به گزارش مشرق، روایت مذاکرات: مذاکرات وین روز دوشنبه ۱۳ دی در «هتل کوبورگ» از سر گرفته شد.
دور هشتم مذاکرات از ۶ دی با هدف بررسی چهار موضوع «لغو تحریم‌ها»، «اقدامات هسته‌ای»، «نحوه راستی آزمایی» و «اخذ تضمین» آغاز شد ولی اروپایی‌ها پس از سه روز، گفتگوهای وین را به بهانه کریسمس متوقف کردند و به تعطیلات رفتند!
تعطیلات رفتن اروپایی‌ها درحالی بود که مقامات غربی مکرراً از «محدودیت زمانی» در مذاکرات سخن می‌گفتند. نکته آن جاست که این موضوع را تبدیل به بهانه‌ای برای تعیین «ضرب الاجل» در مذاکرات وین نیز کردند.
فقط تا بهمن ۱۴۰۰ وقت است!
«رابرت مالی» نماینده ویژه آمریکا در امور ایران روز اول دی گفت: «فقط چند هفته تا احیاء توافق هسته‌ای با ایران زمان باقی مانده است.»
«جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی بایدن نیز روز ۲ دی مدعی شد: «آمریکا و قدرت‌های جهانی پشت درهای بسته ضرب‌الاجلی برای گفتگوهای هسته‌ای تعیین کرده‌اند که طی هفته‌های آتی به پایان می‌رسد.»
دیپلمات‌های سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان هفته گذشته اعلام کردند که خواهان تعیین «ضرب‌الاجل مصنوعی» نیستند ولی برای توافق چند هفته زمان باقی مانده نه چندین ماه!
نشریه پولیتیکو (politico) آمریکا نیز به نقل از برخی از مقامات ادعایی نزدیک به مذاکرات وین، خبر از احتمال بسته شدن پنجره گفتگوها تا پایان ژانویه یا اوایل فوریه (بهمن ۱۴۰۰) داد.
موضوع ضرب الاجل امّا واکنش نماینده روسیه در مذاکرات وین را نیز به همراه داشت. اولیانوف در پاسخ به ادعای خبرنگار وال استریت ژورنال مبنی بر «پیوستن روسیه به جدول زمانی آخر ژانویه برای ایران» نوشت: «اگر منظور جدول زمانی است؛ بله. ولی اگر درباره ضرب الاجل است؛ خیر. ضرب الاجل های مصنوعی مضر هستند.»
پاسخ اولیانوف به ادعای خبرنگار وال استریت ژورنال
در سمت دیگر میز، «سعید خطیب زاده» سخنگوی وزارت خارجه کشورمان ساعاتی قبل از شروع مجدد مذاکرات گفت: «هیچ ضرب الاجل ساختگی را نمی‌پذیریم.»
«خطیب زاده» در ادامه با طرف غربی اتمام حجت کرد و گفت: «پنجره توافق تا ابد باز نخواهد ماند. زمان حساس است. طرف‌های اروپایی و آمریکا باید بدانند ما در وین نیستیم که وقت و انرژی خود و ملت ایران را تلف کنیم. پیشنهادها روی میز است و بهتر است با پیشنهادهای مشخص به وین آمده باشند».
عزم جدی تیم علی باقری برای رفع تحریم
ایران در دوره ریاست جمهوری روحانی ذیل یک معاهده بین المللی قرار گرفت که طبق آن تمام تعهدات هسته‌ای را انجام داد ولی نفع اقتصادی از آن نبرد.
نتایج مذاکرات دولت روحانی در ایستگاه وین ۶ نیز منتهی به پیش‌نویسی شد که بیشتر مفاد آن مربوط به تعهدات لازم الاجرا و بعضاً فرابرجامی برای ایران بود.
امّا دولت رئیسی توانست با ارائه ۲ سند «رفع تحریم‌ها» و «اقدامات هسته‌ای» مسئله اصلی اقتصاد ایران را نیز به چارچوب قبلی مذاکرات اضافه کند.
مذاکره‌کنندگان ایران به رهبری «علی باقری» مصمم به نقد کردن تعهدات مالی غرب در برجام هستند. گواه این امر نیز تیم دیپلماتیک اعزامی است که هرکدام یک بخش از اقتصاد ایران را نمایندگی می‌کنند.
نشریه پولیتیکو (politico) آمریکا پیرامون همین موضوع نوشت: «ایران یک هیئت بزرگ ۴۰ نفره را به [وین] آورده که تلاشی آشکار برای نشان دادن جدیت خود در گفتگوها به ویژه در زمینه رفع تحریم‌های غرب است.»
پولیتیکو پیرامون وزن اقتصادی تیم مذاکراتی ایران نوشت: «معاون اقتصادی وزیر خارجه، معاون [ارزی] رئیس بانک مرکزی، معاون وزیر امور اقتصاد، و نیز معاون وزیر نفت در [این] هیئت حضور دارند.»
اکنون طرفین مذاکرات به نقشه راه مشترکی برای ادامه روند گفتگوها رسیدند. در این بین امّا وقت کشی طرف اروپایی عجیب است. از یک طرف دم از فرصت اندک برای احیاء برجام می زنند و از سوی دیگر همین دور قبل مذاکرات را نیمه کاره رها کردند و به تعطیلات رفتند. با این حال ادامه این مذاکرات با فشار و تاکید ایران ادامه پیدا کرده و باید دید در روزهای آینده چه تحولاتی در این مذاکرات پیش خواهد آمد.