیس فدراسیون ارتباط نداشته باشم اما من قبول نکردم. با اینچهدرگاهی جلسه گذاشتم و مشکلات و اختلافات را حل کردیم. من اعتقاد دارم دعوای خانوادگی هست و این چیزی نیست که بتوان جلوی آن را گرفت. من هم چون با رئیس فدراسیون نشستی نداشتم، طبیعی بود بدبین باشم اما زمانی که با او صحبت کردم، دیدم آنطور که فکر میکردم نبود. کسانی که شب نامه مینویسند، اگر جرات و شهامت داشتند، مانند من با رئیس فدراسیون صحبت و انتقادات خود را مطرح میکردند.
بیشتر بخوانید:
کلاف سردرگم در ۳ فدراسیون؛ از ابطال انتخابات تا بلاتکلیفی مطلق
مسئول سابق امور استانهای فدراسیون ژیمناستیک درباره حضورش در تجمعی که ۴ سال پیش علیه اینچهدرگاهی مقابل وزارت ورزش صورت گرفت، اظهار داشت: این تجمع خودجوش نبود و از قبل برنامه ریزی شده بود. در آن روز در فدراسیون دانش آموزی جلسه داشتم. ناخودآگاه در این تجمع بودم. متاسفانه از من عکس گرفتند تا از آن سوءاستفاده کنند. یک بار هم جلسهای با خانم فریبا محمدیان داشتم و درباره ژیمناستیک صحبت کردم تا اوضاع فدراسیون بررسی شود.
آقایی گفت: اگر از همان روز اول برخی پیشکسوتان که مخالف هستند و من آنها را دوستشان دارم، به جای اینکه دنبال منافع شخصی باشند، دنبال منافع فدراسیون بودند، همه چیز خوب پیش میرفت. متاسفانه هر روز شاهد هستیم که این افراد علیه فدراسیون مصاحبه میکنند. نیت این افراد پیشرفت ژیمناستیک نیست و این مسئله را خودشان هم میدانند اما در حال لجبازی هستند. برخی از دوستان که امروز علیه فدراسیون مصاحبه میکنند، در دوره محتشمی هم این کارها را انجام میدادند. در زمانی که حمید سجادی معاون وزیر ورزش بود، در جلسهای با مخالفان فدراسیون شرکت کرد. به او گفتم که حرفهای این افراد واقعیت ندارد. در آن جلسه ۲۸ نفر حضور داشتند که ۲۰ نفر از آنها جزو اهالی ژیمناستیک نبودند.
مسئول سابق انجمن ژیمناستیک آموزشگاههای کشور یادآور شد: این دوستان ما بزرگ ورزش و ژیمناستیک هستند و نمیدانم چرا دست به این مسائل میزنند و واقعیتها را کتمان میکنند؟ اگر هر کدام دنبال منافع خودمان باشیم، سنگ روی سنگ بند نمیشود. اگر شخص دیگری هم بیاید، اجازه نمیدهند ژیمناستیک پیشرفت کند. برخی هم در آن زمان دنبال سودجویی بودند تا بتوانند چیزی از فدراسیون بگیرند. یکی از کاندیداها که مدعی است با من جلسهای داشت، مخالفتم را به او اعلام کردم چون دیدم حرفی برای گفتن ندارد. به او مکتوب نوشتم و گفتم اگر رئیس شوی، پایم را در فدراسیون نمیگذارم.
وی درباره صحبتهای جمیله سروری که عنوان کرده بود اینچهدرگاهی هرگز مربی ملی نبوده، خاطرنشان کرد: متاسفانه این حرف واقعیت ندارد. کسانی که میگویند اینچه درگاهی قهرمان نبوده، باید این مسئله را ثابت کنند و از روی سند صحبت کنند. من دوران ورزشکاری و مربیگری وی را به یاد می آورم. من خانواده اینچه درگاهی را میشناسم و واقعا او جزو خانواده ژیمناستیک است. اینچهدرگاهی کاپیتان تیم ملی و جزو ورزشکاران نترس و جسور ایران بوده است.
وی ادامه داد: سروری خواهر من است اما اینکه میگوید در ۱۲ سالگی به المپیک رفتم، ابهاماتی دارد. دبیر آن زمان فدراسیون که مربی من در سال ۱۳۵۴ بود، بارها عنوان کرد که سروری اصلا در المپیک شرکت نکرد. چون پدر سروری در سفارت کار میکرد، او را اعزام کردند اما این اعزام خلاف قانون بود چون شرایط سنی را نداشت. اینکه مدام خودمان بگوییم به المپیک رفتهایم، درست نیست بلکه باید این مسئله را بقیه تایید کنند. رئیس فدراسیون آن زمان هنوز هست و میتواند تایید کند چه اتفاقاتی افتاده است.
آقایی درباره اینکه گفته می شود در گذشته اردوهای تیم های ملی شرایط خوبی نداشت، تصریح کرد: ما حق کشیدن سیگار در سالن و جلوی ورزشکاران را نداریم اما این اتفاقات توسط مربیان رخ میداد. من آموزش و پرورشی هستم و چنین مسائلی را نمیپسندیدم. به همین دلیل تلاش زیادی کردم تا جلوی این اتفاقات گرفته شود. ما به عنوان مربی حق نداریم جلوی ورزشکاران سیگار بکشیم چون بچهها هم یاد میگیرند.
وی افزود: از همه مخالفان درخواست میکنم که دست از اقداماتشان بردارند چون باید به دنبال باقیات و صالحات باشند. الان چون ژیمناستیک کشور رو به پیشرفت است، جا برای این افراد تنگ شده است. اگر مبنا پیشرفت ژیمناستیک باشد، باید منافع ملی را مدنظر قرار دهیم.