به گزارش مشرق، گرسنگی، سوءتغذیه کودکان، بیماری و دیگر بحران‌های انسانی می‌توانند در زمستان پیش رو، از گلوله‌های ۲ دهه گذشته اشغالگران برای مردم افغانستان مهلک‌تر باشند.
به گزارش گاردین و د نیوز، در حالی که افغانستان همزمان با فرا رسیدن زمستان طولانی و سرد و با سرعت، در مسیر فروپاشی اقتصادی و بحران بی سابقه بشردوستانه پیش می‌رود و درخواست‌ها برای ارائه کمک‌های بین المللی و تعامل اقتصادی به این کشور افزایش یافته، آمریکا که در ۲ دهه گذشته این کشور را تحت اشغال خود داشت، اعلام کرد که مایل نیست فراتر از کمک‌های انجام شده به افغانستان، ارائه کند.
آمریکا در حالی از ارائه کمک‌های بشردوستانه به افغانستان خودداری می‌کند که براساس پروژه هزینه‌های جنگ موسسه «واتسون»، در طول ۲۰ سال جنگ خود علیه این کشور، مرگ ۱۷۶ هزار نفر را رقم زد که ۴۶ هزار نفر آن‌ها غیرنظامی بودند.
این ارقام اگرچه وحشتناک هستند، اما در مقابل پیش بینی سازمان بهداشت جهانی مبنی بر مرگ یک میلیون کودک زیر ۵ سال افغانستانی بر اثر گرسنگی و سوءتغذیه حاد ۲.۲ میلیون نفر دیگر در زمستان امسال ناچیز به نظر می‌رسند.
سازمان‌های کمک رسانی ماه هاست که در مورد وقوع یک فاجعه انسانی قریب الوقوع در افغانستان هشدار داده اند و حالا فاجعه فرا رسیده است.
نزدیک به ۲۳ میلیون نفر یعنی ۵۵ درصد جمعیت افغانستان با سطوح شدید گرسنگی مواجه هستند و نزدیک به ۹ میلیون نفر آن‌ها در معرض خطر قحطی قرار دارند.
آژانس پناهندگان سازمان ملل در اوایل ماه جاری اعلام کرد «گرسنگی در افغانستان به سطح واقعا بی سابقه‌ای رسیده است.»
جامعه بین الملل، به ویژه آمریکا و انگلیس که در ماه آگوست این کشور را ترک کردند، برای اجتناب از این فاجعه باید وارد عمل شوند؛ زیرا علاوه بر همپوشانی بحران‌های افغانستان باید به این نکته توجه داشت که انگلیس و آمریکا، با حمله به افغانستان جنگی را آغاز کردند که نتوانستند پایان دهند.
آن‌ها با خروج عجولانه خود، فاجعه دیگری را رقم زدند و اکنون با عدم ارائه کمک به افغانستان در حال رقم زدن فاجعه سوم هستند.
جنگ و پیامدهای آن در افغانستان، ۳.۵ میلیون نفر را آواره کرد که بیشتر آن‌ها آسیب پذیر هستند.
کمک‌های خارجی به افغانستان که ۷۵ درصد از کل هزینه‌های عمومی را تشکیل می‌دهد، متوقف شده است.
کارمندان دولتی در افغانستان ماه هاست که حقوق نگرفته اند و شیوع «کرونا» و خشکسالی، محصولات کشاورزی را نابود کرده است.
سیستم بانکی افغانستان نیز در حال فروپاشی است.
در همین حال آمریکا و صندوق بین المللی پول، ۹.۵ میلیارد دلار از دارایی‌های افغانستان را مسدود کرده اند.
در حالی که آمریکا و کشورهای غربی تمایلی به کمک به افغانستان ندارند و حکومت جدید این کشور را بهانه می‌کنند، با توجه به فوریت بحران، راه‌هایی برای عبور از این موانع سیاسی دارند.
افغانستان هم از لحاظ اقتصادی و هم از نظر بشردوستانه در آستانه فروپاشی است.
نگران کننده‌ترین سناریو، تشدید کمبود کمبود مواد غذایی است که زمینه را برای بحران اقتصادی و انسانی گسترده‌تر فراهم می‌کند.