به گزارش مشرق، کاملا طبیعی است که تماشاگران سینما با شنیدن نام «شاه ریچارد» بلافاصله به یاد داستان‌های تاریخی و نمایشنامه‌های تعلیقی و پرتنش ویلیام شکسپیر بیفتند. انگار که قرار است در عهد کهن دسیسه‌هایی خونین در یک کاخ سلطنتی به‌وقوع بپیوندد و آدم‌هایی طمع‌کار و ستمگر اقداماتی علیه اربابان و شاهان یا مستمندان انجام دهند. اما چنین نیست!
شاه ریچارد داستانش در تاریخ معاصر تعریف می‌کند و اصلا حال‌وهوای تاریخی و کلاسیک ندارد. برعکس درامی ورزشی و زندگینامه‌ای است که درباره یکی از اتفاقات مهم و جالب چند دهه اخیر بحث می‌کند. این درام شرح‌حال‌گونه جدید سینما که به‌دنبال موفقیت‌های اسکاری در مراسم پیش‌روی اسکار است، تلاش‌ها و فعالیت‌های غیرمتعارف و عجیب و غریب ریچارد ویلیامز مردی معمولی و سیاهپوست را به تصویر می‌کشد که با ممارست توانست دو دختر نوجوانش را به ستارگان درجه یک دنیای ورزش در رشته تنیس تبدیل کند.
اگر حضور ویل اسمیت ستاره مطرح چند دهه اخیر هالیوود را در این فیلم ندیده بگیریم، تماشاگران با درامی سنگین و غیرمتعارف از سینمای مستقل آمریکا روبه‌رو هستند که در ارتباط با ایستادگی و مقاومت، پشتکار و از پا ننشستن آدم‌ها در شرایطی سخت و دشوار و متزلزل است.
رینالدو مارکوس گرین، کارگردان شاه ریچارد، فیلمنامه آن‌را با همکاری زک بایلین نوشته است. برخلاف بسیاری از فیلم‌های زندگینامه‌ای هالیوود، این یکی ازجمله آثاری است که شخصیت‌های اصلی آن در قید حیات هستند. بقیه بازیگران فیلم از بین کسانی انتخاب شده‌اند که در سینما جزو نام‌های مطرح نیستند و سازندگان فیلم هم گفته‌اند که به‌دنبال ساخت فیلمی هالیوودی و رویاگونه‌نبوده‌اند.
هزینه ۵۰ میلیون دلاری
نکته جالب این‌که سرنا و ونوس ویلیامز که داستان فیلم درباره ظهورشان در دنیای تنیس حرفه‌ای و قهرمان‌شدن‌شان است، خود از تهیه‌کنندگان شاه ریچارد هستند و نظارت کاملی بر کار نگارش فیلمنامه داشته‌اند. حتی دو بازیگر نوجوانی که نقش آنها را در جلوی دوربین بازی کرده‌اند، با نظر و صلاحدید آنها انتخاب شده‌اند.
کمپانی برادران وارنر که فیلم را با هزینه‌ای ۵۰میلیون دلاری تهیه کرده، اواخر نوامبر گذشته آن را به صورت همزمان اکران سینمایی و پخش اینترنتی کرد. شبکه اچ‌بی‌او مکس پخش استریم فیلم را به‌عهده داشت. اگر چه فروش ۱۷میلیون دلاری شاه ریچارد رضایت خاطر مالی تهیه‌کنندگانش را به همراه نداشت اما نقدهای یکپارچه مثبت منتقدان بر فیلم، لبخند رضایت بر لبان‌شان نشاند. در تمام نقدها تاکید ویژه‌ای روی بازی ویل اسمیت در نقش پدر خانواده شد و به باور منتقدان، بازی‌اش استحقاق نامزدی در رشته اسکار بهترین بازیگر مرد سال را دارد. البته هم منتقدان و هم تماشاگران سینما از طول زمانی بالای فیلم (۱۵۴ دقیقه) گله و شکایت داشته و آن را بسیار زیاد ارزیابی کردند.
یک داستان دهه نودی
داستان شاه ریچارد که در ابتدای دهه ۹۰میلادی رخ می‌دهد، ریچارد ویلیامز را نشان می‌دهد که در حال بزرگ‌کردن پنج دختر خود در کالیفرنیاست. او روحیه بالای ورزشی را در دو دخترش ونوس و سرنا دیده، تعلیم‌شان را آغاز می‌کند و با سرسختی نمی‌گذارد کس دیگری برایشان تصمیم‌گیری کند.
ریچارد نهادهای ورزشی را مجبور می‌کند قبول کنند که او خودش کار مربیگری فرزندانش را انجام می‌دهد و در برابر کارشکنی‌ها و طمع بازاریاب‌های ورزشی می‌ایستد. ادامه داستان فیلم، شرایط پدر و دخترانش در موقعیت‌های خطیر ورزشی و تصمیم‌هایی است که می‌گیرند. سازندگان فیلم در مارس ۲۰۱۹ که بحث تولید آن جدی شد، به دیدار اسمیت رفتند. آنها باور داشتند فقط با حضور این ستاره رنگین‌پوست است که فیلم‌شان امکان یک تولید خوب را پیدا می‌کند.
دعوای فیلمنامه‌ای
بازیگر به‌شدت فیلمنامه و نقش پیشنهادی را پسندید. مدیران کمپانی برادران وارنر بعد از یک نبرد شدید (فیلمنامه در «بلک لیست» هالیوود قرار داشت که شامل فیلمنامه‌هایی پرخواستار و بسیار محبوب می‌شود) توانستند امتیاز تولید فیلم را خریداری کنند.
آن زمان این احساس وجود داشت که شاه ریچارد در جدول گیشه نمایش هم با فروش بالایی روبه‌رو خواهد شد. روزهای پایانی کار فیلمبرداری با شیوع کرونا همراه شد و لیو شرایبر که از بازیگران مهم فیلم بود، به‌دلیل شیوع کووید ــ ۱۹ و اختلافات دیگر با سازندگان فیلم، از همکاری با پروژه کنار کشید. جای او را تونی گلدوین گرفت.
دریافت رقم دستمزد ۴۰میلیون دلاری اسمیت ازجمله چیزهایی بود که جنجال‌هایی به همراه داشت. بازیگر برای فرار از انتقاد رسانه‌ها، بعدا بخش بسیار زیادی از دستمزدش را به دو بازیگر نوجوان فیلم و بقیه همکارانش اهدا کرد.
به نوشته منتقد هالیوود ریپورتر، «شاه ریچارد توانسته فرمول همیشگی درام شرح‌حال‌گونه را دگرگون کرده و رنگ‌و بوی تازه‌ای به آن بدهد. اسمیت هم نشان داده در ارائه بازی‌هایی طبیعی و مقبول از آدم‌های واقعی، توانایی خوبی دارد.» در نقد نشریه تامیز هم آمده «یک بازی تکان‌دهنده و عالی از اسمیت بعد از درام زندگینامه‌ای «علی» که نشان می‌دهد تماشاگران با یکی از بهترین بازی‌های سال جاری میلادی روبه‌رو هستند.»
لس‌آنجلس تایمز هم شاه ریچارد را درامی خانوادگی تعریف می‌کند «که نشان می‌دهد یک خانواده چگونه با اتحاد عمل خود موفق به شکست دادن سختی‌ها و گذر از ممانعت‌ها و حصارها می‌شوند. فیلمساز به بهانه داستانی ورزشی، درباره موضوعات مهمی چون نژاد، طبقه و سلبریتی‌ها صحبت می‌کند.»