به گزارش مشرق، دکتر قاسم فخرایی جراح و متخصص چشم گفت: با افزایش سن (۴۰ سالگی به بالا) عدسی لنز چشم به تدریج سفت شده و توانایی دامنه تطابق آن کاهش یافته و سبب تاری دید می شود که به آن پیرچشمی می گویند.
وی با بیان تعریفی دیگر مبنی بر اینکه کاهش قدرت تطابق عدسی را پیرچشمی می گویند، اظهار داشت: زمانی که در سنین کودکی، نوجوانی و جوانی هستیم لنز چشم قوام نرمی داشته و به راحتی می تواند برای دیدن تصاویر در دور یا نزدیک عدسی لنز چشم تطابق را به راحتی انجام داده و تصویر به خوبی و واضح دیده شود.
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران با تاکید بر اینکه افزایش سن همچنان سبب سفت شدن عدسی لنز چشم شده و این موضوع کاهش و تاری دید را به دنبال خواهد داشت، گفت: زمان هایی که به دور دست نگاه می کنیم اگر از قبل عیب انکساری نداشته باشیم (عینکی نباشیم) عدسی لنز چشم تطابق نکرده و به حالت ریلکس تصاویر دور را بر روی شبکه چشم به صورت متمرکز یا فوکوس کرده و تصویر به وضوح دیده می شود.
بیشتر بخوانید
«پیر چشمی» چیست؟
دکتر فخرایی ادامه داد: زمانی که می خواهیم به شیئی در فاصله نزدیک تر از دور نگاه کنیم (تا فاصله ۶ متری) به هر مقدار که شیئی نزدیک می آید عدسی لنز چشم باید تطابق نماید تا بتوانیم آن شیئی را واضح ببینیم و در غیر از این صورت تصاویر به صورت تار دیده می شود.
وی با بیان اینکه دستور تطابق عدسی لنز چشم از سوی مغز صادر می شود و در سنین پایین توانایی تطابق به راحتی انجام گرفته و شاهد یک تصویر واضح در شبکه چشم هستیم، تصریح کرد: به هر میزان که دامنه تطابق عدسی لنز کاهش یابد به همان میزان باید درجه مثبت عینک اضافه شود.
وی با اشاره به اینکه ژنتیک نیز می تواند در شروع پیرچشمی تاثیر گذار باشد، افزود: در این ارتباط برخی افراد ممکن است قدری زودتر یا دیرتر به پیرچشمی دچار شوند.
خستگی زودهنگام و سردرد ارمغان پیرچشمی
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران اظهار داشت: پیرچشمی به دلیل کاهش و تاری دید در بسیاری از موارد می تواند سبب خستگی زودهنگام، سردرد یا درد پیشانی گردد که استفاده از عینک بهترین روش برای رفع این مشکل است.
به گفته وی، برخی افراد که علاوه بر پیر چشمی فاصله های دور و نزدیک را تار می بینند و مجبور به استفاده از عینک مثبت هستند می تواند در شرایط خاص با بهره مندی از عمل جراحی آب مروارید و کاشت لنزهای چندکاره مشکل خود را بر طرف نمایند.
پیرچشمی حاصل تغییرات در عدسی چشم
به گفته دیگر پزشکان، "تطابق" عبارت است از توانایی چشم برای تغییر تمرکز از روی اشیاء دور بر روی اشیاء نزدیک و تمرکز از روی اشیاء نزدیک بر روی اشیاء دور و همچنین فواصل بین آنها. اغلب افراد پس از رسیدن به سنین بیش از چهل سالگی احساس می کنند که برای مطالعه و دیدن اشیاء نزدیک به عینک نیاز دارند. این تغییرات در عدسی را" پیر چشمی" می نامیم. در پیر چشمی بدلیل کاهش انعطاف پذیری عدسی چشم، عضلاتی که مسئول تطابق هستند (عضلات مژگانی) نمی توانند بخوبی این عمل را انجام دهند.
پیر چشمی تقریبا در همه افراد اتفاق می افتد. همچنین همه افرادیکه عیوب انکساری (نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم) دارند نیز دچار پیر چشمی می شوند. اما در افراد نزدیک بین پیر چشمی مزاحمت کمتری ایجاد می کند. زیرا نزدیک بینی تا اندازه ای پیر چشمی را خنثی کرده و افراد برای دیدن اجسام نزدیک مشکل کمتری دارند.
علائم پیرچشمی
علائم پیر چشمی و دوربینی شبیه هم است؛ گرچه علت آنها متفاوت است. دوربینی (هایپراوپی) به علت کوچکی کره چشم یا کم بودن انحنای قرنیه (و در نتیجه کم بودن قدرت انکساری) آن است. در نتیجه اشعه های نور به جای تمرکز بر روی شبکیه، در پشت کره چشم متمرکز می شوند. معمولا این وضعیت باعث می شود، اشیاء دور را واضح تر و اشیاء نزدیک را تار ببینید. دور بینی از بدو تولد وجود دارد؛ در حالیکه پیرچشمی بعدا و معولا حوال ۴۰ سالگی بروز می کند.