بازیگر سریال سرجوخه معتقد است: به واسطه کتابت قرآن، خوشنویسی جایگاهی ویژه در کشورهای اسلامی پیدا کرده و معماری نیز در قالب کاشیکاری به کتابت آیات قرآن اختصاص پیدا کرده است.

به گزارش مشرق، قربان نجفی، کارگردان و بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با ایکنا گفت: در حوزه معماری و خوشنویسی هنرمندان مطرحی وجود دارند که نامشان ماندگار شده است. درباره دلیل رشد این دو شکل از هنر در تفکر اسلامی، همین اندازه بس که بگویم به واسطه کتابت قرآن، خوشنویسی جایگاهی ویژه در کشورهای اسلامی پیدا کرده و معماری نیز در ساخت مساجد نقشی ویژه داشته است البته بخشی از معماری نیز در قالب کاشیکاری به کتابت آیات قرآن اختصاص پیدا کرده است.

کارگردان فیلم «فصل ماهی سفید» ادامه داد: عنوان‌های دیگری چون هنر دینی، انقلابی یا قرآنی را هم صحیح نمی‌دانم. گاهی اوقات فیلمی ممکن است درباره یک رویداد تاریخی در صدر اسلام باشد. نمی‌شود چون در این کار قصه یکی از صحابی روایت می‌شود به آن عنوان دینی داد. این شرط را برای آثاری که در آنها قصه‌ای قرآنی هم روایت می‌شود، صادق می‌دانم. روایت قصه حضرت یعقوب (ع) بهانه‌ای برای قرآنی خواندن آن فیلم نیست.

وی پیشنهاد کرد: زیاد در پی این نام‌ها یا عنوان‌های ابداعی نباشیم، چون به صرف چنین نام‌هایی نمی‌توان موضوعی را پررنگ کرد. تبلیغ مثبت از نگاه من زمانی رخ خواهد داد که فیلم تولیدی بهترین کیفیت را داشته باشد، زیرا فیلمی که با استانداردهای بالا تولید شود هر معنایی را قادر است، تبلیغ کند، وگرنه بهترین پیام‌ها در یک فیلم یا سریال ضعیف از بین خواهند رفت.

بازیگر فیلم «سرجوخه» در پاسخ به این سوال که آیا سینما و تلویزیون قادرند ابزاری در جهت تبلیغ آموزه‌های اسلامی باشند؟ گفت: اصولاً سینما امروز ابزاری برای اشاعه مفاهیم دینی، سیاسی و... در جهان است. برای مثال اگر نگاهی به تولیدات روز سینمای جهان بیندازیم متوجه می‌شویم بسیاری از تولیدات سعی دارند مفاهیم مسیحی را تبلیغ کنند، اما نحوه تبلیغ بسیار مهم است، چون کارهایی که ساده‌ترین روش را برای بیان انتخاب می کنند عمدتاً موفق نیستند، اما کارهایی که با تحقیق و پژوهش، مفهومی را مدنظر قرار می‌دهند جریان‌ساز می‌شوند. این اتفاق در سینمای جهان رخ داده است، ولی متاسفانه در کشور ما این اتفاق به شکل شایسته‌ای رقم نخورده است.

نجفی در پایان تاکید کرد: جدا از آسیب سطحی‌نگری مشکلی دیگری نیز در این دست کارها وجود دارد آنهم اینکه سازنده سعی می‌کند نظر شخصی خود را در قبال مفهوم یا ایدئولوژی خاصی تبلیغ کند. این یکی از اتفاقات بسیار مضر و مخربی است که در برخی تولیدات نمایشی دیده می‌شود. به‌نظرم بهترین روش برای آثاری که تلاش دارند موضوعات دینی یا اسلامی را بیان کنند واقع‌نگری است. مطمئن باشید این شکل کار اگر با صداقت و کیفیت همراه باشد تاثیرات بسیار زیادی خواهد داشت.

منبع: ایکنا